Όταν ξεκινούσε το ταξίδι από την Κρήτη στην Αθήνα, προφανώς και δεν περίμενε ότι μέσα σε μερικά χρόνια θα κατάφερνε να καρφιτσώσει τα “γαλόνια” του εκδότη, και μάλιστα μιας πετυχημένης εβδομαδιαίας εφημερίδας, δίπλα σε εκείνα του μάχιμου ρεπόρτερ.
Ο Γιάννης Κουρτάκης πήρε το ρίσκο να… κλωνοποιήσει τα “Παραπολιτικά”, και από ένα παρασκηνιακό site να “γεννήσει” μια εβδομαδιαία εφημερίδα. Σε πείσμα της εποχής εθνικής μιζέριας που βιώνουμε, και δεν επιτρέπει όνειρα και “επιθετικές” κινήσεις, πόσο μάλλον ανοίγματα. Σε πείσμα ακόμη του αργού θανάτου της έντυπης δημοσιογραφίας, που οι ίδιοι οι λειτουργοί της την παρέδωσαν… πακεταρισμένη και αβοήθητη στις ορέξεις του διαδικτύου, του πιο παρεμβατικού και ραγδαία αναπτυσσόμενου ΜΜΕ, που πλέον καθορίζει την ατζέντα της επικαιρότητας. Την ατζέντα της εθνικής καθημερινότητας.
Τα “Παραπολιτικά” λοιπόν είναι εδώ και μερικές εβδομάδες μαζί μας. Στην… περίεργη, και σίγουρα δύσκολη αγορά του Σαββάτου. Όπου ήδη κατάφεραν να εδραιωθούν και να κοιτάζουν πιο μακριά, πιο ψηλά.
Όπως κάνει ο ίδιος ο Γιάννης Κουρτάκης, που με τη σημερινή συνέντευξή του στα “Υστερόγραφα” θυμίζει ότι παραμένει μάχιμος ρεπόρτερ, εμφανίζεται απόλυτα ικανοποιημένος από τα πρώτα… μπουσουλήματα των έντυπων “Παραπολιτικών”, αποκαλύπτει τα σχέδιά του για την εφημερίδα αλλά και το… ραδιόφωνο, τη δεύτερη αγάπη που ποτέ δεν ξέχασε, και παραδέχεται ότι οι πολιτικοί παραμένουν διαχρονικά οι… καλύτεροι ρεπόρτερ, εκείνοι που διοχετεύουν στους δημοσιογράφους τις ειδήσεις.
- Σε καιρό κρίσης, όχι μόνο οικονομικής αλλά και στον χώρο του Τύπου, ξεκινήσατε μια καινούρια εφημερίδα. Με την πρόσθετη ιδιαιτερότητα ότι “γεννήθηκε” μέσα από την επιτυχία ενός site. Γιατί; Και γιατί τώρα, που όλοι εγκαταλείπουν τον έντυπο Τύπο για το διαδίκτυο;
Πράγματι, τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ είναι η πρώτη εφημερίδα που «γεννήθηκε» από το διαδίκτυο. Μάλιστα, όπως, προκύπτει από την κυκλοφορία του φύλλου, φαίνεται ότι καταφέραμε να δημιουργήσουμε μια αμφίδρομη σχέση, ανάμεσα στον επισκέπτη του site, και στον αναγνώστη της εφημερίδας. Επειδή, ο Τύπος, έπαιξε και παίζει ρόλο σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες, θεωρούμε ότι ένα καλό «πάντρεμα», μπορεί να φέρει ένα εξαιρετικό δημοσιογραφικό αποτέλεσμα.
- Πόσο δύσκολες ήταν οι προσπάθειες στελέχωσης αλλά και εξεύρεσης πόρων, από τη στιγμή που δεν προϋπήρξατε εκδότης, αλλά προέρχεστε από το μάχιμο ρεπορτάζ;
Σας είπε κάποιος ότι δεν παραμένω μάχιμος; Νομίζω ότι στα 39 μου, είναι νωρίς να φορέσω το κοστούμι του εκδότη. Προτιμώ, την στολή του στρατιώτη – ρεπόρτερ. Η προσπάθεια για την στελέχωση της εφημερίδας ήταν εύκολη. Και, ήταν εύκολη γιατί, εδώ, μαζεύτηκε μια παρέα φίλων. Τους πόρους και τα χρήματα, μας τα δίνουν οι χιλιάδες αναγνώστες.
- Ο Βαγγέλης Μαρινάκης είναι η εξαίρεση στον κανόνα των “δυνατών” που γυρίζουν την πλάτη τους στην Ελλάδα της κρίσης;
Παρακολουθώ όπως και σεις τον κ. Μαρινάκη ως επιχειρηματία.
