Το βράδυ της Κυριακής, όταν το εθνικό καρδιοχτύπι στην Ελλάδα θα τελειώνει ή… θα αρχίζει, η Άνγκελα Μέρκελ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θα βρίσκονται στον αέρα, ταξιδεύοντας για το Μεξικό, προκειμένου να συμμετάσχουν στη Σύνοδο Κορυφής του G20.
Εκεί όπου, για να μην ξεχνιόμαστε, ο Μπαράκ Ομπάμα έχει ζητήσει από την πολιτική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή πρωτίστως και κυρίως το Βερολίνο, συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο, με βήματα παρεμβάσεων και χρονοδιάγραμμα, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της κρίσης χρέους της ευρωζώνης.
Προτού η διάχυσή της… περάσει τον Ατλαντικό, επηρεάσει ακόμη περισσότερο σε σχέση με σήμερα την οικονομία των Ηνωμένων Πολιτειών, και εκ των πραγμάτων αρχίσει να δημιουργεί… νέφος, αναφορικά με την προοπτική επανεκλογής του Μπαράκ Ομπάμα στον Λευκό Οίκο, τον Νοέμβριο.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι το Βερολίνο δεν έχει σαφή εικόνα για το… τι θα συμβεί στην Ελλάδα. Αν όχι πολιτικά, τουλάχιστον σε επίπεδο διαχείρισης της οικονομικής κρίσης και εφαρμογής των διαρθρωτικών μέτρων για τα οποία έχει δεσμευτεί η χώρα μας, μέσω των δυο Μνημονίων που υπέγραψε.
Πιο… ψαγμένος, εμφανίζεται ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο οποίος προέβλεψε χθες πως, όταν μετά τις εκλογές, και αφού ομαλοποιηθεί η κατάσταση στην Ελλάδα, το κλιμάκιο της τρόικας το οποίο θα έρθει στην Αθήνα, προκειμένου να εξετάσει την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων, πολύ απλά θα διαπιστώσει ότι το πρόγραμμα… δεν περπατάει.
Πρόσθεσε μάλιστα, ότι η κατάσταση με την Ελλάδα έχει αρχίσει να γίνεται πλέον εκνευριστική. Φυσικά, το ίδιο θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε και εμείς, για τη στάση της Γερμανίας, και ειδικότερα του διδύμου Μέρκελ-Σόιμπλε. Βέβαια, εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα να προκαλέσουμε οικονομική ασφυξία σε μια χώρα. Ούτε να της δείξουμε την πόρτα της εξόδου.
