ΔΙΘΥΡΑΜΒΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΕΘΝΗ ΤΥΠΟ
Τα πρώτα μπασκετικά βήματα του Νίκου Γκάλη, από την επιλογή του από τους Μπόστον Σέλτικς στον 40 γύρο του ντραφτ, μέχρι την κορυφή της Ευρώπης και την αποθέωση στη φιέστα του Άρη μετά από 19 χρόνια, ακολουθεί η εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς σε ένα εκτενές αφιέρωμα που επιχειρεί να περιγράψει το αντίκτυπο του «Μάικλ Τζόρνταν της Ελλάδας» στο ελληνικό μπάσκετ.
Το άρθρο ξεκινά υπενθυμίζοντας ότι στη θέση του Νίκου Γκάλη οι Σέλτικς επέλεξαν στον πρώτο γύρο τον Λάρι Μπερντ και λέγοντας πως ήταν ένας φίλος του Νικ εκείνος που του έβαλε την ιδέα να παίξει μπάσκετ στην Ελλάδα. «Μέχρι τότε δεν ήξερα ότι παιζόταν το άθλημα αυτό στην Ελλάδα. Το μυαλό μου ήταν στο NBA», θα πει ο Γκάλης στην εφημερίδα, σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του.
Τελικά ο Γκάλης ήρθε στην Ελλάδα με άφρο μαλλί και νεοϋρκέζικη προφορά. «Στην αρχή οι Έλληνες δεν ήξεραν τι να κάνουν μαζί του», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Τελικά ο Γκάλης ήρθε στην Ελλάδα με άφρο μαλλί και νεοϋρκέζικη προφορά. «Στην αρχή οι Έλληνες δεν ήξεραν τι να κάνουν μαζί του», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Η συμβολή του «Τζόρνταν της Ελλάδας», όπως τον αποκαλεί η εφημερίδα, στη νίκη του 1987 επέδρασε στον ελληνικό αθλητισμό αλλά και στην οικονομία της χώρας, με τον ίδιο τρόπο που οι Μπερντ και ο Μάτζικ Τζόνσον έδωσαν νέα ζωή στο ΝΒΑ. Η νίκη επί της ΕΣΣΔ στον τελικό στο ΣΕΦ περιγράφεται ως «θαύμα».
Το άρθρο φιλοξενεί δηλώσεις του δικηγόρου με ειδίκευση στα σπορ, Γρηγόρη Ιωαννίδη, σύμφωνα με τον οποίο «ο Νίκος Γκάλης έδωσε βασικά σε πολύ κόσμο έναν λόγο να υπάρχουν. Του χρωστούν πολλά. Το μπάσκετ πριν το 1987 ήταν απλώς ένα άθλημα. Αμέσως μετά το 1987, έγινε προϊόν. Το αθλητικό μάρκετινγκ γιγαντώθηκε. Όλοι ήθελαν να διαφησμιστούν».
Ο Γρηγόρης Ιωαννίδης εκτιμά ότι στα 8 χρόνια που ακολούθησαν τη μαγική βραδιά του Ιουνίου του 1987 δημιουργήθηκαν 7.500 θέσεις εργασίας.
Η εφημερίδα κάνει εκτενή αναφορά στη γιορτή που διοργάνωσε ο Άρης για να τον τιμήσει ενώ υπενθυμίζει ότι ένας από τους μεγάλους του αντιπάλους, ο Όντι Νόρις ονόμασε τον γιο του Νίκο προς τιμήν του μεγάλου Έλληνα σκόρερ.
Θυμάται ωστόσο και τη στιγμή που ο Νίκος Γκάλης πήρε την απόφαση να φύγει από την επί 12 χρόνια ομάδα του. Η πρώτη ήταν όταν, στο τέλος της σεζόν 1991-1992, ο τότε πρόεδρος του Άρη πρότεινε στον 35χρονο Γκάλη να βγάλει τα αθλητικά και να γίνει προπονητής. «Θέλω να παίξω» ήταν η απάντηση του Γκάλη ο οποίος έφυγε δακρυσμένος για να βρει καταφύγιο στον Παναθηναϊκό. «Ήταν μια μεγάλη απόφαση» εξηγεί.
Χάρη στον Γκάλη, σύμφωνα με το άρθρο, πήρε την απόφαση και ο Ντομινίκ Ουίλκινς να έρθει στο «τριφύλλι».
