Το προσχέδιο του τελικού κειμένου συμφωνίας Κυβέρνησης-Τρόικας που κατατέθηκε προς συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή σε ένα μόνο άρθρο συνεχίζει τη φτωχοποίηση των εργαζομένων με την ισοπέδωση του εργατικού και ασφαλιστικού μας δικαίου.
Ακόμη μια φορά η “επόμενη δόση”
ταυτίζεται με την κατάργηση στοιχειωδών εργασιακών, κοινωνικών και ασφαλιστικών
δικαιωμάτων που δεν συμβάλλουν με ούτε 1 ευρώ στην απομείωση του δημοσίου
χρέους.
Κάθε σχετικό νομοθέτημα των τελευταίων
4 ετών “πιστοποιεί” ότι βασικότερος στόχος και “ευσεβής πόθος” των Δανειστών δεν
είναι άλλος από τη μετατροπή της Ελλάδας
σε χώρα φθηνού εργασιακού κόστους μέσα από την επιβολή πολιτικών
τιμωρητικού και εξοντωτικού χαρακτήρα.
Πώς αλλιώς -και μετά από όλα όσα έχουν προηγηθεί- μπορούν να εξηγηθούν:
- Η “αναγγελία” κατάργησης των τριετιών από το 2017.
- Η νοσηρή “πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία” της θεσμοθέτησης και τρίτου βασικού μισθού με χαμηλότερη αναγνώριση τριετιών (από 10% σε 5%) για τους μακροχρόνια ανέργους που αποτελούν το 75% (σχεδόν 1 εκατομ.) του συνόλου των ανέργων.
- Η δραστική αποδυνάμωση της Επικουρικής Ασφάλισης με άμεση συνέπεια τη ραγδαία μείωση των συντάξεων και σοβαρό κίνδυνο για την οριστική κατάργησή τους αφενός με την υιοθέτηση κεφαλαιοποιητικού συστήματος, και αφετέρου με την κατάργηση τουλάχιστον 24 πόρων που χρηματοδοτούν τα Επικουρικά Ταμεία και τα Ταμεία Πρόνοιας, όταν μάλιστα τα Ταμεία “ξεκληρίστηκαν” από το “κούρεμα” των αποθεματικών τους κατά το PSI.
- Η γενίκευση -χωρίς ουσιαστικούς όρους, προϋποθέσεις και προστατευτικές διαδικασίες ακόμη και στα Δημόσια Έργα- της ενοικίασης εργαζομένων, δηλαδή μιας ακραίας μορφής εργασιακής επισφάλειας και ανασφάλειας που σε συνδυασμό με το, ήδη, απορρυθμισμένο πλαίσιο μαζικών απολύσεων δημιουργεί “στρατιές” φθηνών και με λιγότερα δικαιώματα απασχολούμενων με σκοπό να υποκαταστήσουν ή να αντικαταστήσουν εργαζόμενους υψηλότερων αποδοχών.
Είναι ξεκάθαρο, λοιπόν, ότι αυτά τα μέτρα, τα “τελευταία…μέχρι τα
επόμενα”, δεν μπορεί και δεν πρέπει να περάσουν. Η Κυβέρνηση οφείλει, έστω
και τώρα να αποσύρει, αυτές τις απαράδεκτες ρυθμίσεις. Οι προεκτάσεις τους στην αγορά εργασίας, το Ασφαλιστικό Σύστημα και την
πραγματική οικονομία θα είναι καταστροφικές.
Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι στις αιματηρές θυσίες των οποίων
βασίστηκε το Πρωτογενές Πλεόνασμα βλέπουν για άλλη μια φορά το έλλειμμα
επιβίωσής τους να εντείνεται.
Γιατί ενώ μας “διαβεβαιώνουν” ότι τα Μνημόνια “τελειώνουν”, η Τρόικα
“ασχολείται” με τους μισθούς των Ελλήνων εργαζομένων μετά το 2017;
Γιατί ενώ η “συνταγή” και οι πρακτικές της Τρόικας καταδικάζονται από
το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τα Διεθνή και Ευρωπαϊκά Δικαστήρια εξακολουθούν να εφαρμόζονται
“κατά γράμμα” στη χώρα μας;
Γιατί ενώ τόσες ημέρες εξελίσσεται ένας διεξοδικός διάλογος για το
γάλα, οι προωθούμενες εργασιακές και ασφαλιστικές ρυθμίσεις έμεναν στο “σκοτάδι”;
Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία οφείλει να “υπογράψει” ένα νέο κοινωνικό
συμβόλαιο για την αναπτυξιακή και παραγωγική ανασυγκρότηση της Πατρίδας, και
όχι άλλες διαλυτικές διατάξεις.
Την ώρα που το “φάντασμα” της Τρόικας θα πλανάται “πάνω” από το
Κοινοβούλιο κατά την ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου, η ελληνική κοινωνία θα πρέπει
να είναι βρίσκεται έξω από αυτό εκφράζοντας τις αγωνίες της.
Όλοι μαζί λοιπόν την Κυριακή 30 Μαρτίου
και ώρα 6:30μμ. στο Σύνταγμα
Δίνουμε δυναμικό παρών στο Συλλαλητήριο
Διαμαρτυρίας για το Πολυνομοσχέδιο
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΑΚΕ Ι.Τ.
