Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Στις 29 Μαρτίου, σε ανακοίνωση του «τμήματος εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής» (ο Θεός να το κάνει) του κόμματος, με αφορμή τις δηλώσεις Νταβούτογλου, ανέφεραν (υπενθυμίζοντάς μας πως «οι πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι το… φόβητρο των ισχυρών):
«Ο συνδυασμός πολιτικής και οικονομικής επικυριαρχίας στη Κύπρο ταυτίζεται με την προεκλογική δέσμευση της κυβέρνησης Αναστασιάδη για ένταξη της χώρας στο ΝΑΤΟ. Στο πλαίσιο αυτό λαμβάνουν χώρα έντονες γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην περιοχή που δυναμώνουν ασταθείς και επικίνδυνες παραμέτρους σε βάρος του κυπριακού λαού, αλλά και των άλλων λαών της περιοχής επιβεβαιώνουν την ιστορική ανάγκη οι λαοί του ευρωπαϊκού Νότου να ορθώσουν ένα ισχυρό αντιμνημονιακό και αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο απέναντι σε όλες εκείνες τις δυνάμεις που οραματίζονται μια Ευρώπη του ακραίου οικονομικού νεοφιλελευθερισμού».
Μας λένε δηλαδή πως αυτό που η Κύπρος προσπαθεί όλα αυτά τα χρόνια, να ενταχθεί δηλαδή στο ΝΑΤΟ, θα αποτελούσε αρνητική εξέλιξη.
Προφανώς αγνοούν πως η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ έγινε με εξαίρεσή της από τον ευρωστρατό και με την αίρεση ότι η Κύπρος «δεν θα λαμβάνει μέρος σε στρατιωτικές επιχειρήσεις του ευρωστρατού στις οποίες θα γίνεται χρήση μέσω του ΝΑΤΟ».
Αυτό σήμαινε από την αρχή πως η μεγαλόνησος δεν λαμβάνει διαβαθμισμένες πληροφορίες που προέρχονται από το ΝΑΤΟ κι’ ας έλεγε λίγο πριν ο τότε υπουργός των Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου (άλλος αυτός!) πως αν επεχειρείτο κάτι τέτοιο η Ελλάδα θα προέβαλλε βέτο.
Τότε, οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ ουδόλως ενοχλήθηκαν ότι η Κύπρος έμενε χωρίς νατοϊκή πληροφόρηση, την ώρα που η Τουρκία ήταν μέλος του ΝΑΤΟ και ασκούσε τα δικαιώματά της ως μέλος της Συμμαχίας.
Τον Μάιο του 2004 μάλιστα, έναν χρόνο μετά την ένταξη της Κύπρου, το είδαμε αυτό στην πράξη, με αφορμή την αμιγώς ευρωπαϊκή επιχείρηση στην ΠΓΔΜ, όταν αποκλείστηκε από κάθε πρόσβαση στα επιχειρησιακά κείμενα, καθώς προβλήθηκε η απαίτηση να μην κοινοποιηθούν στην Κύπρο βασικά επιχειρησιακά κείμενα με το επιχείρημα ότι στις βιβλιογραφικές παραπομπές γίνεται αναφορά σε νατοϊκά κείμενα.
Σύμφωνα με τηλεγράφημα εκείνης της εποχής του υπουργείου Εξωτερικών «είναι πλέον σαφής η τάση περιορισμού της συμμετοχής της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας».
Τον Σεπτέμβριο του 2004, η Κύπρος και η Μάλτα αποβλήθηκαν από την άτυπη Σύνοδο Υπουργών Άμυνας της Ε.Ε. μόλις άρχισε να συζητείται ειδικό θέμα Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής Ασφάλειας (ΚΕΠΠΑ), με την προεδρία της ΕΕ να επικαλείται διατάξεις του Καταστατικού της Συμμαχίας και τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της Κοπεγχάγης.
Μετά από ένσταση της Τουρκίας, εκπρόσωπος της ολλανδικής προεδρίας είχε τότε ζητήσει από τον Κύπριο τότε υπουργό Άμυνας Κυριάκο Μαυρονικόλα να αποχωρήσει από την αίθουσα.
Ο Μαυρονικόλας είπε αρχικά «μας έβγαλαν κακήν κακώς από την αίθουσα». Μετά υπενθύμισε ότι Κύπρος και Μάλτα είναι οι μόνες χώρες της Ε.Ε. που δεν είναι μέλη του ΝΑΤΟ και πρότεινε είτε την ένταξη, είτε την ένταξη στο Συνεταιρισμό του ΝΑΤΟ για την Ειρήνη, είτε διακανονισμό συνεργασίας με το ΝΑΤΟ. Αλλά και για τις τρεις επιλογές η Τουρκία διατηρεί το δικαίωμα του βέτο, ενώ και το συγκυβερνών τότε κόμμα του ΑΚΕΛ ειπώθηκε πως διαφωνούσε με την ένταξη στο ΝΑΤΟ (συμφωνώντας επομένως με την Τουρκία, όπως σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ).
Τον Μάρτιο του 2008, έγινε δεκτό το αίτημα της Μάλτας για επανένταξη στο ΝΑΤΟ, οπότε η Κύπρος έμεινε η μοναδική χώρα-μέλος της ΕΕ εκτός Συμμαχίας.
Οπότε, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μας απαντήσει και επ’ αυτού:
Συμφωνεί να παραμένει η Κύπρος αποκλεισμένη από τον ευρωστρατό και ζωτικές πληροφορίες που περιέρχονται σε γνώση της ΕΕ και του ΝΑΤΟ;
Απ’ ό,τι προκύπτει από τις τελευταίες ανακοινώσεις του, ναι.
Επομένως, ο ΣΥΡΙΖΑ συμφωνεί με την Τουρκία που δεν επιθυμεί να έχει η Κύπρος πρόσβαση στις πληροφορίες που μοιράζονται όλες οι χώρες της Συμμαχίας.
Προφανώς, ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί (κάτι τέτοιο ψέλλισε ο αρχηγός του στην εκδήλωση για τον Κ. Καραμανλή, σκόπιμα αγνοώντας τις ειδικές ιστορικές συνθήκες)να εγκαταλείψει και η Ελλάδα το ΝΑΤΟ και μείνει και αυτή χωρίς πληροφορίες.
Και να τις έχει μόνο η Τουρκία – της οποίας ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στην αντιπολιτευτική του μανία, εξελίσσεται στον καλύτερο σύμμαχο!
