Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από το μπαράζ ανακοινώσεων του συνόλου της αντιπολίτευσης (δυστυχώς και της ΔΗΜΑΡ), τις οποίες είχαν, ως φαίνεται, έτοιμες πριν καν ο πρωθυπουργός εξέλθει του Οβάλ Γραφείου, όπου συναντήθηκε με τον Αμερικανό Πρόεδρο.
Χωρίς καν να διαβάσουν τις κοινές δηλώσεις των δύο ηγετών (και λαμβανομένης υπόψη της διαφοράς της ώρας) καταβλήθηκε συντονισμένη προσπάθεια να προβληθεί στην ελληνική κοινή γνώμη ως «κυρίαρχη άποψη» αυτό που είχαν προαποφασίσει να επιβάλουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, έσπευσε να μας πει πως «με βάση τις δηλώσεις των δύο ηγετών και τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν, δεν προκύπτει κάποιο συγκεκριμένο και θετικό στοιχείο για τα ενδιαφέροντα και τα συμφέροντα της χώρας μας».
Και κατέληξε αμέσως στο συμπέρασμα πως «το ταξίδι και οι συναντήσεις του κ. Σαμαρά στις ΗΠΑ δεν δικαίωσαν τις προαναγγελλόμενες μεγάλες προσδοκίες της κυβέρνησης. Αντίθετα, ανέδειξαν ακόμα πιο καθαρά την ανάγκη να μπει ένα τέλος στη μνημονιακή καταστροφή, να ανοίξει ο δρόμος για τη δημοκρατική ανατροπή των μνημονίων και της κυβέρνησης και να αναδειχθεί, μέσα από εκλογές, μια κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα εφαρμόσει μια αντιμνημονιακή, δημοκρατική, προοδευτική και πατριωτική πολιτική».
Δηλαδή, τι είναι αυτό που θα δικαίωνε περισσότερο τις προσδοκίες, τι περιμένει κανείς από μια τέτοια συνάντηση (εκτός από αυτήν καθαυτήν την προβολή ισχύος), ποιος περίμενε ότι ο πλανητάρχης θα… άνοιγε κρουνούς με δολάρια, ώστε να έχει ο ΣΥΡΙΖΑ να ξοδεύει όταν (λέμε τώρα) θα έλθει στη βασιλεία του;
Και από πού προκύπτει πως από τη συνάντηση Σαμαρά – Ομπάμα γεννάται η ανάγκη να αναλάβει τα ηνία ο ΣΥΡΙΖΑ;
Άγνωστο.
Από κοντά και η Χρυσή Αυγή, που με την ανακοίνωσή της προς όσους τείνουν ευήκοα ώτα προς την πλευρά της, έδωσε την εντύπωση πως… μπορεί και να παρακολούθησε τη συζήτηση.
Η Χ.Α. κατηγόρησε τον πρωθυπουργό ότι δεν είπε λέξη για την ΑΟΖ, τον ορυκτό μας πλούτο, το Μακεδονικό και το Κυπριακό – ενώ από τις κοινές δηλώσεις των δύο ηγετών προέκυπτε το ακριβώς αντίθετο:
Ότι δηλαδή, τέθηκαν όλα τα θέματα, ενώ μεγαλύτερη συζήτηση για τα εθνικά μας θέματα, όπως άλλωστε είχε προαναγγελθεί, έγινε κατά τη συνάντηση του κ. Σαμαρά με τον Αμερικανό υπουργό των Εξωτερικών Τζον Κέρι.
Επομένως:
Και το θέμα της ΑΟΖ τέθηκε – και μάλιστα με την ευνοϊκή για την Ελλάδα επισήμανση πως πρόκειται για θέμα που σχετίζεται με το διεθνές δίκαιο – και αναφορές στον ορυκτό μας πλούτο (και μάλιστα με νούμερα) έγινε και το σύνολο των εθνικών θεμάτων συζητήθηκε, στα δε Σκοπιανό και Κυπριακό αναφέρθηκε και ο Ομπάμα – γι’ αυτό άλλωστε και αμέσως ο πρωθυπουργός επικοινώνησε τηλεφωνικά με τον Κύπριο Πρόεδρο Αναστασιάδη για να τον ενημερώσει.
