Στο βιβλίο αυτό, η σκέψη ενός φιλοσόφου συμβαδίζει με τη
δράση του μέσα στη ζωή, πράγμα που δεν συμβαίνει όμως συχνά παγκοσμίως. Μέσα
από το έργο του Κώστα Ζουράρι, στο βιβλίο αυτό αναλύεται, το πώς και το γιατί ο
καθηγητής, ο φιλόσοφος, ο διανοούμενος, ο Κώστας Ζουράρις, κατατάσσεται ως ένας
από τους σκυταλοδρόμους στην ομάδα, η οποία διαχρονικά, -με πρώτο τον Όμηρο-,
διαμόρφωσε και μεταφέρει την ταυτότητα του Ελληνικού πολιτισμού, καθώς και τον
τρόπο σκέψης και δράσης της δικής μας Ανατολής.
Ο Κώστας Ζουράρις, υποστηρίζει ο συγγραφέας του έργου και
προσωπικός φίλος του φιλοσόφου, Γιώργος Καλεάδης, έχει εντοπίσει ένα χρόνιο
κενό στην ελληνική παιδεία και γραμματεία, το οποίο, ελάχιστοι διανοούμενοι,
έως τότε, προσπάθησαν να το καλύψουν. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι ταγμένο όλο
το φιλοσοφικό έργο του και η ανάλωση της προσπάθειάς του, εντός αυτού. Η
προσφορά του στις επόμενες γενιές Ελλήνων αποτελεί μια ανεκτίμητη παρακαταθήκη.
Γράφει ο ίδιος ο δάσκαλος στο εισαγωγικό του σημείωμα:
- Σύντροφοι, έχω ξαναδώσει πλαστά πιστοποιητικά. Αυτή τη φορά
όμως υπάρχει πρόβλημα. Μας ζητούν βεβαίωση εγγραφής για τα 1966. Το
Πανεπιστήμιό μου όμως, το «Παρίσι 8» ιδρύθηκε το 1968! Άρα;
Ναι, την έδωσα τη βεβαίωση εγγραφής σε πανεπιστήμιο που δεν
είχε ιδρυθεί… Οι σύντροφοι, βλέπεις, έκαναν «καριέρα»… Και αντίσταση… Κι εγώ, επί
μήνες περίμενα με την ψυχή στο στόμα, να αποκαλυφθεί ή απάτη και να με απολύσουν
από το Πανεπιστήμιο οι Γάλλοι…
Κι όταν με καταδικάζει, ερήμην, ένα χουντοστρατοδικείο της
Καβάλας, εγώ, τριάντα τόσα κι άλλα τόσα χρόνια, να διακονώ την ερωτοτροπία μου
στα ηγαπημένα, αξιέραστα γαλλικά του Σαιν – Τζων – Περς και του Ρενέ Σαρ και να
σπουδάζω πολιτική θεωρία με τα λογιογάληνα ελληνικά του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού.
Αα… πριν να σβήσει το φως, πρέπει να γράψω τον Ολυμπιόνικον,
Εγκώμιον Ακάθιστον για την Βούλα Πατουλίδου.
Τον έγραψα: με τα ελληνικά του Ομήρου, του Πινδάρου, του
Ρωμανού του Μελωδού και της μαντινάδας. Κι είναι λυπημένα τα γαλλικά μου, γιατί
ο Ολυμπιόνικος δεν μπορεί να μεταγραφεί μέσα τους. Μεταφράζεται σε άλλη γλώσσα
το απροσαύδητον μέλισμα της ελληνικής
πνοής; Κι ας έγραψε εκείνος ο Γάλλος τεχνοκρίτης, ότι δίπλα στη γαλλική μου
ποίηση των «Alpha vers», τα γαλλικά του Μαλλαρμέ δείχνουν άξεστα… Η φάτις αυτοίσιν
μαρτυρεί…
… Και ’μίλιε τση Χαρόντισσας, κάτω στα Τάρταρα της γης, τα
κρυοπαγωμένα…
Έχει επιστημονικώς καταδειχθεί, ότι μια εργοβιογραφία, «έργα
και ημέραι», είναι ο πρόναος του Παραδείσου. Αλλά για ποιόν, δεν το γνωρίζουμε ακόμη:
για τον εργοβιογραφηθέντα ή για τον εργοβιογράψαντα;
Αλλά κι αν μια εργοβιογραφία είναι ο νάρθηξ επίσης για τα
Τάρταρα, κατά το καθ’ ημάς Συναμφότερον, αυτό, η μεν χύδην επιστήμη το αγνοεί,
τον δε άριστον εικαστήν Θουκυδίδη, δεν τον απασχολεί.
Άλλως τε, η κάθε εργοβιογραφία είναι μία λειψανοθήκη. Και τα
λείψανα, τα εντός της λειψανοθήκης είναι πάντοτε η ιερά ή ανίερα. Ή και ιεροανίερα,
κατά το Συναμφότερον.
- Βρε σκύλε, σκύλε Κωνσταντή, θεριόν οπού ’φοβήθης…
Δύο λόγια για το συγγραφέα
Ο Γιώργος Καλεάδης γεννήθηκε στην Καβάλα. Είναι
οικονομολόγος (Οικονομικό Τμήμα νυν Πανεπιστημίου Μακεδονίας) συγγραφέας και
σύμβουλος επιχειρήσεων. Από το 1981 ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.
Επιμορφώθηκε με μακροχρόνια σεμινάρια στην επιχειρησιακή
έρευνα και στο marketing. Έχει συνεργασθεί με ιδιωτικές σχολές, κολλέγια,
δημόσια και ιδιωτικά ΙΕΚ, φοιτητικά και μαθητικά φροντιστήρια και με πολλές
επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα.
Ταυτοχρόνως, υπήρξε εισηγητής σε συνέδρια και forums.
Εργα του:
Παραδόσεις Διοίκησης Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων
Παραδόσεις Πολιτικής Οικονομίας
Θέματα Management
Η Δυναμική των πωλήσεων
Πατρός Παϊσίου, Αγίου Βίος
Αλβερτίνη
