ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ του Γεν. Γραμματέα ΓΣΕΕ κ. Νικ. Κιουτσούκη
Ο κος Τόμσεν, ο κος Μορς η κα
Λαγκάρντ, ο κος Ρεν και οι εμπλεκόμενοι με το πρόγραμμα “Διάσωσης“ της Ελλάδας,
οφείλουν να μας δείξουν τα αποτελέσματα πανομοιότυπων προγραμμάτων που έχουν
ακολουθηθεί σ΄ άλλες χώρες όπου “εισέβαλε“ το Δ.Ν.Τ. και τι είδους επιτυχία
είχαν!!!
Οι Έλληνες εργαζόμενοι δεν
ξεγελιόμαστε ούτε με …σοκολάτες, ούτε με.. καραμέλες μιας και δεν είμαστε μικρά
παιδιά!!!
Πιστεύω ότι το I.LO. δεν έχει
εξαντλήσει τα περιθώρια άσκησης πίεσης για την διαφύλαξη θεμελιωδών εργασιακών
δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Οι εργαζόμενοι έχουν αφεθεί στο έλεος των “κουκουλοφόρων”
κάποιων εργοδοτικών οργανώσεων, να δρουν όχι μόνο με τους παραδοσιακούς
συμμάχους τους τις κυβερνήσεις, αλλά και με τις λεγόμενες αγορές, οι οποίες
καθοδηγούν τις ασκούμενες πολιτικές, εκβιάζοντας και απειλώντας, αναγκάζοντας
έτσι τους πολιτικούς με το πιστόλι στον κρόταφο να…συμβιβάζονται κάθε φορά που
πρέπει να εκταμιευθεί η επόμενη δόση λειτουργώντας με το σύνδρομο του ΝΑΡΚΟΜΑΝΗ.
Αντιλαμβάνεστε ότι δεν υπάρχει
καμία προστασία των εργαζομένων κυρίως του ιδιωτικού τομέα οι μισθοί των οποίων
δεν επηρεάζουν το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας.
Επίσης, πρακτικά δεν υπάρχει
καμία δυνατότητα διασφάλισης ότι οι όποιες μειώσεις των αποδοχών οι οποίες
υπολογίζονται σε 10 δις € θα περάσουν στην πραγματική οικονομία και θα
συμβάλλουν στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας και δεν θα οδηγηθεί
το ποσό στις τσέπες των εργοδοτών.
Άλλωστε σε χώρες όπως η Βουλγαρία
ή άλλες βαλκανικές που έχουν χαμηλότερους μισθούς από την Ελλάδα δεν έχουν
γίνει οι υποτιθέμενες επενδύσεις και ούτε έλαβε χώρα η πολυπόθητη ανάπτυξη ώστε
οι εργαζόμενοι να απολαύσουν τους καρπούς της προηγηθείσης λιτότητας και της
δουλειάς τους.
Με απλά λόγια η πολιτική που
ακολουθείται είναι πολιτική ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗΣ του όποιου παραγόμενου πλούτου προς
όφελος των λίγων και ισχυρών κατά των πολλών και αδυνάτων, με αποτέλεσμα όχι
μόνο οι λίγοι αυτοί να διατηρούν τα κέρδη και το βιοτικό τους επίπεδο εις βάρος
των εργαζομένων, αλλά να τα αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο.
Εν κατακλείδι, εάν δεν κινηθούν
οι διεθνείς οργανισμοί όπως το Ι.L.O
τάχιστα το ελληνικό πρόβλημα θα αποτελέσει την απαρχή επέκτασής του σε όλη την
Ευρώπη και οι Έλληνες εργαζόμενοι θα “εκτελούνται” στο όνομα της
ανταγωνιστικότητας, με σχέδια λιτότητας και εσωτερικής υποτίμησης αμφιβόλου
αποτελέσματος.
