Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Γερμανία και ΔΝΤ: Το αδιέξοδο, ο συμβιβασμός, οι “λύσεις” για την Ελλάδα


Angela-Merkel-Christine-LagardeΑγεφύρωτες παραμένουν οι διαφορές μεταξύ Γερμανίας και ΔΝΤ όσον αφορά στη βιωσιμότητα του χρέους καθώς το Ταμείο εξακολουθεί να θεωρεί ότι δεν υπάρχει άλλη λύση πέρα από το “κούρεμα” και στα δάνεια του επίσημου τομέα.

 Με τη λύση αυτή είναι κάθετα αντίθετη η Γερμανία και η Kαγκελάριος Μέρκελ έσπευσε χθες να ξεκαθαρίσει ότι ναι μεν έφθασε η ώρα για να βρεθεί μια λύση για την Ελλάδα, ωστόσο το “κούρεμα” δεν είναι μέσα στις επιλογές που συζητούνται.
 Στην… αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, το ΔΝΤ, δια του εκπροσώπου του, στέλνει το μήνυμα ότι ο στόχος για χρέος  120% του ΑΕΠ το 2020 παραμένει και αποτελεί “κόκκινη γραμμή” για το Ταμείο, προαναγγέλλοντας ουσιαστικά αδιέξοδο στη διαπραγμάτευση.
 Οι  Γερμανοί, σε μια προσπάθεια να κερδίσουν χρόνο και να αποφύγουν το… αναπόφευκτο για τους περισσότερους αναλυτές “κούρεμα”, προαναγγέλλουν μέσω του υπουργού οικονομικών Σόιμπλε, λύση έως το Eurogroup της Τρίτης, μόνο όμως για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού, που θα προκύψει από τη διετή επιμήκυνση του ελληνικού προγράμματος προσαρμογής. Μάλιστα, παράγοντες της αγοράς ερμήνευαν τη χθεσινή δήλωση του κ. Σόιμπλε ότι “χρειαζόμαστε μια λύση που να διαρκέσει κάποιο καιρό” ως πρόθεση για κάλυψη μόνο της διετίας 2013-2014 και όχι της περιόδου έως το 2016. Πάντως, στελέχη του υπουργείου Οικονομικών στην Αθήνα θεωρούν απίθανο ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
 Το χρηματοδοτικό κενό για το 2013-2014 εκτιμάται σε 14-15 δισ. ευρώ, ενώ για την περίοδο μέχρι το 2016 ανεβαίνει στα 32-33 δισ. ευρώ.
 Στις λύσεις που εξετάζονται για την κάλυψη των συγκεκριμένων ποσών περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων:

  • Η χορήγηση μηδενικών ή σχεδόν μηδενικών επιτοκίων στα παλαιά και στα νέα δάνεια που θα χορηγηθούν στην Ελλάδα.
  • Σε περίπτωση μείωση των επιτοκίων, υπάρχει η σκέψη να επιστραφεί στην Ελλάδα η διαφορά μεταξύ του αρχικού επιτοκίου με το νέο μειωμένο.
  • Μία άλλη λύση είναι να δοθεί περίοδος χάριτος στην αποπληρωμή τόκων.
  • Ανοίγει πλέον η συζήτηση για επιστροφή των κερδών της ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα που αγόρασε στη δευτερογενή αγορά κατά τη διάρκεια της κρίσης, σε πολύ χαμηλές τιμές. Το εκτιμώμενο κέρδος από μια τέτοια κίνηση φθάνει τα 8-10 δισ. ευρώ. Μάλιστα, συζητείται να επιστραφούν άμεσα τα προσδοκώμενα κέρδη των επομένων ετών, προκειμένου να υπάρξει ενίσχυση της ρευστότητας.
  • Στο τραπέζι είναι και το ενδεχόμενο κάποιας μορφής παρέμβασης στα ελληνικά ομόλογα που διαθέτουν στο επενδυτικό τους χαρτοφυλάκιο οι Κεντρικές Τράπεζες της Ευρωζώνης και υπολογίζεται σε 11 δισ. ευρώ.

Υπάρχουν όμως και τρόποι να αλλάξουν οι στόχοι για τη βιωσιμότητα μεταφέροντας λήξεις υποχρεώσεων στο μέλλον ή με διαφορετικές μακροοικονομικές προβλέψεις.

Για παράδειγμα:

  • Εξετάζεται το ενδεχόμενο να παραταθούν οι λήξεις των δανείων που έχουν χορηγήσει οι χώρες της Ευρωζώνης στην Ελλάδα.
  • Το πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων είναι στο τραπέζι, ωστόσο, από τη μια το IIF συζητά μόνο την εθελοντική βάση, ενώ χώρες στην Ευρωζώνη υποστηρίζουν ότι αυτό θα πρέπει να γίνει υποχρεωτικά μέσω των CAC’s που ίσχυσαν και στο PSI.
  • Η λύση της χρονικής μετατόπισης του στόχου για χρέος 120% του ΑΕΠ κατά 2 χρόνια, δηλαδή το 2022 αντί του 2020 προσκρούει στην έντονη αντίδραση του ΔΝΤ.
  • Μια “ακριβή” λύση θεωρείται η έκδοση περισσότερων εντόκων γραμματίων από το ελληνικό δημόσιο.
  • Μπορεί ακόμη να επιτευχθεί -τουλάχιστον στα χαρτιά- ο στόχος βιωσιμότητας του χρέους εάν 1. υιοθετηθεί πρόβλεψη για μεγαλύτερο πρωτογενές πλεόνασμα και 2.υιοθετηθούν εκτιμήσεις για μεγαλύτερη ανάπτυξη τα επόμενα έτη.