Το πρωτότυπο μίας λίστας πιθανών φοροφυγάδων έχει χαθεί. Κάπου μέσα σε κάποια συρτάρια, σε κάποια χαρτούρα… ίσως και να πετάχτηκε στα σκουπίδια τελικά. Αυτή είναι η καλοπροαίρετη σκέψη κάθε «αγαθού» πολίτη αυτής της χώρας.
Κλονίζεται η αξιοπιστία όσων έβαλαν, τη χώρα στο μνημόνιο, γιατί η σπουδή τους για την προσφυγή σε σκληρά και αντικοινωνικά μέτρα δεν ήταν ίδια με τη σπουδή τους για την διαφύλαξη της κοινωνικής συνοχής και δικαιοσύνης.
Καλούμαστε να είμαστε συνεπείς στην ίση(;) οικονομική συμμετοχή μας, για τη σωτηρία της Ελλάδας μας, όταν κάποιοι «υπεύθυνοι», αποδεικνύονται επιεικώς ολίγοι.
Το «σύστημα» της χώρας εμφανίζει τις χρόνιες παθογένειές του. Εμφανίζει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο το αίτιο της εθνικής τραγωδίας. Κάπου εκεί, βρίσκεται όμως, η γιατρειά.
Η ανάταξη του έθνους δεν θα έρθει μόνο μέσα από μία εφήμερη επιβολή νέων σκληρών μέτρων αλλά κυρίως με την ευθεία σύγκρουση με εκείνες τις νοοτροπίες που μόνιμα θα γενούν οικονομικά χρέη, βολέματα και κοινωνικές αδικίες. Που αντιστέκονται στην ανάπτυξη, που ζουν μέσα από τον κρατικό παρασιτισμό και την πρόσκαιρη διαχείριση της εξουσίας.
Amber alert, όχι μόνο για τη λίστα, αλλά και για την αναγκαία ηθική.
