Η ανάμνηση της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τον Μωάμεθ Β’, που έκτοτε ονομάστηκε Πορθητής, σαν σήμερα στις 29 Μαϊου του 1453, είναι έμπλεη συνειρμών και συγκινήσεων. Μόνο που εστιάζει πρωτίστως σε μια λάθος ανάμνηση: Ένα μεγαλείο, προ πολλού ξεθωριασμένο, και την προσδοκία της ανάκτησής του στο μέλλον.
Αντιθέτως, η πτώση της Βασιλεύουσας θα έπρεπε να προσεγγίζεται από διαφορετική οπτική γωνία: Με εστίαση στους λόγους, τα αίτια και τις παθογένειες που οδήγησαν τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία σε παρακμή, και τελικά σε δουλεία αιώνων. Ένα μάθημα Ιστορίας, που θα μας έκανε να δούμε πιο καθαρά το παρόν. Και να ατενίσουμε ακόμη πιο καθαρά το μέλλον.