Το βλέμμα τους θολό από τα (κροκοδείλια) δάκρυα.
Ο πόνος τους για τους συναδέλφους της ΕΡΤ αβάσταχτος.
Στέκονται συνέχεια στο πλευρό τους.
Βρίσκονται σε διαρκή συνεδρίαση στο ραδιομέγαρο.
Ακόμη κι’ όταν δεν βρίσκονται εκεί (αποφασίζοντας τις απεργίες… τηλεφωνικά), μπορεί το σώμα τους να απουσιάζει, αλλά το πνεύμα και η ψυχή τους βρίσκονται κοντά στους συναδέλφους της ΕΡΤ.
Για χάρη τους ματαίωσαν (με ένα φονικό sms, που προέτρεπε τα μέλη της ΕΣΗΕΑ να μην παρευρεθούν, αλλά να σπεύσουν στην ΕΡΤ) μια κρίσιμη Γενική Συνέλευση του ΕΔΟΕΑΠ, του ασφαλιστικού ταμείου των δημοσιογράφων, που συνηθίζουμε να διαφημίζουμε ως το «μοναδικό μας στήριγμα».
Αποδεικνύεται έτσι πως υποκριτικό ήταν και το πρόσφατο ενδιαφέρον τους για το Ταμείο, όταν εισέβαλαν στη Βουλή παριστάνοντας τους Τσε Γκεβάρα (μια και τον ανέφερα τον αείμνηστο, σημειώνω πως η αφίσα του ΣΥΡΙΖΑ για την ομιλία Τσίπρα απόψε στο Σύνταγμα, είναι στα χρώματα του Τσε, οπότε τι Τσε Γκεβάρα, τι… Τσι Γκεβάρα).
Είναι τα μέλη του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, που απορεί κανείς πώς οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ δεν τους έχουν ακόμη πετάξει έξω – εκτός και αν έχουν προσβληθεί από το Σύνδρομο της Στοκχόλμης και ερωτεύτηκαν τον απαγωγέα τους.
Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, την ΕΡΤ δεν την έκλεισαν ούτε η κυβέρνηση, ούτε οι εργαζόμενοί της. Την έκλεισαν η ΕΣΗΕΑ και η ΠΟΕΣΥ, των οποίων τα Δ.Σ., καταληφθέντα από απεργιακό αμόκ, κατάφεραν να κλείσουν καμιά δεκαριά ακόμη μέσα ενημέρωσης – τα οποία πήγαν… άκλαυτα!
ΠΟΕΣΥ, ΕΣΗΕΑ και ΠΟΣΠΕΡΤ περνούν τον καιρό τους οργανώνοντας απεργίες.
Που είναι η εύκολη λύση: Βγάζεις έναν φετφά και… ό,τι βρέξει ας κατεβάσει!
Πού να κάθεσαι τώρα να διαπραγματεύεσαι, να κάνεις δύο βήματα μπρος και ένα πίσω, για να κουραζόμαστε είμαστε τώρα;
Καλύτερα να αφήσουμε τα δύσκολα για τους κανονικούς συνδικαλιστές.
Αυτό που βέβαια κατεβάζει η απεργιακή βροχή, είναι λουκέτα.
Υπάρχει μία περίπτωση εργοδότη, ο οποίος αποδεδειγμένα είχε σοβαρό πρόβλημα και βρισκόταν στο εξωτερικό, τους δήλωσε στο τηλέφωνο ότι επιστρέφει Σάββατο για να συζητήσουν, αλλά οι φοβεροί αυτοί συνδικαλιστές αποφάσισαν παρ’ όλα αυτά, να κρατήσουν την εφημερίδα του κλειστή για μια ακόμη εβδομάδα.
Όταν αυτός επέστρεψε, απλώς ξεκίνησε τις απολύσεις – μέσα στην απόλυτη σιωπή και χωρίς να κλάψει κανείς.
«Απεργία!», τους ακούς να λένε, σα να ηδονίζονται.
«Πού είναι ο πρόεδρος;», ρωτάς τον έναν πρόεδρο για τον άλλον.
«Στην Ένωση, οργανώνει απεργία», σου απαντά λες και έχει πάει για καφέ.
Το αποτέλεσμα, αναμενόμενο:
Κλειστά μέσα ενημέρωσης (επειδή κάποιοι αποδείχθηκαν ανίκανοι να διαπραγματευτούν) ακύρωση των λιγοστών διαφημιστικών πακέτων μέσα στην κρίση και βέβαιη χρεοκοπία.
Τους έστειλαν στον καιάδα της ανεργίας
Την ίδια ώρα, οι εργαζόμενοι στα μέσα χάνουν μεροκάματα, και τελικά οι επιχειρήσεις κηρύσσουν lock-out – οπότε οι εργαζόμενοι δεν λαμβάνουν ούτε αποζημιώσεις, ούτε δεδουλευμένα, όπως συνέβη με τους χίλιους της «Ελευθεροτυπίας» και αυτούς του Alter, του Flash και άλλων των οποίων ουκ έστι αριθμός.
