|
«Κυρίες και Κύριοι,
Σας ευχαριστώ θερμά για την πρόσκληση, είναι χαρά και τιμή να βρίσκομαι
σήμερα ανάμεσά σας. Το θέμα της αξιοποίησης του εθνικού μας πλούτου είναι ένα
ζήτημα που μας απασχολεί όλους πολύ έντονα, ιδίως μάλιστα υπό τις παρούσες
συνθήκες. Και γι' αυτό συγχαίρω την “Κίνηση Πολιτών για μια
Ανοικτή Κοινωνία”, που διοργανώνει αυτήν την εκδήλωση, ειδικά εφόσον
εντάσσεται σε έναν ευρύτερο κύκλο που έχετε προγραμματίσει.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι προκλήσεις και τα προβλήματα που καλείται
σήμερα να αντιμετωπίσει η Ελλάδα, είναι ιδιαιτέρως σύνθετα. Ασφαλώς, η
οικονομία δεν μπορεί να γιατρευτεί μόνη της, ούτε η κοινωνία διαθέτει έτοιμες
επεξεργασμένες προτάσεις, σε όλο το εύρος των προβλημάτων. Αυτός είναι ο
ρόλος της πολιτικής, η οποία πρέπει τώρα να υπερβεί τον εαυτό της.
Όμως, κανείς δεν κατέχει την απόλυτη αλήθεια και καμία μεγάλη προσπάθεια δεν
μπορεί να επιτύχει, χωρίς την ενεργό συμμετοχή και την υποστήριξη των πολιτών
σε όλα τα επίπεδα. Γι΄ αυτό είναι χρήσιμος ο ρόλος της Κοινωνίας των
Πολιτών, ως ενός πλαισίου δημοσίου και δημοκρατικού διαλόγου που
τελικά μπορεί να συμβάλει στη διαμόρφωση κοινωνικών συναινέσεων.
Η έλλειψη κουλτούρας συναινέσεων και ο μη σεβασμός σε κάποιες θεμελιώδεις
αρχές στοίχισαν στην χώρα. Δεν παραγνωρίζω, φυσικά, τις διεθνείς
συνθήκες. Δυστυχώς, όμως, η Ελλάδα υπέφερε από δύο μεγάλες
παθογένειες, για τις οποίες ευθύνεται ξεκάθαρα και ο πολιτικός κόσμος, οι
οποίες την οδήγησαν εδώ:
Πρώτον, υπέφερε από το λαϊκισμό. Που αναπτύχθηκε
σε πρωτόγνωρο επίπεδο. Η δημαγωγία και η αντιπαράθεση για την αντιπαράθεση,
δηλητηρίασαν την κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου. Η εθνική συνεργασία
και οι αναγκαίες συναινέσεις απορρίφθηκαν ως δείγμα ηττοπάθειας. Οι
θεσμοί απαξιώθηκαν σταδιακά. Ο σεβασμός στους νόμους της δημοκρατίας
έγινε σχετικό μέγεθος, που προσαρμοζόταν κατά το δοκούν. Πλήττοντας
τελικά την ελευθερία, την ασφάλεια και την ευημερία των πολιτών, για
χάρη λίγων ευνοημένων. Όποιος, όμως, τότε μιλούσε για την τήρηση κάποιων
βασικών αξιών που διέπουν τις κοινωνίες , χαρακτηριζόταν ως
αντιδραστικός.
Και δεύτερον, από τον κρατισμό. Που συμπίεσε την
ιδιωτική πρωτοβουλία και ποινικοποίησε σχεδόν την
ατομική προκοπή. Εξιδανικεύθηκε το δόγμα του “ας δανειστούμε σήμερα και αύριο
βλέπουμε- μακρόπρόθεσμα θα είμαστε όλοι νεκροί, άλλωστε”. Έτσι ο
υπερδανεισμός δημιούργησε ένα τεράστιο και σπάταλο κράτος. Διόγκωσε το
δημόσιο χρέος και τελικά αρρώστησε -με την υπερφορολόγηση- και τον ιδιωτικό
τομέα. Χρεώνοντας τις επόμενες γενιές. Όποιος, όμως, τότε μιλούσε
για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και διαρθρωτικές αλλαγές, γινόταν περίπου
ο αποδιοπομπαίος τράγος.
