Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Χρόνια τώρα έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας να επαναλαμβάνουμε πως το τελευταίο που χρειαζόταν ήταν ένας ακόμη διχασμός – ο οποίος μάλιστα συνοδεύεται από εγκατάλειψη της «Ομόνοιας», την οποία όλοι γνωρίζαμε ως μοναδικό πολιτικό εκφραστή της ομογένειας.
Αυτό, μέχρι την ώρα που κάποιοι έξυπνοι αποφάσισαν να προχωρήσουν σε μια διάσπαση, δια της δημιουργίας ενός νέου κόμματος, του Μέγκα.
Και μέχρι την ώρα που κάποιοι έξυπνοι της ελληνικής κεντρικής πολιτικής σκηνής αποφάσισαν να «παίξουν» με τους διασπαστές, για καθαρά εσωτερικούς μικροκομματικούς λόγους, που όμως βλάπτουν τον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά το μόνο που οι διασπαστές κατάφεραν και στις τελευταίες εκλογές στην Αλβανία, είναι να μην εκλέξουν (όπως ήταν ολοφάνερο) κανένα βουλευτή, αλλά να στερήσουν περί τις 2.000 ψήφους από την Ομόνοια – ΚΕΑΔ , που με 13.500 ψήφους κατάφεραν να εκλέξουν δύο βουλευτές.
Με δεδομένο το εκλογικό σύστημα στην Αλβανία, που απαιτεί και επιβάλλει συμμαχίες, είναι γνωστό ότι η «Ομόνοια» συνεργάζεται πάντα με εκείνον τον αλβανικό κομματικό σχηματισμό με τον οποίο δεν συνεργάζονται οι Τσάμηδες του PDIU.
Αυτή τη φορά, οι Τσάμηδες συνεργάστηκαν με το Δημοκρατικό Κόμμα του Σαλί Μπερίσα, ο οποίος εδώ και μήνες τους χαϊδολογάει, μιλώντας για «τσαμουριές» και περιουσίες τους που έχουν «κατασχεθεί» στην Ελλάδα και… πρέπει να επιστραφούν και άλλες αλυτρωτικές ανοησίες.
Είναι γνωστές οι αντιδράσεις που είχε προκαλέσει ο Μπερίσα τον Δεκέμβριο του 2012, όταν μίλησε περί «Μεγάλης Αλβανίας» με εδάφη «από την Πρέβεζα μέχρι το Πρέσεβο, από τα Σκόπια μέχρι την Ποντγκόριτσα».
Η συνεργασία των Τσάμηδων μαζί του ήλθε ως φυσικό επόμενο.
Και επομένως, η «Ομόνοια» συνεργάστηκε με τους Σοσιαλιστές του Έντι Ράμα, που είναι και ο νικητής των εκλογών.
Αλλά το Μέγκα συνεργάστηκε με το κόμμα του Μπερίσα, στο ίδιο δηλαδή στρατόπεδο με τους Τσάμηδες.
Μιλάμε για το μακρύ χέρι των Τουρκαλβανών και τους συνεργάτες των Ναζί, που κατέσφαξαν τον άμαχο ελληνικό πληθυσμό.
Μιλάμε για τους Τσάμηδες που την 28η Οκτωβρίου 2012, «υποδέχθηκαν» με πέτρες και εθνικιστικά συνθήματα στην Πρεμετή τους Έλληνες συγγενείς των πεσόντων του Έπους του 1940, οι οποίοι ταξίδεψαν ως εκεί για να τιμήσουν την επέτειο στην Κλεισούρα.
Και μάλιστα, σε συνεργασία με οπαδούς της περίφημης αλβανικής «Ερυθρόμαυρης Συμμαχίας» - αυτοί τουλάχιστον δεν εξέλεξαν βουλευτή.
Και παρ’ όλα αυτά, βρέθηκαν Έλληνες πολιτικοί που έγιναν συνομιλητές των συνομιλητών και συνεργατών των Τσάμηδων.
Το αποτέλεσμα ήταν η «Ομόνοια» να εκλέξει δύο βουλευτές και το PDIU των Τσάμηδων τέσσερις!
Τα ίδια έγιναν και στις δημοτικές εκλογές του 2011, όταν η «Ομόνοια» ηττήθηκε, ενώ οι Τσάμηδες αύξησαν τη δύναμή τους στις 60.000 ψήφους.
Για πόσο ακόμη θα συνεχιστεί αυτή η προδοσία;
Διότι αν κάποιοι εδώ στην Ελλάδα αισθάνονται κληρονόμοι των γερμανοτσολιάδων – και επομένως δεν ενοχλούνται από τους συνεργάτες των ναζί τσάμηδες – καλό είναι να γνωρίζουν πως ο νέος διχασμός τον οποίο επαγγέλλονται δεν θα περάσει και η Ιστορία – αν δηλαδή ασχοληθεί μαζί τους η Ιστορία – θα τους καταδικάσει.
Ας γνωρίζουν επίσης πως όσοι στις μέρες μας επιλέγουν την οδό του διχασμού, το μόνο που επιτυγχάνουν είναι μια πρόσκαιρη δημοσιότητα, αλλά αποκλείεται να κόψουν την ελληνική κοινωνία σε δύο κομμάτια.
Το μόνο που μπορεί να επιτύχουν, είναι να τεθούν επικεφαλής ενός μικρού ακραίου κομματιού, που στο τέλος της κρίσης θα έχει τοποθετηθεί στο περιθώριο.
Αν πάλι κάποιοι τους έχουν πείσει πως τάχατες διαθέτουν ψήφους για τις δικές τους εκλογικές περιφέρειες, τότε ο όρος «προδότης» δίνει τη θέση του στον χαρακτηρισμό «ηλίθιος»…