Μετά από αναρίθμητες απεργίες στην ΕΡΤ το 2012 (για 42 μέρες απεργίας μόνο στους τελευταίους δύο μήνες του χρόνου μίλησε κοκορευόμενος ο πρόεδρος της ΠΟΣΠΕΡΤ εμφανιζόμενος στην εκπομπή του Κ. Χαρδαβέλα στο ΖΟΟΜ), μετά από καμιά εξηνταριά απεργίες, στάσεις εργασίας και άλλες μαγκιές μέσα στο 2013 (και βρισκόμαστε ακόμη στον Ιούνιο), η κυβέρνηση, στο όνομα του ελληνικού λαού που είναι στην προκειμένη περίπτωση ο εργοδότης, κήρυξε lock-out.
(Σημειώστε εδώ ότι σε όλα τα άλλα μέσα το πρόβλημα είναι η καταβολή των δεδουλευμένων, ενώ στην ΕΡΤ μιλούν για υπερωρίες και για «τακτοποίηση» όλων όσων σε κάποια στιγμή έτυχε να περάσουν έξω από το Ραδιομέγαρο).
Τι δεν καταλαβαίνετε, κύριοι Βενιζέλε και Κουβέλη;
Και το κυριότερο: Τι δεν καταλαβαίνουν αυτοί που πληρώνουν; – αδύνατον να διανοηθώ πως είναι όλοι φοροφυγάδες!
Και πώς θα γίνει «αναδιάρθρωση εν λειτουργία», όταν μόλις πας να αλλάξεις κάτι κηρύσσεται απεργία;
Γιατί δεν έγινε αναδιάρθρωση εν λειτουργία του Alter;
Μα επειδή αναδιάρθρωση στη διάρκεια απεργιακής κινητοποίησης ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ!
Και τι θα γίνει αν δεν κυκλοφορήσει η Espresso;
Απόδειξη ότι την ΕΡΤ την έκλεισε η ΕΣΗΕΑ, είναι και το γεγονός ότι το περασμένο Σάββατο, πάλι στην εκπομπή του Χαρδαβέλα, εμφανίστηκε μέλος (εδώ και καμιά εικοσαριά χρόνια) του Δ.Σ. και προσπαθώντας να εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους φιμώνουν και εμποδίζουν την ενημέρωση, ρώτησε:
«Και τι θα γίνει δηλαδή αν δεν κυκλοφορήσει η Espresso;»!
Θέλοντας να υπονοήσει πως είναι μια σκανδαλοθηρική εφημερίδα, που δεν αξίζει καν να κυκλοφορεί, διότι δεν είναι του επιπέδου των Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ, της ΠΟΕΣΥ και της ΠΟΣΠΕΡΤ.
Το γεγονός ότι στην εφημερίδα αυτή εργάζονται άνθρωποι, λαμβάνουν τους μισθούς τους και ζουν τις οικογένειές τους, ούτε που τους περνά από το μυαλό!
Οι κάλπες θα φέρουν την ενημέρωση;
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, εδώ και μερικές μέρες συζητείται ακόμη και το ενδεχόμενο προσφυγής στις κάλπες – τελικά αυτή την ΕΡΤ θα την πληρώσουμε πολύ ακριβά.
Φυσικά, αν κηρυχτούν εκλογές, θα ανοίξουν τα μικρόφωνα, θα σταματήσει το καθεστώς της φίμωσης, θα κυκλοφορήσουν οι εφημερίδες.
Και τότε, θα ακούγονται όλες οι απόψεις από όλα τα μέσα – και όχι μόνο από αυτά που, με εντολή των συνδικαλιστών, μεταδίδουν μόνο εκπομπές σχετικές με την ΕΡΤ.
Οπότε, θα δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος, όταν ο λαός πληροφορηθεί την αλήθεια και πάψουν κάποιοι να εκμεταλλεύονται τον συναισθηματισμό του.
Θα καταλάβει τότε ο λαός πως η περίφημη EBU και ο Μάρτιν Σουλτς και όλες οι εφημερίδες των διαπλεκομένων της Ευρώπης δεν πρόκειται να του δώσουν ψωμί να φάει, ούτε θα έλθουν να πληρώσουν τους φόρους του – τους οποίους συνεχίζουν να καταβάλλουν και στη διάρκεια του απεργιακού παραληρήματος.
Και το κυριότερο: Όλοι εκείνοι οι πολίτες που δεν χρησιμοποιούν το διαδίκτυο και επομένως παραμένουν στο σκοτάδι, βλέποντας μόνο εικόνες εξέγερσης, θα ενημερωθούν, θα κρίνουν και θα αποφασίσουν.
Πιστέψτε με, είναι πολλοί και ψηφίζουν όλοι!
Θα σταματήσει έτσι και ο εκφοβισμός των δημοσιογράφων, που εκδηλώνεται με διάφορες μορφές, όπως συνέβη με τις διαγραφές από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ συναδέλφων του Σκάι, που ανακοινώθηκαν ακριβώς τώρα προς παραδειγματισμόν!
Θα σταματήσει και η πολιτική εκμετάλλευση, με τα σωματεία να δίνουν άδεια για κάλυψη συγκεκριμένων γεγονότων – και οπωσδήποτε των ομιλιών του Τσίπρα στη Βουλή.
Μετά, η εντολή είναι «τα μολύβια κάτω», αν και στη Βουλή συνεχίζουμε να μιλάμε για την ΕΡΤ – κάτι που δεν βλέπω να ενοχλεί ούτε το ΚΚΕ, του οποίου με τον τρόπο αυτό επίσης δεν ακούγονται οι απόψεις.
Αυτή είναι η αλήθεια – είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι…