Η δεύτερη «μαύρη» στιγμή ήταν η διαφωνία του με τον τότε προπονητή του Παναθηναϊκού, Κώστα Πολίτη, όταν ο τελευταίος τον έστειλε στον πάγκο στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου κόντρα στους Αμπελόκηπους. Όταν ο Γκάλης αντέδρασε ο Πολίτης του είπε «αν το θεωρείς απαράδεκτο τότε καλύτερα να κάτσεις στα αποδυτήρια και να μην βγεις με την ομάδα στο δεύτερο ημίχρονο».
«Τρελάθηκα. Έφυγα. Κάποιοι μπορεί να το θεωρήσουν παιδιάστικο αλλά κάθε άνθρωπος έχει τη φιλοσοφία του» εξομολογείται ο Γκάλης στην εφημερίδα
Το δημοσίευμα ολοκληρώνεται με τον Νίκο Γκάλη να μην αποκλείει μια επιστροφή του στο μπάσκετ: «Το σκέφτομαι, καθώς ο κόσμος δεν ξεχνά. Δεν ξεχνάω τις καλές στιγμές που ζήσαμε όλοι μας και τη χαρά που ελπίζω να τους έδωσα».
Το άρθρο φιλοξενεί δηλώσεις του δικηγόρου με ειδίκευση στα σπορ, Γρηγόρη Ιωαννίδη, σύμφωνα με τον οποίο «ο Νίκος Γκάλης έδωσε βασικά σε πολύ κόσμο έναν λόγο να υπάρχουν. Του χρωστούν πολλά. Το μπάσκετ πριν το 1987 ήταν απλώς ένα άθλημα. Αμέσως μετά το 1987, έγινε προϊόν. Το αθλητικό μάρκετινγκ γιγαντώθηκε. Όλοι ήθελαν να διαφησμιστούν».
Ο Γρηγόρης Ιωαννίδης εκτιμά ότι στα 8 χρόνια που ακολούθησαν τη μαγική βραδιά του Ιουνίου του 1987 δημιουργήθηκαν 7.500 θέσεις εργασίας.
Η εφημερίδα κάνει εκτενή αναφορά στη γιορτή που διοργάνωσε ο Άρης για να τον τιμήσει ενώ υπενθυμίζει ότι ένας από τους μεγάλους του αντιπάλους, ο Όντι Νόρις ονόμασε τον γιο του Νίκο προς τιμήν του μεγάλου Έλληνα σκόρερ.
Θυμάται ωστόσο και τη στιγμή που ο Νίκος Γκάλης πήρε την απόφαση να φύγει από την επί 12 χρόνια ομάδα του. Η πρώτη ήταν όταν, στο τέλος της σεζόν 1991-1992, ο τότε πρόεδρος του Άρη πρότεινε στον 35χρονο Γκάλη να βγάλει τα αθλητικά και να γίνει προπονητής. «Θέλω να παίξω» ήταν η απάντηση του Γκάλη ο οποίος έφυγε δακρυσμένος για να βρει καταφύγιο στον Παναθηναϊκό. «Ήταν μια μεγάλη απόφαση» εξηγεί.
Χάρη στον Γκάλη, σύμφωνα με το άρθρο, πήρε την απόφαση και ο Ντομινίκ Ουίλκινς να έρθει στο «τριφύλλι».
Η δεύτερη «μαύρη» στιγμή ήταν η διαφωνία του με τον τότε προπονητή του Παναθηναϊκού, Κώστα Πολίτη, όταν ο τελευταίος τον έστειλε στον πάγκο στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου κόντρα στους Αμπελόκηπους. Όταν ο Γκάλης αντέδρασε ο Πολίτης του είπε «αν το θεωρείς απαράδεκτο τότε καλύτερα να κάτσεις στα αποδυτήρια και να μην βγεις με την ομάδα στο δεύτερο ημίχρονο».
«Τρελάθηκα. Έφυγα. Κάποιοι μπορεί να το θεωρήσουν παιδιάστικο αλλά κάθε άνθρωπος έχει τη φιλοσοφία του» εξομολογείται ο Γκάλης στην εφημερίδα
Το δημοσίευμα ολοκληρώνεται με τον Νίκο Γκάλη να μην αποκλείει μια επιστροφή του στο μπάσκετ: «Το σκέφτομαι, καθώς ο κόσμος δεν ξεχνά. Δεν ξεχνάω τις καλές στιγμές που ζήσαμε όλοι μας και τη χαρά που ελπίζω να τους έδωσα».
"Εθνος"
