Ν. Χουντής: «Η ευρωπαϊκή
νομοθεσία και η Νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου είναι απολύτως σαφής. Η δημοσιοποίηση της
«Λίστας Λαγκάρντ» από τον δημοσιογράφο Κ. Βαξεβάνη, εξυπηρετεί την ανάγκη και
το θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης και προβλέπεται στην
κοινοτική οδηγία για την προστασία των προσωπικών δεδομένων»
Ερώτηση του Ν. Χουντή στην Ευρωπαϊκή
Επιτροπή
Η Νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου
είναι απολύτως σαφής. Η ενέργεια του δημοσιογράφου Κ. Βαξεβάνη να
δημοσιοποιήσει τα ονόματα των Ελλήνων καταθετών της τράπεζας HSBC και
μάλιστα χωρίς να περιλάβει, ούτε το ύψος των καταθέσεων ούτε άλλα στοιχεία,
πέραν του ονόματός τους, σε καμία περίπτωση δεν έρχεται σε αντίθεση με την Ευρωπαϊκή
νομοθεσία για την προστασία προσωπικών δεδομένων αφού, η ενέργεια του
δημοσιογράφου, και μάλιστα, η λελογισμένη χρήση των στοιχείων που είχε στα
χέρια του, εξυπηρετεί την ανάγκη και το θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας της
έκφρασης.
Αυτό τονίζει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ν.
Χουντής, σε γραπτή ερώτησή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επικαλούμενος τη Νομολογία
του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, και ιδίως την Απόφαση C-73/07. Η Απόφαση
αυτή, αφορά σε προδικαστικό ερώτημα που
υπέβαλε το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της Φιλανδίας στο Ευρωπαϊκό
Δικαστήριο, για την δημοσιοποίηση επί σειράς ετών φορολογικών στοιχείων 1,2
εκατομμυρίων φορολογουμένων.
Στην ερώτησή του ο Ν. Χουντής, αφού
αναφέρεται στη δίωξη του δημοσιογράφου Κ. Βαξεβάνη, παραθέτει το σκεπτικό της
Απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, το οποίο ερμηνεύοντας την Οδηγία 95/46 για
τα προσωπικά δεδομένα, και συγκεκριμένα για τις «δραστηριότητες επεξεργασίας
δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πραγματοποιούμενες μόνο για δημοσιογραφικούς
σκοπούς», τονίζει μεταξύ άλλων τα
παρακάτω:
«Δε
χωρεί αμφιβολία, όπως προκύπτει από το άρθρο 1 της οδηγίας (95/46/ ΕΚ), ότι το
αντικείμενο αυτής είναι ότι τα κράτη μέλη εξασφαλίζουν την προστασία των
θεμελιωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων των φυσικών προσώπων, ιδίως του ιδιωτικού
τους απορρήτου, έναντι της επεξεργασίας των δεδομένων αυτών, επιτρέποντας
παράλληλα την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.
Ο
σκοπός αυτός (η προστασία των προσωπικών δεδομένων) δεν μπορεί να επιδιώκεται
χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι πρέπει να πραγματοποιείται, μέχρις ορισμένου
βαθμού, συμβιβασμός των εν λόγω θεμελιωδών δικαιωμάτων σε σχέση με το
θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου.
Το άρθρο
9 της οδηγίας αφορά σ’ έναν τέτοιο συμβιβασμό […] σκοπός του άρθρου 9 αυτής
είναι να συμβιβάσει δύο θεμελιώδη δικαιώματα: αφενός, της προστασίας του
ιδιωτικού απορρήτου και, αφετέρου, της ελευθερία του λόγου. Το έργο αυτό πρέπει
να φέρουν εις πέρας τα κράτη μέλη…
Προκειμένου
να επιτευχθεί ο συμβιβασμός μεταξύ των δύο αυτών θεμελιωδών δικαιωμάτων υπό την
έννοια της οδηγίας 95/46, τα κράτη μέλη καλούνται να προβλέψουν ορισμένες
παρεκκλίσεις ή ορισμένους περιορισμούς όσον αφορά την προστασία δεδομένων και,
επομένως, όσον αφορά το θεμελιώδες δικαίωμα στο ιδιωτικό απόρρητο, […] Οι
σχετικές παρεκκλίσεις πρέπει να προβλέπονται αποκλειστικά για δημοσιογραφικούς
σκοπούς ή στο πλαίσιο καλλιτεχνικής ή λογοτεχνικής εκφράσεως, που εμπίπτουν στο
θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου…»
Συνεχίζοντας την ερώτησή του ο Ν. Χουντής,
αναφέρει επίσης, ότι εκτός από τις
εξαιρέσεις και παρεκκλίσεις που πρέπει να ορίσει το κράτος μέλος στην
επεξεργασία των προσωπικών δεδομένων,
αποκλειστικώς για δημοσιογραφικούς σκοπούς, η οδηγία (95/46/ΕΚ)
προβλέπει στο άρθρο 13 εξαιρέσεις και
περιορισμούς στην προστασία των προσωπικών δεδομένων οι οποίοι μπορούν
να οριστούν για λόγους «ασφάλειας του
κράτους», «άμυνας», «δημόσιας ασφάλειας» … αλλά και «για λόγους σημαντικού οικονομικού ή χρηματοοικονομικού συμφέροντος,
κράτους μέλους ή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων των νομισματικών
δημοσιονομικών και φορολογικών θεμάτων».
Κατόπιν των ανωτέρω, ο Νίκος Χουντής, αφού
τονίζει ότι «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι
ο ανωτέρω δημοσιογράφος, εξυπηρετούσε αποκλειστικά δημοσιογραφικούς σκοπούς και
την πληροφόρηση του κοινού για ένα θέμα που ευρέως απασχολεί την κοινή γνώμη»,
σημειώνει ότι η εν λόγω λίστα ονομάτων «παραδόθηκε
από την τότε Υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας, Κα Λαγκάρντ, στον Έλληνα ομόλογό
της στα τέλη του 2010, χωρίς όμως (επί δύο χρόνια!!! ) να τύχει της απαιτούμενης
επεξεργασίας από τις ελληνικές αρχές και να βρεθούν φοροφυγάδες όπως έγινε και
σε άλλες χώρες» Ο Ν. Χουντής,
καταλήγοντας την ερώτησή του, καλεί την Κομισιόν, με βάση το ανωτέρω σκεπτικό
του Δικαστηρίου να τοποθετηθεί σε σχέση
με την προστασία του θεμελιώδους δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου και
ιδιαίτερα στη συγκεκριμένη περίπτωση, κατά την οποία ο εν λόγω δημοσιογράφος
άσκησε δραστηριότητες επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα αποκλειστικώς για δημοσιογραφικούς σκοπούς,
υπό την έννοια του Άρθρου 9 της Οδηγίας 95/46/ΕΚ.
