Όλι Ρεν: Συνταξιοδοτικό Σύστημα με μακροπρόθεσμα επαρκείς
και ασφαλείς συντάξεις, απάντηση σε σχετική ερώτηση του Κ.Πουπάκη
"Το
Συνταξιοδοτικό Σύστημα πρέπει να βασίζεται σε μια βιώσιμη οικονομικά βάση
προκειμένου να παρέχει στους συνταξιούχους μακροπρόθεσμα επαρκείς και ασφαλείς
συντάξεις", επεσήμανε ο Όλι Ρεν
Επίτροπος για θέματα Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων και Αντιπρόεδρος
της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αναγνωρίζοντας
ταυτόχρονα την προστιθέμενη αξία της ελάχιστης βασικής σύνταξης ως ασπίδα
προστασίας ενάντια στη φτώχεια, σε ερώτηση του Ευρωβουλευτή Κ. Πουπάκη αναφορικά
με τη διασφάλιση της κοινωνικής δικαιοσύνης στις μεταρρυθμίσεις του
Ασφαλιστικού Συστήματος.
Τα τελευταία δυόμισι χρόνια κατά την υλοποίηση του
Προγράμματος εξυγίανσης των δημοσίων οικονομικών της χώρας έχουν δρομολογηθεί
σημαντικές περικοπές στους Έλληνες συνταξιούχους, μέσω συνεχών μειώσεων στο
ποσό των κύριων και επικουρικών συντάξεων, με
τη μέση συνολική απώλεια στο εισόδημά τους να ξεπερνά το 30%. Και ενώ είναι
αναγκαίες οι μεταρρυθμίσεις για την εξασφάλιση της βιωσιμότητας των Συστημάτων
Κοινωνικής Ασφάλισης, ταυτόχρονα, σύμφωνα
και με τη «Λευκή Βίβλο για τις Συντάξεις» είναι ζωτικής σημασίας η διαφύλαξη
της κοινωνικής επάρκειας των παροχών. Σε αυτή την κατεύθυνση και στο
πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου ο Έλληνας Ευρωβουλευτής έθεσε, μεταξύ
άλλων, τα ζητήματα:
·
αφενός της σημαντικής υποχώρησης των εσόδων των Ταμείων
λόγω της ιδιαίτερα υψηλής ανεργίας και των μειώσεων στους μισθούς και
·
αφετέρου της σημασίας υιοθέτησης ενός ενιαίου σχεδίου για
την καταπολέμηση της «μαύρης εργασίας», της εισφοροδιαφυγής και εισφοροαποφυγής,
σε μια προσπάθεια δημιουργίας εναλλακτικών «ισοδύναμων μέτρων» για τη
βιωσιμότητα και κοινωνική επάρκεια των Ασφαλιστικών Συστημάτων.
Με
αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας και τη θέσπιση του 2012 ως
«Ευρωπαϊκού Έτους Ενεργούς Γήρανσης και Αλληλεγγύης μεταξύ των γενεών», ο Κ.
Πουπάκης δήλωσε σχετικά: "Είναι γεγονός ότι σε κάθε περίπτωση
και στο πλαίσιο οποιασδήποτε Ασφαλιστικής Μεταρρύθμισης, οι αρμόδιες Ελληνικές
Αρχές οφείλουν να εγγυηθούν επαρκείς συνταξιοδοτικές και ιατροφαρμακευτικές παροχές,
δεδομένου μάλιστα ότι ένας στους πέντε Έλληνες είναι ηλικίας 65 ετών και άνω.
Τα «ένσημα» από την πολύχρονη εργασία πρέπει να αντιστοιχούν σε μια ποιοτική
διαβίωση, σε αξιοπρεπείς συντάξεις και όχι «φιλοδωρήματα φτώχειας». Άλλωστε, ο
πολιτικός πολιτισμός ενός κράτους χαρακτηρίζεται και από τη θέση που αυτό
επιφυλάσσει για τους ηλικιωμένους πολίτες του. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αφιέρωσε τη
φετινή χρονιά στην ενεργό γήρανση σε μια προσπάθεια αξιοποίησης των μεγαλύτερων
σε ηλικία συνανθρώπων μας για μια καλύτερη κοινωνία και μια πιο ανταγωνιστική
οικονομία. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, κύριο μέλημα για την τρίτη ηλικία -που
καταδικάζεται σε έναν διαρκή αγώνα για τα στοιχειώδη- παραμένει η επιβίωση. Η
οικοδόμηση μιας «κοινωνίας για όλες τις ηλικίες» και η πολυπόθητη «αλληλεγγύη
των γενεών» μοιάζουν ευχολόγια σε μια χώρα που οι νέοι της μεταναστεύουν για να
βρουν δουλειά και οι μεγαλύτεροι καταφεύγουν στο εξωτερικό για να εξασφαλίσουν