Έτσι φτάσαμε στο σήμερα. Όπου η πατρίδα μας βιώνει πλέον μια
πρωτοφανή κρίση, τη μεγαλύτερη στη μετεμφυλιακή της ιστορία. Και οι πολίτες
έχουν υποβληθεί ήδη σε τεράστιες θυσίες. Αυτό, όμως, που
εξελίσσεται μπροστά μας είναι μια μάχη. Μία μάχη για την Ελλάδα, τα σπίτια
μας και τις οικογένειές μας. Εάν αποτύχουμε, θα πρόκειται για μια
τεράστια εθνική τραγωδία, με συνέπειες για όλους ανεξαιρέτως.
Επομένως, η προσπάθεια πρέπει να γίνει με αίσθημα ευθύνης και εθνική ενότητα.
Μονάχα ενωμένοι θα νικήσουμε.
Ο δρόμος είναι πολύ δύσκολος και ανηφορικός, αλλά δεν θα
ανακαλύψουμε τον τροχό:
Αφενός για να έχουμε καταρχάς ομαλότητα και μιαν ανοικτή κοινωνία, πρέπει
να διασφαλίσουμε τοναπόλυτο σεβασμό όλων στους νόμους της δημοκρατίας.
Για χάρη της ελευθερίας και της ασφάλειας των πολιτών. Αλλιώς η τυφλή
αγανάκτηση και ο λαϊκισμός θα μας καταστρέψουν, όπως η Ιστορία μάς διδάσκει
με έμφαση.
Αφετέρου για να προωθήσουμε τη σταδιακή ανάκαμψη και την ελεύθερη
οικονομία, θα βαδίσουμε σταθερά προς τις διαρθρωτικές αλλαγές.
Οι διαρθρωτικές αλλαγές δεν απέτυχαν στην Ελλάδα, γιατί απλούστατα δεν
δοκιμάσθηκαν ακόμη. Πιστεύω διαχρονικά πως είναι ο μόνος δρόμος που μπορούμε
να ακολουθήσουμε.
Κυρίες και Κύριοι,
Οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές και περιθώρια δεν υπάρχουν. Μέσα σε
λίγους μήνες, πρέπει να γίνουν όλα όσα δεν έγιναν μέσα σε δεκαετίες. Ο
πολιτικός κόσμος πρέπει να ξεπεράσει τον εαυτό του. Και ο καθένας να
συνεισφέρει ανάλογα με τις δυνάμεις του. Πρέπει να προχωρήσουμε γρήγορα, με
σχέδιο και αποφασιστικότητα. Πρέπει να έχουμε άμεσα, μετρήσιμα και απτά
αποτελέσματα.
Τρία είναι τα αναγκαία βήματα που πρέπει να κάνουμε: πρώτον να
ανακτήσουμε την αξιοπιστία μας ως χώρα, δεύτερον να ενισχύσουμε τη ρευστότητα
και τρίτον να προωθήσουμε άμεσα τη ρευστότητα.
Σε ό,τι αφορά το πρώτο: την αξιοπιστία. Έχουμε μπροστά μας μια σημαντική
πρόκληση. Η πατρίδα μας πρέπει να κερδίσει ξανά την εμπιστοσύνη. Να δείξει
πως θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της, αλλά και ότι είναι αποφασισμένη να
εφαρμόσει το δικό της εθνικό σχέδιο για την ανάκαμψη. Η κυβέρνηση δεν
κωλυσιεργεί,ευχόμενη για μιαν λύση που θα έρθει από το εξωτερικό.
Ούτε δίνει μια μάχη οπισθοφυλακών, διαιωνίζοντας παθογένειες και
αρνούμενη να δει την πραγματικότητα.
Η κυβέρνηση αυτή στηρίζεται από τρία κόμματα και ανέλαβε συγκεκριμένες
δεσμεύσεις έναντι του ελληνικού λαού: να κρατήσει την πατρίδα μας
όρθια, μέσα στην Ευρώπη. Και να τηρήσει τις διεθνείς υποχρεώσεις
της. Είναι αναγκαίο επομένως, να γίνει κοινή αντίληψη όλων πως ό,τι λέμε, το
εννοούμε. Και εφαρμόζουμε την πολιτική μας, αγνοώντας το πολιτικό κόστος. Ο
αγώνας τώρα είναι για τη σωτηρία της χώρας και θα ήταν αφελές να
θεωρούμε πως έχουμε περιθώρια μικροπολιτικής και ελιγμών. Προσωπικώς
πιστεύω, όπως δήλωσε και ο Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, πως αυτό
πλέον γίνεται κατανοητό στην Ευρώπη. Δηλαδή, πως το κλίμα αλλάζει σταδιακά.