Πλήρης παραπληροφόρηση.
Με επιθετική ανακοίνωση αντέδρασε και ο πρόεδρος των «Ανεξαρτήτων Ελλήνων», αναφέροντας πως ζητά ενημέρωση για τις επαφές του πρωθυπουργού στη Βουλή – λες και υπάρχει περίπτωση να μην υπάρξει ενημέρωση – και επιτιθέμενος πάλι στη Μέρκελ και ο Σόιμπλε, ωσάν ο πρωθυπουργός να πραγματοποιούσε επίσκεψη στο… Βερολίνο!
Ενημέρωση στη Βουλή ζήτησε με ανακοίνωσή της και η ΔΗΜΑΡ, που επίσης αναφέρθηκε στη Μέρκελ.
Όλα αυτά, ενώ ο πρωθυπουργός όχι μόνο δεν είχε επιστρέψει στην Ελλάδα, αλλά και δεν είχε καν ολοκληρώσει τις επαφές του στις ΗΠΑ!
Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί, πως όταν εκδόθηκε αυτός ο ορυμαγδός των ανακοινώσεων, δεν είχε καν πραγματοποιηθεί η συνάντηση με τον γ.γ. του ΟΗΕ Μπαν-Κι-Μουν, ο οποίος χειρίζεται τα εθνικά μας θέματα από πλευράς ΟΗΕ.
Βγήκαν δηλαδή οι ανακοινώσεις περί μη συζήτησης των εθνικών θεμάτων όχι μόνο παρά τις περί του αντιθέτου ανακοινώσεις σχετικά με το περιεχόμενο των επαφών με Ομπάμα και Κέρι, αλλά και πριν από την 45λεπτη συνάντηση με τον γ.γ. του ΟΗΕ, όπου παρών ήταν και ο ειδικός διαπραγματευτής για το Σκοπιανό, Μάθιου Νίμιτς.
Πριν δηλαδή από τη δήλωση Σαμαρά (το Σάββατο) ότι με τον κ. Μπαν-Κι-Μουν «είχαμε μία πολύ γόνιμη συζήτηση και ήταν μία ευκαιρία να εξηγήσουμε στον γενικό γραμματέα τις ελληνικές θέσεις και τις απόψεις».
Ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ, παριστάνει πως δεν θυμάται ότι επισκεπτόμενος τον Ιανουάριο του 2013 τις ΗΠΑ ο κ. Τσίπρας, έκανε το παν για να δυσφημήσει τη χώρα, παρουσιάζοντάς τη διεφθαρμένη και χρεοκοπημένη και δηλώνοντας πως η Ελλάδα δανείζεται από την Ευρώπη και το ΔΝΤ και τα κεφάλαια εξαφανίζονται σε μαύρες τρύπες.
Και κάνουν επίσης πως δεν θυμούνται πως ο κ. Τσίπρας είχε μπει και στην «κοιλιά του κήτους», επισκεπτόμενος το ΔΝΤ, το οποίο μετά, με δήλωσή του έξω από το κτίριο, περίπου μας το εκθείασε, λέγοντας πως το ΔΝΤ δεν ζήτησε τίποτε από όσα εφαρμόζονται στην Ελλάδα – ενώ, βεβαίως, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο.
Αυτά, δεν συμβαίνουν σε καμιά σοβαρή χώρα στον κόσμο.
Καμιά αντιπολίτευση δεν σπεύδει να υπονομεύσει μια προσπάθεια, την ώρα που ο πρωθυπουργός της χώρας βρίσκεται στο εξωτερικό και όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα στις εντός συνόρων αντιδράσεις.
Στις σοβαρές χώρες, εκδίδονται ανακοινώσεις του τύπου «ελπίζουμε να είναι καρποφόρες οι επαφές, θα τοποθετηθούμε αφού ενημερωθούμε από τον πρωθυπουργό».
Αλλά οι σοβαρές χώρες έχουν και σοβαρή αντιπολίτευση – που δεν οργανώνει αντισυγκεντρώσεις (ο Θεός να τις κάνει δηλαδή) επί εδάφους ξένης χώρας που υποδέχεται τον πρωθυπουργό…
