ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Στην εποχή της πλήρους παγκοσμιοποίησης ακόμη και των πιο ακραίων σεναρίων, η συζήτηση περί… μεταγραφής της Ελλάδας από την ευρωζώνη, στο νομισματικό σύστημα του δολαρίου, δεν θα έπρεπε να ξενίζει κανέναν. Συνιστά είδηση και το μόνο το γεγονός ότι την καταθέτει δημοσίως ένας σημαντικός οικονομολόγος σαν τον Μάθιου Λιν, ακούγεται στο CNBC και γράφεται στους «Financial Times».
Η ελληνική κρίση ξέφυγε πολύ νωρίς από τις στενά… βαλκανικές διαστάσεις της. Έγινε ευρωπαϊκό πρόβλημα, και ως εκ τούτου προσέλαβε παγκόσμιες διαστάσεις ή έστω παραμέτρους. Το παράδειγμα των τραγικών συνεπειών της κατάρρευσης της Lehman Brothers, κάνει την παγκόσμια κοινότητα περισσότερο υποψιασμένη και προσεκτική. Γιατί, αν αυτή τη φορά χρεοκοπήσει στην πράξη μια χώρα, και όχι μια τράπεζα, τα πράγματα σοβαρεύουν σε υπερθετικό βαθμό.
Είναι πλήρως κατανοητό από όλους, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να επιστρέψει στο καθεστώς της δραχμής. Ακόμη όμως και εντός της ευρωζώνης, θα χρειαστούν αρκετά ακόμη πακέτα στήριξης, για να υπερβεί η χώρα τη σημερινή κρίση, χωρίς η κρίση αυτή να προσλάβει χαρακτηριστικά ανεξέλεγκτης διάχυσης στο σύνολο της ευρωζώνης. Και από εκεί να φτάσει, έστω και ως… κρυολόγημα, μέχρι την Ουάσινγκτον.
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, δεν θα συνιστούσε έκπληξη να διαβάσουμε σε κάποιο τηλεγράφημα του Wikileaks σε μερικά χρόνια, ότι πράγματι ο Λευκός Οίκος, ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Τίμοθι Γκάιτνερ μελετούσαν σοβαρά αυτό το φαινομενικά εξωπραγματικό ενδεχόμενο: Να αποκτήσει η Ελλάδα ως επίσημο νόμισμα το δολάριο. Και να στηριχτούν οι ελληνικές τράπεζες καθώς και συνολικά η οικονομία, από την άπλετη ρευστότητα της Fed.
Ειδικά στην κορύφωση της προεκλογικής περιόδου, ενόψει των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου στις ΗΠΑ, μια τέτοια συζήτηση στέλνει πολύ συγκεκριμένα, κωδικοποιημένα μηνύματα στις αγορές. Οι οποίες εξακολουθούν να προσεγγίζουν με προχωρημένη καχυποψία την Ελλάδα. Και από τις οποίες εξαρτάται η ποιότητα του μέλλοντος της χώρας, καθώς στην περίπτωση που η Ελλάδα αργήσει χαρακτηριστικά να επιστρέψει στις αγορές για απευθείας δανεισμό, η καθημερινότητα της κοινωνίας θα επιβαρύνεται με εκνευριστική συνέπεια.
Η συζήτηση περί εναγκαλισμού του δολαρίου από την Ελλάδα βέβαια, έχει και μια ακόμη πτυχή. Δείχνει ότι στην άλλη όχθη του Ατλαντικού δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να αυξήσουν τις… αποικίες τους, και εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προφανώς θεωρούν ότι από την πλευρά της Ελλάδας δεν θα υπήρχε αντίλογος. Είναι και αυτό ένα από τα παρεπόμενα της… εθνικά υπερήφανης πολιτικής των τελευταίων δυο ετών.