- Το πολιτικό προσωπικό, που είναι και ο κύριος αποδέκτης όσων γράφονται σε μια εφημερίδα, προσέγγισε το εγχείρημα φοβικά, διστακτικά ή ακόμη και εχθρικά;
Με τους πολιτικούς κάνουμε δύο διαφορετικές δουλειές. Ακόμη, και στους φίλους μου, που δόξα τω θεό, έχω πολλούς, φρόντισα να καταστήσω σαφές, ότι θα τους «ελέγχω». Από τη στιγμή, που έχει γίνει η εξήγηση, δεν με αφορά αν θα στεναχωρήσω κάποιον. Άλλωστε, όπως, ξέρετε, ο πολιτικός θυμός διαρκεί, μέχρι το επόμενο θετικό δημοσίευμα…
- Υπάρχει χρονοδιάγραμμα στόχων; Με ποιο κυκλοφοριακό “μαξιλαράκι” θα ήσασταν ικανοποιημένος;
Ναι υπάρχει. Το επόμενο διάστημα ετοιμάζουμε νέα πράγματα. Για παράδειγμα, θα προχωρήσουμε στην έκδοση ενός περιοδικού με την Αργυρώ Μπαρμπαρίγου, ενώ δεν αποκλείεται να δείτε και δυο-τρεις άμεσες κινήσεις, που θα σας, εκπλήξουν ευχάριστα. Σε ό, τι αφορά την κυκλοφορία, ξεκινήσαμε με στόχο τις 15.000, και σήμερα είμαστε, η πρώτη σε κυκλοφορία εβδομαδιαία εφημερίδα…
- Η αγορά του Σαββάτου δεν είναι περισσότερο “μικρή” σε σχέση με εκείνη της Κυριακής; Γιατί δεν επιλέξατε τη “βουτιά στα βαθιά” της κυριακάτικης μάχης;
Όπως ξέρετε, ήμουν πάντα θαυμαστής της αγοράς του Σαββάτου. Μου αρέσει και η νύχτα και η μέρα του Σαββάτου.
- Πόσο μακρινή φαντάζει η μέρα της διαδρομής από την Κρήτη στην Αθήνα, όταν αποφασίσατε να κάνετε το μεγάλο βήμα στην καριέρα σας;
Για μένα η Κρήτη, ήταν και παραμένει το σημαντικότερο κομμάτι της ζωής μου. Είναι ο τόπος που χαλυβδώθηκα. Που έμαθα να μην φοβάμαι στα δύσκολα. Που έμαθα να ρισκάρω. Το ταξίδι ήταν συναρπαστικό. Μάλιστα, δεν σας κρύβω, ότι παρά τις δυσκολίες που είχε η διαδρομή, θα ήθελα αν υπήρχε δυνατότητα να την επαναλάβω. Σ’ αυτή την πορεία απέκτησα, ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο. Φίλους και ανθρώπους που με εμπιστεύθηκαν.
- Ποιοι είναι ακόμη “εδώ”, μετά από όλα αυτά τα χρόνια; Και με ποιούς οικοδομήθηκαν οι πιο ειλικρινείς και ανθεκτικές σχέσεις; Με πολιτικούς, δημοσιογράφους, παράγοντες;
Τα ταξίδια έχουν πάντα και την μοναξιά τους. Εγώ, την βίωσα όταν έχασα τον αδερφό μου. Έτσι, είναι η ζωή. Κάποιοι έρχονται, κάποιοι φεύγουν. Ευτυχώς, είχα πάντα κάποιους σταθερούς. Τους γονείς μου. Την Ευτυχία και τον Γιάννη. Και, εσχάτως, την Χριστίνα. Αυτή είναι η δικιά μου, dream team. Από κει και πέρα, έκανα πολλούς φίλους και στην δημοσιογραφία και στην πολιτική. Τι μείγμα κι’ αυτό…
- Το διαδίκτυο, η εφημερίδα, και μετά… τι; Υπάρχει επόμενος στόχος; Η τηλεόραση είναι πρόκληση;
Το ραδιόφωνο μου αρέσει. Θα προσπαθήσω κάποια στιγμή να ξανακάνω. Από κει και πέρα εκείνο που προέχει είναι η εφημερίδα και το site. Σύντομα, θα δείτε αρκετές αλλαγές στο parapolitika.gr. Όσον αφορά την τηλεόραση, σκέφτομαι πράγματι ν’ αγοράσω μια 14”. Έχετε να μου προτείνετε κάποια;
- Τελικά, τα “παραπολιτικά” είναι τρόπος ζωής και για τους ίδιους τους πολιτικούς; Σας τηλεφωνούν οι ίδιοι, σε ρόλο ρεπόρτερ, για να δώσουν ένα θέμα;
Μα καλύτεροι ρεπόρτερ, τόσο του site, όσο και της εφημερίδας, είναι οι πολιτικοί. Χωρίς, αυτούς δεν θα υπήρχαμε. Πάντως, η αλήθεια είναι ότι θα δεν θα μπορούσα να σκεφτώ την καθημερινότητά μου, χωρίς τα τηλεφωνήματα των πολιτικών.