Αυτή η αλλαγή κλίματος είναι ζωτικής σημασίας. Όχι μόνον μακροπρόθεσμα:
βραχυπρόθεσμα. Ας μην ξεχνάμε πως έχει μείνει πολύ λίγος χρόνος για τη λήψη
των αποφάσεων από την Τρόικα και τους εταίρους μας. Εάν πείσουμε, θα
μπορέσουμε να εκπλήξουμε ευχάριστα. Επιπλέον, η αξιοπιστία, η αλλαγή
της ψυχολογίας, θα έχει θετική και μετρήσιμη επίπτωση στις αγορές και
τους επενδυτές, στην προσπάθεια μας για την ανάκαμψη.
Το δεύτερο βήμα είναι η ενίσχυση της ρευστότητας. Χωρίς
ρευστότητα, τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει. Οι επιχειρήσεις δεν μπορούν να
κινηθούν, η απασχόληση πλήττεται δραματικά και η ύφεση βαθαίνει. Όπως
έχει δηλώσει ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Οικονομικών αναγκαία είναι μία
σειρά κινήσεων: η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η καταβολή της δόσης,
για να επιστραφούν οι οφειλές του Δημοσίου στους ιδιώτες. Η συμφωνία με την
τρόικα, η καταβολή της δόσης, η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, η επιστροφή
των οφειλών του δημοσίου μπορούν να αλλάξουν το κλίμα και να συντελέσουν στην
επιστροφή των καταθέσεων και σε περαιτέρω ενίσχυση της ρευστότητας. Σε ό,τι
αφορά το Υπουργείο Ανάπτυξης, είναι αυτονόητο πως ο προγραμματισμός που
έχουμε κάνει προϋποθέτει ένα σχετικά σταθερό οικονομικό περιβάλλον.
Γιατί ειδικώς, όλα όσα σχετίζονται με τη ρευστότητα, εξαρτώνται σε ένα βαθμό,
άμεσα ή έμμεσα από τις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα, που είναι σε
εξέλιξη. Προϋποθέτουν την υπέρβαση της αβεβαιότητας. Δεν γίνεται,
δυστυχώς, διαφορετικά.
Έχουμε, λοιπόν, στο Υπουργείο Ανάπτυξης, τέσσερις βασικές δράσεις, σε
εξέλιξη για τη ρευστότητα: πρώτη δράση είναι η ενεργοποίηση της συμφωνίας μας
με την ΕΤΕπ και ίσως την EBRD για τη χρηματοδότηση των μικρομεσαίων
επιχειρήσεων. Δεύτερη δράση, επίσης με την υποστήριξη της ΕΤΕπ ενός
μηχανισμού για την κάλυψη των ελληνικών εισαγωγικών επιχειρήσεων που σήμερα
δυσκολεύονται στις εισαγωγές. Τρίτη δράση, η προσπάθεια που κάνουμε για τη
δημιουργία ενός Ελληνικού Επενδυτικού Ταμείου με στήριξη και από κοινοτικούς
πόρους. Και τέλος, η τέταρτη δράση αφορά το γνωστό σε όλους ΕΣΠΑ. Όπου
βρίσκεται σε εξέλιξη η πολύ δύσκολη διαπραγμάτευση για τη νέα προγραμματική
περίοδο 2014-2020, ενώ ήδη αναθεωρούμε το ΕΣΠΑ 2007-2013, προκειμένου να
δοθεί έμφαση σε μέτρα προώθησης της επιχειρηματικότητας και της απασχόλησης.
Και μετά τη ρευστότητα, έρχεται το τρίτο βήμα που θέλω
να αναφέρω: οι διαρθρωτικές αλλαγές. Που είναι απόλυτη
αναγκαιότητα να γίνουν. Γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική. Αυτό το οποίο συχνά
προτείνεται ως εναλλακτική, κυρίως από την αντιπολίτευση, δεν είναι τίποτα
άλλο από μια διαιώνιση του παλαιού καθεστώτος. Όμως αυτά τα
δοκιμάσαμε, ξέρουμε που οδηγούν: στην κρίση που βιώνουμε σήμερα. Ο εύκολος
δανεισμός απλώς είχε κρύψει προσωρινά τις διαχρονικές παθογένειες της χώρας.
