Ειλικρινά τώρα, δεν καταλαβαίνω για ποιον λόγο ο Αλέξης Τσίπρας ξαναθυμήθηκε με τόσο υποτιμητικό τρόπο τον Γ. Παπανδρέου.
Εντάξει, ήθελε να απαξιώσει τον Ολάντ, που χρησιμοποίησε «ανάρμοστη» για σοσιαλιστή γλώσσα αναφερόμενος στις υποχρεώσεις της Ελλάδας. Και κυρίως επειδή δεν έσπευσε, αν και αρχηγός Κράτους, να συναντήσει τον νέο αυτοκράτορα - σωτήρα της Ελλάδας.
Εντάξει, ήθελε να απαξιώσει τον Ολάντ, που χρησιμοποίησε «ανάρμοστη» για σοσιαλιστή γλώσσα αναφερόμενος στις υποχρεώσεις της Ελλάδας. Και κυρίως επειδή δεν έσπευσε, αν και αρχηγός Κράτους, να συναντήσει τον νέο αυτοκράτορα - σωτήρα της Ελλάδας.
Αλλά τόση αχαριστία; Να αποκαλέσει τον Γάλλο Πρόεδρο… Ολαντρέου, απαξιώνοντας μαζί του και τον μεγάλο ευεργέτη του κόμματός του;
Μα αν δεν υπήρχε ο Παπανδρέου, ο κ. Τσίπρας έπρεπε να τον εφεύρει.
Χάρη στον Παπανδρέου, που συνεχίζει να… λαμβάνει μέρος σε συνέδρια, είδε ο κ. Τσίπρας τον ΣΥΡΙΖΑ να εκτοξεύεται στα ύψη.
Να το ξαναπούμε; Άδειασε το ΠΑΣΟΚ και γέμισε ο ΣΥΡΙΖΑ, οπότε γεννήθηκε ο ΠΑΣΟΚΟΣΥΡΙΖΑ!
Χάρη στον Γιώργο Παπανδρέου, ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να κυκλοφορεί ανά την Ευρώπη υποδυόμενος τον νέο Ανδρέα.
Τότε, είχαμε τα Κάτω οι Βάσεις του Θανάτου, έξω οι Αμερικάνοι, κάτω το κάτω.
Τώρα έχουμε τα «κάτω το μνημόνιο», «έξω οι Ευρωπαίοι» - μόνο το… κάτω το κάτω έμεινε αναλλοίωτο.
Με μία τόση δα διαφορούλα. Τότε λεφτά υπήρχαν - έρχονταν αράδα και τα ευρωπαϊκά πακέτα - και λίγο τους ένοιαζε τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ αν θα έφευγαν ή θα έμεναν οι βάσεις και οι Αμερικάνοι.
Η πραγματικότητα είναι μία: Στην καλύτερη περίπτωση για τον κ. Τσίπρα, το κόμμα του θα έλθει πρώτο και ο ίδιος θα γίνει πρωθυπουργός.
Στην δεύτερη καλύτερη περίπτωση, το κόμμα του θα έλθει δεύτερο, αλλά θα έχει εξουδετερώσει – απορροφήσει το ΠΑΣΟΚ.
Και στις δύο περιπτώσεις, ο χρόνος μετράει υπέρ του.
Γι’ αυτό και οδηγεί τα πράγματα στα άκρα, μη δεχόμενος ούτε την επαναδιαπραγμάτευση.
Το αστείο είναι πως τώρα λέει τα ίδια πράγματα με τον Παπανδρέου.
Ιδού:
Τσίπρας: Ένας από τους στόχους μας είναι να αναγκάσουμε τις ευρωπαϊκές ηγεσίες να δουν το πρόβλημα, διότι η κρίση του χρέους δεν είναι ένα ελληνικό πρόβλημα, αλλά αφορά όλους τους λαούς της Ευρώπης και συνεπώς πρέπει να αναζητήσουν μια κοινή ευρωπαϊκή λύση σ’ ένα κοινό ευρωπαϊκό πρόβλημα.
Παπανδρέου (την ίδια μέρα μιλώντας στο ετήσιο συνέδριο της Google): Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι και ευρωπαϊκό. Παρά το μεγαλύτερο κούρεμα χρέους στην Ιστορία οι αγορές αντί να ηρεμήσουν παραμένουν ανήσυχες, επιθετικές και κερδοσκοπικές, γιατί η Ελλάδα δημιουργεί ένα προηγούμενο το οποίο αναδεικνύει την ενυπάρχουσα αδυναμία στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα σήμερα, καθώς και τα προβλήματα του ανεπτυγμένου κόσμου.
Τσίπρας: Αυτό που συνέβη και συμβαίνει στην Ελλάδα δεν είναι απλά ένα πρόγραμμα λιτότητας, είναι ένα ευρωπαϊκό πείραμα εφαρμογής νεοφιλελεύθερων πολιτικών σοκ που έχει οδηγήσει τη χώρα μπροστά σε μια πρωτοφανή ανθρωπιστικών διαστάσεων κρίση.
Παπανδρέου: Η ελληνική κρίση έφερε στο προσκήνιο μερικές από τις ελλείψεις στην αρχιτεκτονική του κοινού νομίσματος ενώ η δημοσιονομική προσαρμογή δεν θα λύσει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη και ο κόσμος.
Και, προσέξτε: Ο κ. Τσίπρας μιλάει για ευρωπαϊκό πείραμα, ενώ ο κ. Παπανδρέου καταγγέλλει (εκ των υστέρων) ότι μετέτρεψαν την Ελλάδα σε πειραματόζωο.
Οπότε, προς τι το «Ολαντρέου»;
Όταν μετατρέπεις το κόμμα σου σε… Πασοκοσύριζα, το… Τσιπραντρέου ταιριάζει καλύτερα…
Που περιλαμβάνει και τον πατέρα (Ανδρέα) και τον υιό (Γιώργο)..