Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Ανακοίνωση της ΔΑΚΕ Ι.Τ με αφορμή την πρόσφατη Απολογιστική Έκθεση του ΔΝΤ για το Ελληνικό Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Προσαρμογής

Η νέα “ομολογία” του ΔΝΤ επιβεβαιώνει με τον πιο απόλυτο, επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο ότι το Μνημόνιο ήταν μια “λάθος συνταγή”.
 Είναι ξεκάθαρο, πλέον, ότι η Ελλάδα, ενώ κατηγορούνταν ψευδώς και διασύρονταν παγκοσμίως ως το “μαύρο πρόβατο” της Ευρώπης, αποτελούσε την “Ιφιγένεια”
στο “βωμό” της διεθνούς κερδοσκοπίας, με τους Εταίρους μας να έχουν το ρόλο του “Αγαμέμνονα” σε μια “εκστρατεία” πλήρους διαφύλαξης των χαρτοφυλακίων των μεγαλύτερων συστημικών τραπεζών της Ευρωζώνης, που συνευθύνονται για την Κρίση.

Παράλληλα, αναδεικνύεται για ακόμη μια φορά η “άνευ όρων παράδοση” της χώρας από την κυβέρνηση Παπανδρέου, όταν η ίδια η διαφωνία στο εσωτερικό της Τρόικας έδινε σημαντικά περιθώρια διαπραγμάτευσης και τουλάχιστον αποφυγής μεγάλου μέρους των επαχθών δεσμεύσεων.

Η τρομακτική καθυστέρηση στην πραγματοποίηση του “κουρέματος” διόγκωσε το ύψος του αναγκαίου δανεισμού με “υποθήκη” την εθνική μας κυριαρχία εκτοξεύοντας το δημόσιο χρέος στα ύψη.

Την ώρα, λοιπόν, που η ελληνική κοινωνία ασφυκτιούσε από τα χρονοδιαγράμματα των Δανειακών Συμβάσεων, οι “αγορές” και τα τοκογλυφικά funds είχαν άπλετο χρόνο προκειμένου να “ξεφορτωθούν” τα ελληνικά ομόλογα και να αυξήσουν τα υπερκέρδη τους.

Η πρωτοφανής για αντίστοιχα Προγράμματα έλλειψη διασύνδεσης των δημοσιονομικών στόχων με την πορεία των οικονομικών μεγεθών σε συνδυασμό με τον “εσφαλμένο πολλαπλασιαστή” υπονόμευσε κάθε αναπτυξιακή προοπτική με συνέπεια οι δυσβάσταχτες θυσίες των Ελλήνων πολιτών να μην “πιάνουν τόπο”.

Οι θέσεις της ΔΑΚΕ Ι.Τ., η ένταση και η έκταση των αγώνων της για ανατροπή του συγκεκριμένου μείγματος πολιτικής, δικαιώνονται τώρα και από τα λεγόμενα των Δανειστών μας.

Το ζήτημα, όμως, είναι να “δικαιωθεί” η Ελλάδα και η κοινωνία μας που δοκιμάζεται.

Η σημερινή κυβέρνηση έχει στα χέρια της ένα ισχυρό χαρτί για την ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση των όρων των Μνημονίων και την οριστική εγκατάλειψη των αδιέξοδων πολιτικών της ακραίας λιτότητας διεκδικώντας νέα διαγραφή χρέους, «ρήτρα ανάπτυξης», καθώς και την εφαρμογή εναλλακτικών πολιτικών που θα επαναφέρουν τη χώρα σε τροχιά ανάκαμψης συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση της ανεργίας και της ακραίας φτώχειας.


Οι Έλληνες πολίτες δεν μπορεί και δεν πρέπει να πληρώνουν συνεχώς το λογαριασμό από “λάθη” που μονό αυτοί δε δημιούργησαν.