Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Λόγοι εθνικοί, συνδεόμενοι με την ανάγκη η καταστροφή στην Κεφαλονιά να αντιμετωπιστεί με εθνική ομοψυχία, επιβάλλουν να παρακάμψουμε μερικές πτυχές των δηλώσεων του κ. Τσίπρα κατά την επίσκεψή του στο νησί την Τετάρτη – αν και μέρος του περιεχομένου τους δεν ανταποκρινόταν στην πραγματικότητα, ούτε όσον αφορά στην κεντρική παρουσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ούτε όσον αφορά στην παρουσία κάποιων κρατικών υπηρεσιών που ο πρόεδρος του κόμματος αισθάνθηκε την ανάγκη να υπερασπιστεί, εξαίροντας τον «πολύτιμο» ρόλο τους.
Όταν η περιπέτεια τελειώσει, όταν το νέο χτύπημα του Εγκέλαδου θα έχει γίνει ένα κακό όνειρο, τότε θα έχουμε καιρό να τα πούμε κι’ αυτά – εκτός και αν προκληθούμε νωρίτερα.
Μέσα στη σύγχυση του σεισμού, όμως, πέρασε απαρατήρητη η γραπτή δήλωση της αντιπροέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του «αδελφού» (του ΣΥΡΙΖΑ) αριστερού γερμανικού κόμματος «Ντι Λίνκε», της κυρίας Ζάρα Βάγκενκνεχτ, η οποία ξεκαθάρισε την αντίθεση του (αδελφού) κόμματος στο ενδεχόμενο χορήγησης τρίτου πακέτου βοήθειας προς την Ελλάδα για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού, τασσόμενο υπέρ… της πρότασης της κεντρικής τράπεζας της Γερμανίας περί επιβολής εφάπαξ κεφαλαιακού φόρου.
Υπό το πρόσχημα ότι μια νέα βοήθεια θα αποτελούσε «νέα κίνηση σωτηρίας των τραπεζών και των πλουσίων Ελλήνων» και καταγγέλλοντας τη γερμανική κυβέρνηση ως «συνήγορο» των Ελλήνων εκατομμυριούχων, η κυρία αυτή επιτέθηκε στον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε, υποστηρίζοντας ότι ετοιμάζεται να προσφέρει «ένα ακόμη δώρο δισεκατομμυρίων ευρώ προς τους Έλληνες ολιγάρχες και τους πιστωτές της Ελλάδας».
Είναι προφανές, ότι οι του «Ντι Λίνκε» επιμένουν στην άποψη ότι δεν πρέπει να δίνονται χρήματα στην Ελλάδα – άλλωστε και ο κ. Τσίπρας το ίδιο έχει δηλώσει (και) από το Βερολίνο, λέγοντας ότι τα λεφτά των Γερμανών φορολογουμένων πηγαίνουν στον πίθο των Δαναΐδων – και αναφερόμενοι στα περί «ολιγαρχών» προσπαθούν να προσθέσουν αριστερή χρυσόσκονη στο χάπι, μαζί με μια δήθεν ερώτηση για τις γερμανικές αποζημιώσεις.
Και καλά. Αυτοί παίζουν το παιχνίδι τους έναντι της γερμανικής κοινής γνώμης.
Και βέβαια, δεν ενδιαφέρονται τι θα συμβεί αν η Ελλάδα δεν μπορέσει να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της εντός ή εκτός συνόρων – ή και τα δυο.
Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ με ποια λογική υποστηρίζει (όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή του) ότι «το γερμανικό κόμμα Die Linke υπερασπίζεται τα συμφέροντα του ελληνικού λαού καλύτερα από τους Έλληνες υποτακτικούς της κ. Μέρκελ»;
Διότι εδώ είναι μετρημένα κουκιά: Ή θα πληρώνουμε τα ομόλογα ή αυτά θα σκάσουν και θα πάμε σε άτακτη χρεοκοπία.
Η άποψη που ο ΣΥΡΙΖΑ διατυπώνει και σύμφωνα με την οποία δεν θα πληρώσουμε τα ομόλογα για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, απλά δεν υπάρχει.
Διότι στην άτακτη χρεοκοπία, η ζωή δεν συνεχίζεται κανονικά – και επομένως δεν συνεχίζεις να πληρώνεις μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές δομές ή αποζημιώσεις λόγω φυσικών καταστροφών.
Επομένως, εις τι συνίσταται το περίφημο «απελευθερωτικό σχέδιο» (sic), που αναφέρεται στην τελευταία Απόφαση της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ;
Και βέβαια, εντελώς απαρατήρητο περνά το γεγονός ότι κάθε φορά που καθυστερεί η δόση (την οποία το «Ντι Λίνκε» δεν θέλει να δώσει και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να λάβει), η Ελλάδα εκδίδει έντοκα γραμμάτια του δημοσίου, μικρής βεβαίως διάρκειας και μεγάλου (ξανά βεβαίως) επιτοκίου – για να πληρώνει αυτά που ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι θα πληρώνει μετά τη «μεγάλη ανατροπή».
Προχθές, 4 Φεβρουαρίου, το ελληνικό δημόσιο άντλησε 812,5 εκ ευρώ από έντοκα γραμμάτια 26 εβδομάδων και στις 14 Ιανουαρίου, άντλησε 1,2 περίπου δις από έντοκα γραμμάτια 13 εβδομάδων.
Αν κανείς ρωτήσει επ’ αυτού τους κυρίους και τις κυρίες του «Ντι Λίνκε», απλώς θα ανασηκώσουν αδιάφορα τους ώμους τους.
(Το πρόβλημα είναι πως το ίδιο κάνουν και στον ΣΥΡΙΖΑ, οπότε οι εκστασιαζόμενοι με τα περί «μεγάλης ανατροπής» και «απελευθερωτικού σχεδίου», ας το ξανασκεφτούν).
Υ.Γ1. Ο ΣΥΡΙΖΑ τάσσεται υπέρ της διαγραφής «μεγάλου μέρους» του χρέους – κάτι με το οποίο διαφωνεί ο Σόιμπλε του «forget it, Γιάννης». Αλλά πόσο βέβαιος είναι (ο ΣΥΡΙΖΑ) ότι το «Ντι Λίνκε» θα συμφωνούσε με τη διαγραφή του ελληνικού χρέους;
Υ.Γ2. Σε πρόσφατη ομιλία του στο LSE, ο κ. Παπανδρέου δήλωσε πως «η απόφαση για να μπει η Ελλάδα στο καθεστώς των μνημονίων ελήφθη από την καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ» και πως ο ίδιος… δεν είχε πού να πάει και αναγκαστικά δέχθηκε το ΔΝΤ – όταν, όμως, γύρευε μανιωδώς εκλογές, δήλωνε πως γνώριζε πού πάει.
Προφανώς και ο Παπανδρέου είναι θύμα της Μέρκελ και εντάσσει εαυτόν στους «αντιμερκελιστές»…
Ερώτημα: Άραγε ο Εγκέλαδος είναι… μερκελιστής ή αντιμερκελιστής;
