Η αποστροφή του Αλέξη Τσίπρα στη χθεσινή διακαναλική συνέντευξη στο Ζάππειο, ότι δεν σκοπεύει να υπογράψει… τίποτα, αποδεικνύεται ότι κάθε άλλο παρά μη σχετική με την επικαιρότητα ήταν.
Όπως αποκαλύπτει σήμερα το “Έθνος”, τις τελευταίες μέρες έχουν πυκνώσει στις Βρυξέλλες οι συζητήσεις για το ενδεχόμενο να ζητηθούν από τις μεγάλες πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας μετά τις εκλογές της Κυριακής 17 Ιουνίου, και ανεξαρτήτως του αν ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο ή δεύτερο κόμμα, ενυπόγραφες δεσμεύσεις για τήρηση των μέτρων που προβλέπει το Μνημόνιο.
Να ακολουθηθεί δηλαδή η τακτική που εφαρμόστηκε και μετά τη συγκρότηση της μεταβατικής κυβέρνησης Παπαδήμου, πριν από μερικούς μήνες, όταν ζητήθηκαν αντίστοιχες εγγυήσεις από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Αντώνη Σαμαρά και τον Γιώργο Καρατζαφέρη.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται σε παρασκηνιακό επίπεδο να αποκρούει αυτές τις σκέψεις. Και να ενημερώνει… πλαγίως, ότι δεν σκοπεύει να ακολουθήσει εκείνο το παράδειγμα.
Το ζήτημα βέβαια δεν είναι τι λέει ο κ. Τσίπρας. Αλλά πόσο αφόρητη θα είναι η πίεση την οποία θα ασκήσουν οι Βρυξέλλες, και το κατά πόσο θα συνδέσουν ευθέως τις δεσμευτικές υπογραφές με τη συνέχιση της παροχής οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα.
