Σοβαρές λοιμώξεις από κακή τοποθέτηση ή αμέλεια μετά την τοποθέτηση. Μετακίνηση του δακτυλίου από το αρχικό σημείο τοποθέτησης. Απουσία θεραπευτικού αποτελέσματος. Ενσωμάτωση με το στομάχι ή ζωτικά όργανα. Θάνατοι...
Είναι μερικές μόνο από τις σοβαρές επιπλοκές που σημειώνονται στις περίπου 3.000 επεμβάσεις τοποθέτησης γαστρικού δακτυλίου, οι οποίες πραγματοποιούνται κάθε χρόνο στην Ελλάδα. Παρά τη σοβαρότητα του θέματος και την τεράστια ζήτηση, δεν έχουν υπάρξει προδιαγραφές για τη διενέργεια των επεμβάσεων αυτών.
Το υπουργείο Υγείας επιχειρεί τώρα να διαμορφώσει ένα θεσμικό πλαίσιο. Ο κ. Μάκης Βορίδης συναντάται σήμερα με ομάδα επιστημόνων, στην οποία έχει αναθέσει την υποβολή προτάσεων, ώστε να μπει μια τάξη στην αναρχία που επικρατεί.
Επιτροπή
Με άλλη απόφαση του υπουργού, συγκροτήθηκε πρόσφατα επιτροπή ειδικών, υπό τον καθηγητή Χειρουργικής κ. Εμμανουήλ Λέανδρο. Εργο της είναι να εξετάζει τους φακέλους των ασθενών νοσοκομείων και ιδιωτικών κλινικών που πρόκειται να υποβληθούν σε διαμερισματοποίηση στομάχου. Θα αξιολογεί, επίσης, τα δημόσια και ιδιωτικά κέντρα στα οποία διενεργούνται παρόμοιες επεμβάσεις.
Πολλές είναι οι καταγγελίες που φτάνουν στην Ελληνική Χειρουργική Εταιρεία Παχυσαρκίας για κέντρα με ανεπαρκή στελέχωση και εξοπλισμό και γενικούς χειρουργούς, οι οποίοι δεν έχουν εξειδίκευση και εμπειρία σε επεμβάσεις αυτού του είδους (βαριατρική). Σε πολλές περιπτώσεις, οι ασθενείς πέφτουν θύματα κακής χειρουργικής πρακτικής και κάποιοι από αυτούς χάνουν τη ζωή τους.
«Στόχος είναι να διαμορφωθεί μια βάση δεδομένων, στην οποία θα καταγράφονται ποιοι χειρουργούνται, ποιος κάνει την επέμβαση και ποια είναι η έκβασή της», εξηγεί στο «Εθνος» ο καθηγητής Χειρουργικής κ. Ιωάννης Μελισσάς, μέλος της ομάδας των ειδικών που συμβουλεύουν τον υπουργό.
Σύμφωνα με τον καθηγητή, παρόμοιο σύστημα λειτουργεί στη Γαλλία, στην Ολλανδία, στο Βέλγιο και στη Γερμανία, προκειμένου να διασφαλίζεται η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα των επεμβάσεων βαριατρικής:
«Δεν είναι απλή μια τέτοια επέμβαση», σημειώνει ο κ. Μελισσάς, για να εξηγήσει: «Για να πληρούνται οι ποιοτικές προδιαγραφές, ο χειρουργός πρέπει να διαθέτει την κατάλληλη εξειδίκευση και εμπειρία.
Το κέντρο, δε, όπου διενεργούνται οι επεμβάσεις, πρέπει να είναι στελεχωμένο και με γιατρούς και επαγγελματίες Υγείας άλλων ειδικοτήτων, όπως ψυχολόγοι, ενδοκρινολόγοι και καρδιολόγοι. Μην ξεχνάτε ότι οι ασθενείς που χειρουργούνται είναι κλινικά παχύσαρκοι και έχουν ένα πλήθος συνοδών προβλημάτων υγείας».
Η παχυσαρκία είναι ένα μείζον θέμα Δημόσιας Υγείας στην Ελλάδα, η οποία κατέχει μία από τις υψηλότερες ευρωπαϊκές θέσεις σε συχνότητα εμφάνισης. Αποτελεί τη δεύτερη αιτία θανάτου στην Ευρώπη.
Οι επεμβάσεις βαριατρικής έχουν αποτέλεσμα, εφόσον γίνουν σωστά, καθώς -εκτός από το βάρος- περιορίζουν τα συνοδά προβλήματα υγείας, όπως η υπέρταση και ο διαβήτης. Οταν γίνεται υπό σωστές συνθήκες, η θνησιμότητά τους είναι μόλις 0,06%, οι αντιμετωπίσιμες επιπλοκές είναι 2% έως 3% και οι επανεισαγωγές τον πρώτο μήνα 2%.
Το κόστος μίας τέτοιας επέμβασης σε δημόσιο νοσοκομείο καλύπτεται από τον ΕΟΠΥΥ, ενώ στον ιδιωτικό τομέα ο ασθενής μπορεί να πληρώσει συμπληρωματικά από 3.000 έως 4.500 ευρώ.
Καταγγελία
Μαρτυρία-σοκ από μια 54χρονη
«Εβαλα γαστρικό δακτύλιο πριν από τέσσερα χρόνια. Από την αρχή φαινόταν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ο χειρουργός μού είπε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Οταν χρειάστηκε να κάνω επέμβαση αφαίρεσης χολής στον ίδιο χειρουργό, κατάλαβα ότι υπήρχε πρόβλημα με τον δακτύλιο, και μάλιστα μεγάλο, καθώς λίγο έλειψε να χάσω τη ζωή μου από σηψαιμία»...
Η 54χρονη Κ.Ε. ήταν κλινικά παχύσαρκη και της υπέδειξαν ως λύση τη διαμερισματοποίηση του στομάχου. Εκανε την επέμβαση σε ιδιωτικό νοσοκομείο της περιφέρειας. Το αποτέλεσμα ήταν πενιχρό, ενώ υπήρχαν από την αρχή προβλήματα. Υποβλήθηκε ξανά σε επέμβαση για να βγουν τα υγρά.
Mόλυνση
Λίγους μήνες αργότερα, χρειάστηκε να κάνει αφαίρεση χολής. Τη χειρούργησε ο ίδιος: «Αμέσως μετά την επέμβαση, είχα πυρετό. Με έβαλαν ξανά στο χειρουργείο για να με καθαρίσουν.Ο δακτύλιος είχε μολυνθεί από τη χολή και αναπτύχθηκαν συρίγγια από το μικρόβιο κλεμπσιέλα. Μου έδωσαν ενδοφλέβια αντιβίωση και με καθησύχασαν».
Τα προβλήματα δεν τελείωναν και η 54χρονη χειρουργήθηκε εκ νέου από άλλο χειρουργό, ο οποίος διαπίστωσε ότι ο δακτύλιος δεν μπορούσε να αφαιρεθεί, καθώς είχε γίνει ένα σώμα με ζωτικά όργανα. Εντόπισε, επίσης, ένα σωληνάκι που είχε... ξεχαστεί από τη δεύτερη επέμβαση.
Οταν η κόρη της ζήτησε τον φάκελο, διαπίστωσε έκπληκτη ότι δεν περιείχε παρά μόνο μία γνωμάτευση!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΣ
"Εθνος"
