Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Δεν είχαν καλά-καλά προλάβει να ανακοινωθούν τα αντίμετρα στις Ρωσίας στις κυρώσεις της ΕΕ, δεν είχαν καλά-καλά προλάβει να επιστρέψουν τα πρώτα φορτία με τα ροδάκινα και έγινε ο κακός χαμός.
Κραυγές, ειρωνείες, αποσπασματικές αναφορές σε δηλώσεις (που παραμένει το ανώτατο στάδιο του γκεμπελισμού).
Το τι ακούστηκε, δεν λέγεται: Να φύγουμε από την ΕΕ, να σταματήσουμε μονομερώς τις κυρώσεις, να εγκαταλείψουμε τις συμμαχίες μας, ίσως-ίσως να φύγουμε και από το ΝΑΤΟ!
Μάλιστα, όλα αυτά δεν τα έλεγαν οι απλοί αγρότες, που απλώς ζητούσαν να αποζημιωθούν, αλλά κόμματα που λαμβάνουν μέρος στον δημόσιο βίο της χώρας.
Φυσικά, ήταν βέβαιο ότι η ΕΕ δεν θα το άφηνε έτσι το θέμα.
Έτσι, χωρίς καμιά χρονοτριβή, ο Επίτροπος Γεωργίας Ντατσιάν Τσιόλος έσπευσε να διακόψει τις διακοπές του, να επιστρέψει στις Βρυξέλλες και να ανακοινώσει ότι η Κομισιόν θα λάβει έκτακτα και άμεσα μέτρα και μάλιστα με αναδρομική ισχύ!
Θα διπλασιαστεί (από 5% σε 10%) το ποσοστό των φρούτων που επιτρέπεται να αποσυρθούν και να διανεμηθούν δωρεάν, θα ληφθούν έκτακτα μέτρα για να στηριχθούν οι μεμονωμένοι παραγωγοί, θα ληφθούν ανάλογες αποφάσεις και για άλλα προϊόντα πλην των ροδακίνων και των νεκταρινιών.
Έγινε δηλαδή ό,τι μπορούσε να φανταστεί ο οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος.
Και οπωσδήποτε ό,τι θα μπορούσε να προβλέψει οποιοσδήποτε παριστάνει τον πολιτικό – εκτός από κάτι εγχώριους μαθητευόμενους μάγους που το μόνο το οποίο γνωρίζουν είναι να μπήζουν τις φωνές.
Ακόμη και η Ουγγαρία, που δια του πρωθυπουργού της Βίκτορ Ουρμπάν υπήρξε ιδιαίτερα επικριτική, δεν διανοήθηκε να διατυπώσει τέτοιες απόψεις.
Ο κ. Ουρμπάν περιορίστηκε απλώς να εκφράσει τη διαφωνία του και να δεσμευτεί ότι θα συμβάλει στην αλλαγή της πολιτικής των κυρώσεων της ΕΕ.
Δηλαδή, ο πλέον διαφωνών ούτε διανοήθηκε να αμφισβητήσει τη συμμετοχή της χώρας του στην ΕΕ λόγω των κυρώσεων και των ρωσικών αντιμέτρων.
Με τη σειρά της, η Σερβία, που βρίσκεται στις πύλες της ΕΕ, ανακοίνωσε ότι κάθε προσπάθεια πώλησης φρούτων και λαχανικών στη Ρωσία μέσω της Σερβίας θα αποτραπεί.
Κι’ αυτό, διότι άρχισαν κάτι συζητήσεις περί προώθησης προϊόντων από την ΠΓΔΜ και τη Βουλγαρία μέσω Σερβίας.
Ο ίδιος ο Σέρβος Πρόεδρος Νίκολιτς, ξεκαθάρισε από την πρώτη στιγμή ότι η Σερβία θα πρέπει να παραμείνει προσηλωμένη στον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου σε ό,τι αφορά την ουκρανική κρίση, προσθέτοντας ότι το Βελιγράδι «αναγνωρίζει την Ουκρανία στο πλαίσιο των συνόρων που έχει ως μέλος των Ηνωμένων Εθνών και επιδιώκει το ίδιο και για την ίδια».
Σε συνέντευξή του στο σερβικό πρακτορείο Τανγιούνγκ, ο κ. Νίκολιτς ξεκαθάρισε επίσης ότι «η Σερβία θα πρέπει να υιοθετεί τις θέσεις της βάσει του Διεθνούς Δικαίου και των δικών της συμφερόντων και δικό μας συμφέρον είναι αφενός μεν να μην χάσουμε τη Ρωσία ως προστάτιδά μας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, αφετέρου δε να μην είμαστε σε διένεξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Στη Σερβία δηλαδή έχουν καταλάβει πως δεν μπορούν να αναγνωρίζουν αποσχίσεις, προσαρτήσεις και αλλαγές συνόρων, ούτε να τα «σπάσουν» με την ΕΕ, διότι κάτι τέτοιο θα έπεφτε κάποια στιγμή και πάνω στο δικό τους κεφάλι.
Την ίδια ώρα, χώρες όπως η Σλοβακία και η Βουλγαρία, που εξαρτώνται από το ρωσικό αέριο, άρχισαν να προετοιμάζουν τα επόμενα βήματά τους – σε περίπτωση που η κρίση δεν εκτονωθεί – αλλά σε καμία περίπτωση δεν διανοήθηκαν να έλθουν σε σύγκρουση με την ΕΕ.
Κι’ ακόμη:
Ο Φιλανδός πρόεδρος Νιινίστο επισκέφθηκε τον πρόεδρο Πούτιν στο Σότσι σε μια προσπάθεια να βρεθεί μια λύση, καθώς η Φινλανδία είναι μία από τις ευρωπαϊκές χώρες που απειλούνται περισσότερο από τις οικονομικές κυρώσεις, με τις εμπορικές συναλλαγές της με τη Ρωσία να αντιπροσωπεύουν περίπου το 10% του συνολικού εξωτερικού εμπορίου της.
Αλλά ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της ευρωζώνης, δεν διανοήθηκε να αποστεί από τη συμμαχία στην οποία ανήκει.
Και το βράδυ της 14ης Αυγούστου, Πούτιν και Μπαρόζο είχαν τηλεφωνική επικοινωνία και, σύμφωνα με ανακοίνωση της Κομισιόν, συμφώνησαν τρόπους για την ενδεχόμενη αποκλιμάκωση της κρίσης στην Ουκρανία.
Ανακοινώθηκε επίσης ότι οι πρόεδροι της Ρωσίας, της Ουκρανίας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συμφώνησαν να διεξαγάγουν συνομιλίες για ζητήματα τα οποία αφορούν τις προμήθειες αερίου και τη συμφωνία σύνδεσης και εμπορίου ανάμεσα στην ΕΕ και στην Ουκρανία, εκ παραλλήλου με τις συνομιλίες με στόχο τη σταθεροποίηση της κατάστασης ασφαλείας στην Ουκρανία.
Με λίγα λόγια, όλοι αναζητούν τρόπους εκτόνωσης της κρίσης και ελαχιστοποίησης των επιπτώσεών της χωρίς να κάνουν άνω κάτω την ΕΕ και μόνο κάποιοι εδώ στην Ελλάδα αποδείχθηκαν για άλλη μια φορά ανίκανοι να προβλέψουν και ιδιοτελείς στις πολιτικές και γεωπολιτικές προβλέψεις και απαιτήσεις τους.