Με κεντρικό διακύβευμα τη διασφάλιση της βιωσιμότητας των Συνταξιοδοτικών Συστημάτων και παράλληλη διαφύλαξη της επάρκειας των συντάξεων υιοθετήθηκε σήμερα, με μεγάλη πλειοψηφία από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Έκθεση Πρωτοβουλίας αναφορικά με μια «Ατζέντα για επαρκείς, ασφαλείς και βιώσιμες συντάξεις».
Στο πλαίσιο της Έκθεσης καθίσταται σαφές ότι απαιτούνται μεταρρυθμίσεις για την εξυγίανση και διάσωση των συνταξιοδοτικών συστημάτων, ενώ ταυτόχρονα προάγεται ο στόχος της αναζήτησης λύσεων στη βάση της ενδυνάμωσης των «τριών πυλώνων» των Συνταξιοδοτικών Συστημάτων με έμφαση αφενός στην προάσπιση της επάρκειας των συντάξεων του πρώτου πυλώνα (κύρια σύνταξη) και αφετέρου στην καθολική επέκταση των επικουρικών συνταξιοδοτικών σχημάτων ως «συμπλήρωμά» του.
Ο Ευρωβουλευτής Κ. Πουπάκης, με βασικό αίτημα τη διανομή παροχών, ικανών να εγγυηθούν ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης και οικονομική ανεξαρτησία στους ηλικιωμένους συμπολίτες μας, κατέθεσε σειρά τροπολογιών που ενσωματώθηκαν στο τελικό «Ψήφισμα» υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων την ανάγκη για:
· Επικουρική επαγγελματική αποταμίευση για όλους τους εργαζομένους.
· Οργανωμένα σχέδια καταπολέμησης της μακροχρόνιας ανεργίας με τη συμμετοχή και συνέργεια των κοινωνικών εταίρων.
· Ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών για την πάταξη της «μαύρης εργασίας» και της εισφοροδιαφυγής, καθώς και την αποτελεσματική τήρηση και εφαρμογή της νομοθεσίας για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία.
· Εισοδηματική στήριξη των συνταξιούχων ως μιας καταναλωτικής ομάδας υψηλής βαρύτητας με τη μείωση της αγοραστικής τους δύναμης να προκαλεί σοβαρές επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία.
· Συμπερίληψη, κατά την κατάρτιση των δημοσιονομικών πολιτικών, δράσεων για την άμβλυνση όλων των παραμέτρων που υπονομεύουν τη σταθερότητα και ισορροπία των Συστημάτων Κοινωνικής Ασφάλισης, όπως η εκρηκτική αύξηση της ανεργίας και η ραγδαία αύξηση των ευέλικτων μορφών απασχόλησης (μερική απασχόληση-εκ περιτροπής εργασία) που οδηγούν σε εκτεταμένο περιορισμό των ασφαλιστικών εισφορών.
“Η βιωσιμότητα και επάρκεια της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι πρωτίστως ζήτημα εισροής πόρων και όχι περικοπών. Οι συντάξεις δεν πρέπει να θεωρούνται «βαρίδι» του Κρατικού Προϋπολογισμού, και να μειώνονται κάθε φορά που τα «νούμερα» δε βγαίνουν. Οι συνταξιοδοτικές παροχές αποτελούν το κατεξοχήν μέσο καταπολέμησης της φτώχειας των ηλικιωμένων, δικλείδα ασφαλείας για την προάσπιση της υγείας τους και σημαντικό εργαλείο δικαιότερης ανακατανομής των εισοδημάτων. Οι απόμαχοι της εργασίας όχι μόνο έχουν κυριολεκτικά εξαντλήσει κάθε περιθώριο ανάληψης δημοσιονομικών βαρών, αλλά δικαιούνται στήριξη για μια αξιοπρεπή ζωή και η Πολιτεία οφείλει να τους την εγγυηθεί και να την παρέχει. Το Ασφαλιστικό Σύστημα είναι ένας αναπτυξιακός «χώρος» που η οικονομική ανάκαμψη συναντά την κοινωνική δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη των γενεών, δε μπορεί, λοιπόν, να αντιμετωπίζεται ως «αλγόριθμος»”, δήλωσε σχετικά ο Κ. Πουπάκης.
