Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Το τελευταίο που θα περίμεναν οι Ελληνίδες και οι Έλληνες αυτήν την γεμάτη κρίσιμες εξελίξεις σε όλα τα πεδία – κυρίως σ’ αυτά της Οικονομίας και της Γεωπολιτικής – εποχή, είναι να βρεθούν στη δυσάρεστη θέση να παρακολουθούν το πολιτικό σύστημα να… μαθαίνει την πρώτη πράξη της αριθμητικής: Την… πρόσθεση!
Θα προτιμούσαν σίγουρα άλλες πράξεις της αριθμητικής, όπως: Αφαίρεση προβλημάτων, πολλαπλασιασμό συνεργειών για έξοδο από την κρίση, διαίρεση χρέους…
Και όμως, μέρες τώρα παρακολουθούμε την παράσταση της (εκλογικής) πρόσθεσης.
Το ξεκίνησε ένας (η αξιωματική αντιπολίτευση) και πήραν αμπάριζα κι’ άλλοι.
Η υπόθεση κινδυνεύει να εξελιχθεί σε τραγέλαφο κολοκυθιάς – να πάρει το τάδε κόμμα τόσο και γιατί να πάρει τόσο κι’ αν πάρει τόσο πόσο θα πάρει μαζί με το άλλο κόμμα και ούτω καθεξής…
Λογική ακατανόητη και παιδαριώδης.
Όχι μόνο επειδή το άθροισμα ποσοστών των ευρωεκλογών δεν μπορούν να αντικαταστήσουν το άθροισμα ποσοστών εθνικών εκλογών – κάτι τέτοιο οδηγεί στη σκέψη πως κάθε άλλο παρά έτοιμοι ήμασταν για συνεργασίες.
Όχι μόνο επειδή η Δεδηλωμένη στη Βουλή υπάρχει βάσει αποτελεσμάτων εθνικών εκλογών και όχι ευρωεκλογών – διαφορετικά θα διενεργούνταν μόνο ευρωεκλογές.
Αλλά και επειδή αν αποφασίσεις να αθροίσεις ποσοστά ευρωεκλογών σε επίπεδο εθνικής πολιτικής σκηνής και παρούσας Βουλής, τότε πρέπει να είσαι έτοιμος να αθροίσεις και τα ποσοστά ευρωεκλογών εκείνων των κομμάτων που θα αντικαθιστούσαν την παρούσα πλειοψηφία στη Βουλή.
Εξηγούμαι:
Ας υποθέσουμε ότι τα δύο μεγάλα κόμματα (Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ) κατακτούν στις ευρωεκλογές παρεμφερή ποσοστά.
Ας υποθέσουμε ότι το ΠΑΣΟΚ (δια της Ελιάς) κατακτά ποσοστό πολύ χαμηλότερο των εθνικών εκλογών του 2012.
Και τέλος, ας υποθέσουμε ότι το άθροισμα των ποσοστών Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ είναι κατώτερο του αθροίσματος των εθνικών εκλογών του 2012.
Πρέπει σ’ αυτήν την περίπτωση η αξιωματική αντιπολίτευση να μας πει με ποια κόμματα θα άθροιζε (για την ακρίβεια ποια κόμματα θα δέχονταν να αθροίσουν μαζί της τα ποσοστά τους) το δικό του ποσοστό.
Διότι, αν αποφασίσουμε να μάθουμε πρόσθεση, αθροίζοντας ανύπαρκτα ποσοστά (και όχι ποσοστά οργής), τότε πρέπει να έχουμε έτοιμη και την άλλη πρόσθεση – πρόταση διακυβέρνησης.
Στην ουσία, αν δεχθούμε ότι διεξάγουμε εθνικές εκλογές και όχι ευρωεκλογές, τότε πρέπει η αξιωματική αντιπολίτευση να δεχθεί ως εθνικό ποσοστό και το δικό της ποσοστό.
Και αν αυτό ισχύει, τότε πρέπει (η αξιωματική αντιπολίτευση) να βρει αμέσως με τι θα αθροίσει το δικό της ποσοστό…
Με λίγα λόγια ή έχουμε ευρωεκλογές ή έχουμε εθνικές εκλογές – και αυτό πρέπει να ισχύει για όλους.
Και επιτέλους, είναι πολύ γελοίο την ώρα που κάποιοι συζητούν για αφαίρεση χρέους, κάποιοι άλλοι να προσθέτουν μήλα με πορτοκάλια!
