Οι εξελίξεις και το διαμορφούμενο τοπίο στον κλάδο της ηλιακής ενέργειας βρέθηκαν στο επίκεντρο του ολοήμερου εργαστηρίου που πραγματοποιήθηκε στοSteyer-Taylor Center for Energy, Policy and Financeτου Πανεπιστημίου Στάνφορντ στην Καλιφόρνια.
Είκοσι υψηλόβαθμα στελέχη ηγετικών εταιρειώντου κλάδου, πολλές εκ των οποίων ανταγωνίζονται μεταξύ τους, συναντήθηκαν σε ορισμένες περιπτώσεις για πρώτη φορά από κοντά για να ανταλλάξουν απόψεις και να σκιαγραφήσουν τα πιθανά σενάρια που θα επικρατήσουν στο μέλλον.
Η τελική έκθεση, όπως επισημαίνουν οι συντάκτες της, έχει θεωρητικό χαρακτήρα, με όλη την αβεβαιότητα που αυτός συνεπάγεται για την ανάγνωσή της και την εξαγωγή συμπερασμάτων.
Ουσιαστικά, όπως παραδέχτηκαν όλοι οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση, είναι αδύνατη κάθε πρόβλεψη για την εικόνα του κλάδου των φωτοβολταϊκών το 2025, την ημερομηνία-ορίζοντα των σεναρίων.
Το τι μέλλει γενέσθαι περιγράφει ακριβέστερα ο όρος“Glocalization” κατέληξαν οι συμμετέχοντες: λίγες, πολύ μεγάλες εταιρείες θα κυριαρχήσουν στον κλάδο, ωστόσο θα δραστηριοποιηθούν σε τοπικό επίπεδο και σε “ευέλικτη” κλίμακα σε μια σειρά χωρών.
—Τα τέσσερα σενάρια
Παγκόσμιος Ήλιος: υψηλή διείσδυση, μικρά εμπόδια. Πρόκειται για το βέλτιστο σενάριο, που προβλέπει συμμετοχή της ηλιακής ενέργειας με 8% στο παγκόσμιο ηλεκτροπαραγωγικό μείγμα ως το 2025.
Προϋποθέτει την έκρηξη του κόστους των ορυκτών καυσίμων, το “ξεφούσκωμα” του σχιστολιθικού αερίου και την παγκόσμια ευαισθητοποίηση εξαιτίας ακραίων κλιματικών φαινομένων, φυσικών καταστροφών και επιτάχυνσης της κλιματικής αλλαγής. Σε αυτό το σενάριο θα σημειωθούν σημαντικές τεχνολογικές πρόοδοι στα φωτοβολταϊκά με τις Κίνα και Κορέα να ηγούνται στην κατασκευή και τις ΗΠΑ και Γερμανία στην καινοτομία.
Ηλιακά συστήματα: υψηλή διείσδυση, μεγάλα εμπόδια. Περίπλοκο σενάριο που χαρακτηρίζεται από διευρυμένη αποδοχή της ηλιακής τεχνολογίας, αλλά και για προστατευτικές πολιτικές που θα αυξήσουν τις τιμές προς τα πάνω.
Παρότι αυτό το σενάριο βασίζεται στις παραδοχές και του βέλτιστου σεναρίου λαμβάνει υπόψη του έναν πολύ σημαντικό παράγοντα: την παγκόσμια οικονομία και τον τρόπο που αυτή λειτουργεί.
Σε αυτό το σενάριο, η υψηλή ανεργία παγκοσμίως ωθεί τις κυβερνήσεις στην υιοθέτηση μέτρων ενίσχυσης των φωτοβολταϊκών ως μέσο επανεκκίνησης της οικονομίας.
Παρόλα αυτά, ο διεθνής προστατευτισμός και εμπορικές διαμάχες, όπως η πρόσφατη με το ντάμπινγκ των Κινέζων σε ΗΠΑ και Ευρώπη, θα έχει ως αποτέλεσμα τις μεγάλες διακυμάνσεις στις τιμές του εξοπλισμού ανά χώρα και τη δυσχέρεια στη μεταφορά ηλιακών αγαθών από χώρα σε χώρα.
Τα τοπικά “εμπόδια” θα ωφελήσουν τις εταιρείες υδρογονανθράκων που θα εισέλθουν στην ηλιακή ενέργεια.
Σε ένα τέτοιο τοπίο αναμένεται να κυριαρχήσουν η Κίνα και η Ιαπωνία.
Ηλιακό μπλόκο: χαμηλή διείσδυση, υψηλά εμπόδια. Οι μεγάλες εταιρείες κοινής ωφέλειας που “απειλούνται” από την αποκεντρωμένη ηλιακή ενέργεια υπονομεύουν την ανάπτυξή της. Τα φωτοβολταϊκά αναπτύσσονται σε λίγες μόνο χώρες και ελέγχονται από ελάχιστες εταιρείες.
Το υψηλό κόστος χρηματοδότησης αφήνει εκτός κλάδου μικρούς παίκτες και συντελεί στη διαμόρφωση ενός τοπίου που κυριαρχείται από κρατικές παρεμβάσεις και εμπόδια, υψηλά κόστη εξοπλισμού και διάδοση του σχιστολιθικού αερίου από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη και την Κίνα.
Την ίδια ώρα σημειώνεται πτώση, έστω παροδική, της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας και αφαίρεση της κλιματικής αλλαγής από την παγκόσμια πολιτική ατζέντα.
Την ίδια ώρα μεγάλες εταιρείες ενέργειας κηρύσσουν τον πόλεμο στα φωτοβολταϊκά με επιπρόσθετες χρεώσεις σύνδεσης στο δίκτυο για τους οικιακούς καταναλωτές.
Τα φωτοβολταϊκά επιβιώνουν μόνο εκεί που έχουν προοπτικές ισοτιμίας δικτύου (Χαβάη, Νότιος Αμερική και μέρη της Αφρικής), ενώ από την Ευρώπη διατηρείται μόνο η γερμανική αγορά χάρη στην οικονομική της δύναμη και τη μεγάλη ευαισθητοποίηση του κοινού.
Αξίζει να σημειωθεί το σενάριο αυτό προβλέπει διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ολική έκλειψη: χαμηλή διείσδυση, χαμηλά εμπόδια. Το χείριστο σενάριο σύμφωνα με το οποίο η ηλιακή ενέργεια απαξιώνεται από κυβερνήσεις, εταιρείες και καταναλωτές.
Το χείριστο σενάριο προβλέπει γιγάντωση του άνθρακα ως το 2025 και κυριαρχία του σε Κίνα, Ινδία και Γερμανία.
Η κοινή γνώμη στρέφει το βλέμμα της προς καυτά θέματα όπως η επάρκεια τροφίμων και η ανεργία με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας να έρχονται σε τρίτη μοίρα.
Αντιστέκεται μόνο η αιολική ενέργεια που επιτυγχάνει ισοτιμία δικτύου με τον άνθρακα σε αιολικά πάρκα κοντά στο δίκτυο.
Τα δε φωτοβολταϊκά στη στέγη καταρρέουν σε επίπεδα δεκαετίας 1980 και 1990 καθώς μόνο λίγοιεκκεντρικοί θα τα εγκαθιστούν.
Μόνο ο αμερικανικός στρατός θα ενδιαφέρεται για ηλιακές εφαρμογές, ενώ η Κίνα θα εστιάσει στην καταπολέμηση της φτώχειας του αυξανόμενου πληθυσμού της.
econews