Τώρα που τα πράγματα άλλαξαν, φάνηκε η πραγματικότητα. Φάνηκε πως το παλαιό
καθεστώς, αργά η γρήγορα οδηγεί στην ύφεση και την τεράστια ανεργία.
Εμείς στο Υπουργείο Ανάπτυξης, έχουμε διαμηνύσει πως θέλουμε να είμαστε
το Υπουργείο των διαρθρωτικών αλλαγών. Έχουμε συγκεκριμένο πλάνο, το
οποίο ακολουθούμε με διαφάνεια και ταχύτητα. Και επ' αυτού θέλουμε να
κριθούμε. Για το λόγο αυτό, ήδη από τον Αύγουστο καταθέσαμε στη δημοσιότητα, με
δύο συνεντεύξεις τύπου, τις είκοσι προτεραιότητές μας. Με
στοχοδιαγράμματα και χρονοδιαγράμματα. Και ακολούθως ορίσαμε συντονιστές,
επιφορτισμένους με αντίστοιχους τομείς ευθύνης. Θέλουμε να έχουμε άμεσα, απτά
και μετρήσιμα αποτελέσματα για κάθε στόχο. Τα λόγια τελείωσαν, τώρα πρέπει να
γίνουν έργα.
Στο πλαίσιο της προσπάθειάς μας, εντάσσεται η άμεση αξιοποίηση
της περιουσίας του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ. Είναι λάθος να θεωρούμε πως
όλες αυτές οι πρωτοβουλίες γίνονται για ταμειακούς λόγους μόνον. Πρωτίστως
γίνονται για λόγους αναπτυξιακούς. Το κράτος, όπως δραματικά
επιβεβαιώθηκε, δεν ήταν η λύση στο ζητούμενο της ανάπτυξης. Το κράτος
ήταν το πρόβλημα. Απέτυχε ως επιχειρηματίας. Και όπου τυχόν, οι επιδόσεις
φαίνονταν κάπως ικανοποιητικές, αυτό οφειλόταν σε δομικές στρεβλώσεις των
συγκεκριμένων αγορών. Τελικά, η επιλογή αυτή οδήγησε σε ένα τεράστιο και
σπάταλο δημόσιο τομέα, που ποδηγετούσε την ιδιωτική πρωτοβουλία και επιβάρυνε
με τεράστια χρέη τους πολίτες. Αυτό είναι κοινή διαπίστωση σε όλες τις
προηγμένες χώρες του κόσμου.
Επομένως, αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να εξορθολογίσουμε την κατάσταση
και να προσελκύσουμε νέες επενδύσεις, που θα δώσουν δουλειές και θα βοηθήσουν
στην ανάκαμψη. Πρέπει να στείλουμε το μήνυμα ότι η χώρα μας έχει αφήσει
οριστικά πίσω της το παρελθόν του κρατισμού και της εσωστρέφειας. Μπορεί να
μοιάζει και να είναι όντως δύσκολο. Δύσκολες, όμως, ήταν και όσες
ιδιωτικοποιήσεις έγιναν στο παρελθόν. Δεν προκάλεσαν, όμως, τις καταστροφικές
συνέπειες που προέβλεψαν οι αντίπαλοί τους. Αντίθετα, απάλλαξαν τους πολίτες
από σημαντικές επιβαρύνσεις και ωφέλησαν την οικονομία. Αυτό θέλουμε να
πετύχουμε και τώρα: να αξιοποιήσουμε την περιούσια του δημοσίου, να
δημιουργήσουμε οφέλη για τους πολίτες και να δομήσουμε σταδιακά μια νέα, υγιή
παραγωγική βάση.
Σε αυτό το πλαίσιο, δύο είναι οι βασικοί άξονές: η
προσέλκυση επενδύσεων και οι ιδιωτικοποιήσεις. Θα ήθελα να αναφέρω μερικά
βασικά σημεία από όσα έχουμε προγραμματίσει να κάνουμε.
Σε ό, τι αφορά τον πρώτο άξονα, τις επενδύσεις. Η Ελλάδα
πρέπει να γίνει μια χώρα φιλική στην επιχειρηματικότητα και στις
επενδύσεις και γι' αυτό έχουμε εξαγγείλει συγκεκριμένο πλαίσιο δράσεων. Που
αφορά τον ανταγωνισμό, το επιχειρηματικό περιβάλλον, την απλούστευση των
διαδικασιών. Ηανάκτηση της εμπιστοσύνης των
αγορών και των επενδυτών απέναντι μας είναι η σημαντικότερη προϋπόθεση για
νέες θέσεις εργασίας και για την ανάταξη της εθνικής οικονομίας.
