Λαϊκισμός είναι η κολακεία του ομαδικού θυμικού, το καθησυχαστικό χάδι στην ανησυχία του, μια τακτική της οποίας η θέρμη συντηρείται τελετουργικά στο πελιδνό παρόν της κομματικοσυντεχνιακής ιδιοτέλειας, καταστατικά αδιάφορης για το ευρύτερο συμφέρον και ως εκ τούτου ανίκανης να χρειάζεται και να δημιουργεί πραγματικά συλλογικά υποκείμενα.
Πίσω από την δημοσιονομική κατάρρευση, η οποία δοκιμάζει σκληρά την κοινωνία μας και τον παροξυσμό της οποίας βιώνουμε διαλυτικά, βρίσκεται η μερικότητα του λαϊκισμού που διεκδικεί ψευδεπίγραφα τον χαρακτήρα της καθολικότητας. Επείγει μια νέα πολιτική λογική προς τη κατεύθυνση της συνεννόησης με όρους εμπιστοσύνης και αλληλεγγύης στην ευθύνη του ενός για τον άλλο. Τότε θα σταματήσει και το μαρτύριο στο οποίο υποβάλλει τον χειμαζόμενο Έλληνα η υποψία ότι ενδεχομένως του αξίζει αυτή η «τιμωρία».
ΣΤΕΛΙΟΣ ΡΑΜΦΟΣ, για την αντιγραφή STATESMEN
