Σε μια χρονική περίοδο που οι Έλληνες πολίτες συγκλονίζονται από αποτρόπαιες πράξεις ωμής βίας, η θλιβερή επέτειος της δολοφονίας του Παύλου Μπακογιάννη έρχεται να μας υπενθυμίσει πως η βία είναι καταδικαστέα από όπου και αν προέρχεται.
Η ζωή και το έργο του Παύλου Μπακογιάννη αποτελούν ένα σημαντικότατο κομμάτι του “δημοκρατικού κεφαλαίου” της χώρας μας που οφείλουμε όχι μόνο να το μνημονεύουμε, αλλά και να το αναδεικνύουμε μετατρέποντάς το σε πολιτική πρακτική.
Το λαμπρό όραμά του για την Ελλάδα της “σύνθεσης” και της “συμφιλίωσης”, η προσήλωσή του στις κοινωνικές αξίες και ο ανιδιοτελής αγώνας του για την υπέρβαση των αντιθέσεων που χρόνια κρατούν την Πατρίδα μας εγκλωβισμένη σε διχαστικές τομές και “επικίνδυνα δίπολα” οφείλουν να καταστούν σε “πυξίδα” για τον πολιτικό κόσμο.
Η ενδυνάμωση των δημοκρατικών θεσμών, η πίστη σε αυτό που κάποιοι παρουσιάζουν ως δήθεν “ανέφικτο” και η ηχηρή απόρριψη των ψεύτικων διλημμάτων, από όπου και αν προέρχονται, φαντάζουν ως η μόνη πραγματική δικαίωση της μνήμης του δείχνοντας παράλληλα το “δρόμο” για την οικοδόμηση μιας Ισχυρής Ελλάδας και την αναστήλωση της ελληνικής κοινωνίας που δοκιμάζεται.
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΑΚΕ Ι.Τ.
