Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Χωρίς πουλιά μένουν οι ουρανοί της Ευρώπης

Κοινά είδη πουλιών που κάποτε πετούσαν στους ουρανούς της Ευρώπης αφανίζονται με ταχύτατους ρυθμούς όπως δείχνουν στοιχεία από 25 χώρες της Γηραιάς Ηπείρου.

Περισσότερο πλήττονται συνηθισμένα πουλιά όπως το σπουργίτι, ο κορυδαλλός, το ψαρόνι και η πέρδικα, ενώ άλλα, πιο σπάνια είδη παρουσιάζουν άνοδο στους πληθυσμούς τους χάρη στα μέτρα προστασίας. Αναλυτικότερα, από τη μείωση του πληθυσμού των πουλιών κατά 421 εκατομμύρια από το 1980 ως το 2009, τα 350 εκατομμύρια κατατάσσονται σε ένα μικρό αριθμό κοινών ειδών, αντιστοιχώντας σε ποσοστό περίπου 80% επί της συνολικής μείωσης.

Στο πλαίσιο της έρευνας που διενεργήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Έξετερ σε συνεργασία με την βρετανική Βασιλική Εταιρεία για την Προστασία των Πτηνών μελετήθηκαν 144 είδη ευρωπαϊκών πτηνών από 25 χώρες. Η ανάλυση έδειξε ότι η συνολική αφθονία των πτηνών και η βιομάζα τους έχουν μειωθεί τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.

Αντίθετα, τα σπανιότερα είδη καταγράφουν αύξηση 21.000 μελών στον πληθυσμό τους. Μεγαλύτερη αύξηση καταγράφηκε στους πληθυσμούς του πτηνού μαυροσκούφη (114%, Sylvia atricapilla), του δενδροφυλλοσκόπου (76%, Phylloscopus collybita) και του τρυποφράκτη (56%, Troglodytes troglodytes).

Η τελευταία μελέτη «είναι μια προειδοποίηση για τα πτηνά στην Ευρώπη. Είναι προφανές ότι η διαχείριση του περιβάλλοντος είναι μη βιώσιμη για πολλά από τα πιο γνώριμα είδη»δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο Ρίτσαρντ Γκρέγκορι της . «Οι προσπάθειες διατήρησης και η νομική προστασία για όλα τα πτηνά και τα ενδιαιτήματά τους είναι απαραίτητες για να αναστρέψουμε τις απώλειες» τόνισε.

Η παρακμή αποδίδεται κυρίως στην εντατικοποίηση και εκβιομηχάνιση της γεωργικής παραγωγής η οποία συνεπάγεται καταστροφή των ενδιαιτημάτων των πουλιών. Μια ακόμα αιτία είναι η επέκταση των αστικών κέντρων και των οικιστικών περιοχών.

Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι η προστασία των σπανιότερων πουλιών ίσως αποτελεί ευκολότερη υπόθεση δεδομένου ότι ο αριθμός τους επιτρέπει στοχευμένες δράσεις. Αντίθετα, η προστασία διαδεδομένων ειδών από τη μαζική εξαφάνιση απαιτεί πιο διευρυμένες ενέργειες σε μεγάλη κλίμακα.

Μάλιστα, τα κοινά είδη πουλιών διαδραματίζουν σημαντικότερο ρόλο σε διαδικασίες όπως η αποσύνθεση, ο έλεγχος του πληθυσμού των τρωκτικών, η επικονίαση και η διασπορά των σπόρων.

Η έρευνα δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Ecology Letters».

econews