Περιορίζοντας ουσιαστικά τη γραφειοκρατία και ενισχύοντας τη διαφάνεια. Ο νέος
νόμος για τις επενδύσεις που θα φέρουμε προς ψήφιση, προβλέπει κεντρικό
σύστημα αδειοδότησης και ένα μοναδικό σημείο ελέγχου. Ενεργοποιούμε
έτσι σε όλα τα στάδια τις υπηρεσίες μίας στάσης του Invest in Greece, ώστε
να μην χρειάζεται η εμπλοκή άλλου φορέα για την ολοκλήρωση μιας επένδυσης.
Όλες οι επενδύσεις και ο βαθμός ωρίμανσής τους,
παρακολουθείται με ηλεκτρονικό τρόπο και με ειδική σηματοδότηση
καθυστερήσεων. Και προχωρούμε σε στοχευμένες διορθώσεις στον Επενδυτικό
Νόμο , που θα συμβάλουν στην καλύτερη εφαρμογή του. Τέλος, ειδικά
για να έχουμε ευελιξία, αξιοπιστία και ταχύτητα, σε σχέση με την αξιοποίηση
της περιουσίας του Δημοσίου, χρησιμοποιούμε το -πολύ διαδεδομένο στη διεθνή
πρακτική- εργαλείο των Εταιριών Ειδικού Σκοπού. Ξεκινώντας, όπως
δήλωσε και ο Πρωθυπουργός, ξεκινώντας από το Παραλιακό Μέτωπο (Φαλήρου
-Σουνίου).
Περνώ τώρα στο δεύτερο άξονα, τις αποκρατικοποιήσεις. Εδώ
θέλω να αποσαφηνίσω το εξής: το ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων αφορά άμεσα και
άλλους φορείς όπως το Υπουργείο Οικονομικών και το ΤΑΙΠΕΔ. Το Υπουργείο
Ανάπτυξης, όμως, σχετίζεται καταρχήν με το ρυθμιστικό πλαίσιο κυρίως
για τις ενότητες που εμπίπτουν στην αρμοδιότητά του. Έτσι και για να γίνω
συγκεκριμένος: σε λίγες μέρες, θα έχει διαμορφωθεί το πλαίσιο πολιτικής για
την αξιοποίηση και λειτουργία των αεροδρομίων,κατά τα ευρωπαϊκά
πρότυπα. Αυτό σχετίζεται άμεσα και με τα 37 περιφερειακά αεροδρόμια που
επιθυμούμε να καταστούν ένας σημαντικός μοχλός για την ανάκαμψη της οικονομίας.
Και την ίδια περίοδο, θα έχουμε καταρτίσει, με τους συναρμόδιους φορείς, τις
σχετικές υπουργικές αποφάσεις για το ρυθμιστικό πλαίσιο σχετικά
με τις υποχρεώσεις κοινής ωφέλειας των ταχυδρομικών υπηρεσιών.
Άφησα για το τέλος την ιδιωτικοποίηση της ROSCO και
της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, δηλαδή της εμπορικής λειτουργίας των σιδηροδρόμων, που είναι
κάπως εμβληματικό. Γιατί συνοψίζει πολλές από τις παθογένειες του παρελθόντος.
