Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Επί του θέματος δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία, αν και κάποιοι θα σπεύσουν να διερωτηθούν πώς (στον αγγελικά πλασμένο κόσμο μας) είναι δυνατόν να είναι τόσοι πολλοί αυτοί που εξαπάτησαν δημόσιους φορείς με αυτόν τον απροκάλυπτο και ποινικά κολάσιμο τρόπο.
Κατά τη γνώμη μου, ναι.
Και αυτό προκύπτει από το γεγονός ότι στη χώρα που λέγεται Ελλάς όχι μόνο έχει καταστρατηγηθεί εντελώς (και με… 49 τροποποιήσεις) ο νόμος του ΑΣΕΠ, αλλά και επειδή έχουν ψηφιστεί ειδικοί νόμοι που άνοιξαν τον δρόμο στις προσλήψεις με πλαστά δικαιολογητικά.
Επειδή ξεχνάμε εύκολα, επιτρέψτε μου να υπενθυμίσω:
Με τον νόμο 2539 του 1997 για τον «Καποδίστρια» ορίστηκε πως οι οργανικές θέσεις που κενώνονταν στους δήμους του λοιπού θα καλύπτονταν από τους ίδιους τους δήμους χωρίς διαγωνισμό και στο ΑΣΕΠ απλώς ανετίθετο να… παρακολουθεί τη διαδικασία και να ελέγχει κατόπιν ενστάσεως - η οποία ένσταση όφειλε να σχετίζεται με τη νομιμότητα και όχι με την κρίση αυτή καθεαυτή της Επιτροπής!
Και επειδή αυτό δεν ήταν… αρκετό, ψηφίστηκε και ο νόμος 2839 του 2000, οπότε και θεσπίστηκε η δυνατότητα τα δικαιολογητικά των πτυχιούχων να ελέγχονται από τον ίδιο τον φορέα και όχι από το ΑΣΕΠ - και μάλιστα χωρίς πρόβλεψη υποβολής ενστάσεων!
Και επειδή ούτε αυτό ήταν αρκετό, ήλθε και ο νόμος 3051 του 2002, με τον οποίο ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ ΕΝΤΕΛΩΣ η διαδικασία ελέγχου των δικαιολογητικών από τους φορείς!
Μετά από όλα αυτά, πιστεύει κανείς ότι δεν υπήρξε όργιο προσλήψεων με πλαστά δικαιολογητικά;
Ότι δηλαδή επισήμως και με την άδεια του νόμου δόθηκε η δυνατότητα για προσλήψεις με πλαστά πιστοποιητικά, αλλά… ουδείς έκανε χρήση όλων αυτών των νόμων;
Αυτά ως προς τη θεσμοθετημένη παρανομία όσον αφορά στα πλαστά δικαιολογητικά.
Διότι, ως γνωστόν, στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, υπήρξαν και άλλοι νόμοι θεσμοθέτησης του πελατειακού κράτους (που όπως φαίνεται τώρα υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να υπερασπιστεί την παλιά πελατεία του ΠΑΣΟΚ, την οποία τώρα έχει οικειοποιηθεί και φροντίζει ως κόρην οφθαλμού, ακόμη και εις βάρος των Συνιστωσών του).
Είχαμε τους νόμους 2527 του 1997 και 2830 του 2000, χάρη στους οποίους δόθηκε η δυνατότητα στα υπουργεία να προσλαμβάνουν περί τα 15.000 άτομα το χρόνο στις κεντρικές υπηρεσίες τους, με συμβάσεις έργου και χωρίς διαγωνισμούς.
Είχαμε και τον νόμο 2956 του 2001 δια του οποίου εγκαινιάσθηκε ο καινοφανής θεσμός των ενοικιαζομένων εργαζομένων, στους οποίους δόθηκε το προνόμιο να χαρακτηρίζεται η δουλειά τους ως προϋπηρεσία στο Δημόσιο.
Είχαμε και τον νόμο 3212 του 2003 που έδωσε για πρώτη φορά τη δυνατότητα σε υπηρεσία του Δημοσίου (το ΥΠΕΧΩΔΕ) να προσλάβει 900 άτομα (αορίστου χρόνου) εκτός ΑΣΕΠ, μέσω επιτροπών. (Με πρόσχημα τις ανάγκες στελέχωσης για αντισεισμικό σχεδιασμό και ο οποίος προέβλεπε ότι το πρακτικό διορισμών απλώς αποστέλλεται στο ΑΣΕΠ για... ενημέρωση).
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, φθάσαμε και στην έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για τις προσλήψεις κατά την περίοδο 1994-2004.
Σύμφωνα με αυτήν, το 2000 (εκλογικό έτος) εννέα στις δέκα προσλήψεις έγιναν κατά παράβαση του νόμου Πεπονή για το ΑΣΕΠ (2190/1994), ενώ κατά την συγκεκριμένη δεκαετία επτά στους δέκα διορισμούς ελέγχονται για τη νομιμότητά τους.
Ακούμε τώρα πως δεν αρκεί να απολυθούν όσοι τόλμησαν να χρησιμοποιήσουν πλαστά πιστοποιητικά ώστε να προσληφθούν εις υγείαν των κορόιδων, των σκληρά φορολογουμένων δηλαδή Ελλήνων, από τους φόρους των οποίων (που έχουν γονατίσει κυριολεκτικά) πληρώνονται όσοι προσελήφθησαν με πλαστά δικαιολογητικά.
Πρέπει, λένε, να τιμωρηθούν και αυτοί που δέχθηκαν τα πλαστά πιστοποιητικά.
Σωστά. Αλλά και αυτοί (οι διάφοροι δήμαρχοι που είναι τώρα στα κάγκελα), χρησιμοποίησαν τους νόμους που τους επέτρεπαν να το κάνουν – με αποκορύφωμα τον 3051 του 2002 που κατήργησε εντελώς την διαδικασία ελέγχου των δικαιολογητικών.
Συγγνώμη, θα πουν, αλλά νάτοι οι νόμοι.
Και φθάνουμε στο κρίσιμο σημείο: Όλοι αυτοί οι νόμοι (του 1997, του 2000, του 2002) ψηφίστηκαν μέσα στη Βουλή.
Από βουλευτές, οι περισσότεροι από τους οποίους έχουν μετοικήσει στον ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζοντας να υπερασπίζονται τους νόμους που είχαν ψηφίσει ως ΠΑΣΟΚ!