Ξέρετε το ζήτημα αυτό με ενδιαφέρει ιδιαίτερα, καθόσον όταν ήμουν στο
Υπουργείο Μεταφορών και στο παρελθόν, είχαμε κάνει μια συντονισμένη
προσπάθεια. Κάθε ιδιωτικοποίηση είναι μια επίπονη διαδικασία. Ειδικά
μάλιστα στην περίπτωση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, υπάρχουν πολύ σύνθετα ζητήματα. Βούληση
της κυβέρνησης είναι να προχωρήσουμε την εξυγίανση του ΟΣΕ και στην εφαρμογή
συγκεκριμένου σχεδίου αποκρατικοποίησης με φροντίδα για τους φορολογούμενους
και μέριμνα για τους εργαζομένους. Πρώτα πρέπει να ξεπεράσουμε τα όποια νομικά
εμπόδια υπάρχουν στα ζητήματα κρατικών ενισχύσεων για τον ΟΣΕ και
την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και να γίνει το πλάνο
οργανωτικής αναδιάρθρωσης. Αναμένουμε αποτελέσματα τους αμέσως επόμενους
μήνες. Μετά την αποσαφήνιση του τοπίου, δρομολογούμε την ιδιωτικοποίηση της
ROSCO, εταιρίας για τη συντήρηση του τροχαίου υλικού, κατά τα πρότυπα άλλων
χωρών για να διευκολυνθεί στην συνέχεια και η αποκρατικοποίηση της
ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Κατόπιν, η περιουσία της ΓΑΙΟΣΕ μεταφέρεται στο Δημόσιο, όπως
εξαρχής προβλεπόταν, εφόσον το δημόσιο ανέλαβε την περιουσία αυτή ως
αντάλλαγμα για την ανάληψη χρέους του ΟΣΕ. Και τέλος, είναι ήδη σε εξέλιξη ο
εκσυγχρονισμός του δικτύου, για να τελειώσει επιτέλους το νέο δίκτυο Πάτρας
–Αθήνας – Θεσσαλονίκης. Όταν ολοκληρωθεί, θα υπάρχει μία σύγχρονη
κεντρική σιδηροδρομική γραμμή στη χώρα. Αυτό θα καταστήσει και πιο ελκυστική
την αποκρατικοποίηση της ROSCO και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ.
Κυρίες και Κύριοι,
Δεν έχουμε περιθώρια. Πρέπει να πούμε όλη την
αλήθεια: η κατάσταση είναι δραματική και οι προκλήσεις τεράστιες.Ο δρόμος που
έχουμε μπροστά μας είναι δύσκολος και ανηφορικός. Μόνο με αποφασιστικότητα
και τόλμη στην πολιτική των διαρθρωτικών αλλαγών μπορούμε να αντιστρέψουμε το
κλίμα και να αλλάξουμε την εικόνα. Να κάνουμε έστω τώρα, την ύστατη ώρα,
όλα όσα δεν έγιναν σε δεκαετίες. Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν. Ούτε
έχουμε την πολυτέλεια, την ώρα της εθνικής μάχης, να αναλωθούμε σε ένα
εμφύλιο πετροπόλεμο.
Οφείλουμε όλοι μαζί, λοιπόν, πολιτικές δυνάμεις,
παραγωγικοί φορείς και εργαζόμενοι, ο επιχειρηματικός κόσμος και η Κοινωνία
των Πολιτών, να βαδίσουμε ενωμένοι τον δύσκολο δρόμο της ευθύνης με αληθινό
πατριωτισμό. Και καθένας να συνεισφέρει ανάλογα με τις δυνάμεις του. Ο προγραμματισμός
μας για να πετύχει πρέπει να έχει κατά το δυνατόν τα χαρακτηριστικά της
δικαιοσύνης και της αποτελεσματικότητας. Αλλιώς η χώρα θα βρεθεί σε ένα
κυκεώνα λαϊκισμού, βίας και τελικά, καταστροφής. Οπωσδήποτε επομένως, τα
μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής πρέπει να συνοδευθούν από τα άμεσα,
χειροπιαστά και μετρήσιμα έργα για την αναχαίτιση της ύφεσης και της ανεργίας.
Γι' αυτό εργαζόμαστε και σε αυτό αποσκοπούμε. Με σχέδιο συγκεκριμένο και
αποφασιστικότητα.
Το έχω πει και θα το ξαναπώ: σε ό,τι με αφορά, αδιαφορώ παντελώς
για το πολιτικό κόστος. Δεν με ενδιαφέρουν οι επόμενες εκλογές. Τις
χαρίζω σε όποιον θέλει να τις κερδίσει. Τώρα, όμως, θα κάνουμε όλα εκείνα για
τα οποία έχουμε δεσμευθεί στον ελληνικό λαό. Και όλα όσα επιβάλλει η
συνείδησή μας. Θα κρατήσουμε τη χώρα στην Ευρώπη και θα
δρομολογήσουμε την ανάκαμψη. Είναι η μάχη της γενιάς μας αυτό που
συμβαίνει. Η μάχη για την πατρίδα, τα σπίτια μας και τις οικογένειές μας. Και
πρέπει να νικήσουμε. Γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική. Σας
ευχαριστώ.»
|
