Τρίτη 20 Μαρτίου 2012

Η “γύμνια” και οι τακτικισμοί

Τα απαράδεκτα και θλιβερά έκτροπα που συνέβησαν στο ντέρμπι Παναθηναϊκός- Ολυμπιακός αντικατοπτρίζουν πλήρως τη διοικητική «γύμνια» και το χάος που επικρατεί στον Παναθηναϊκό. Όλη την εβδομάδα γνώριζαν οι πάντες ότι θα γίνουν επεισόδια. Οι οργανωμένοι οπαδοί είχαν προαναγγείλει ότι δεν μπορεί να διασφαλιστεί η ομαλότητα στο ΟΑΚΑ. Κι όμως κανείς από τον Παναθηναϊκό δεν μπόρεσε να τα αποτρέψει.

Οι τύποι που έχουν αποφασίσει να συμπεριφέρονται ως… νταβατζήδες στον Παναθηναϊκό, να «ανεβάζουν και να κατεβάζουν» διοικήσεις, να τα κάνουν «μπάχαλο» όταν κρίνουν σκόπιμο για τους δικούς τους λόγους, αυτοί που έχουν γίνει συνομιλητές της διοίκησης για διάφορα ζητήματα που αφορούν ακόμα και την ομάδα, αποφάσισαν να κάνουν ξεδιάντροπη επίδειξη δύναμης την Κυριακή. Προκάλεσαν απίστευτα επεισόδια μέσα και έξω από το γήπεδο με αντίπαλο την αστυνομία (!) θεωρώντας πως το ντέρμπι είναι μια καλή ευκαιρία να λύσουν τις διαφορές τους μαζί της.
Το προανήγγειλαν, το σχεδίασαν, το έκαναν και έφυγαν νικητές και τροπαιούχοι, αφήνοντας πίσω, τους υπόλοιπους να μαζεύουν τα αποκαΐδια.
Η αστυνομία όπως γίνεται συνήθως, έτρεχε πίσω από τα γεγονότα για να διαχειριστεί τα συμπτώματα και όχι να προλάβει τις αιτίες. Με συνέπεια βέβαια να τα κάνει χειρότερα προκαλώντας δράση από την αψυχολόγητη αντίδρασή της.
Κι έμεινε ο Δημήτρης Γόντικας επιφορτισμένος με το ρόλο του προέδρου να τρέχει από εδώ και από εκεί για να προλάβει το κακό. Αυτή είναι η «γύμνια» του Παναθηναϊκού. Ένας άνθρωπος στην πιο κρίσιμη στιγμή να «βολοδέρνει» πασχίζοντας να περισώσει ο, τι μπορεί. Να μιλά με την αστυνομία, να διαπραγματεύεται με τη Σουπερλίγκα, να συζητά με τον Ολυμπιακό, να τρέχει στα αποδυτήρια, να συνδιαλέγεται με τους οργανωμένους ικετεύοντάς τους να σταματήσουν. Ναι είναι έμμισθος. Αυτό δεν σημαίνει ότι του αξίζει να είναι μόνος του. Μιλάμε για μια από τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ελλάδα.
Εδώ και πολύ καιρό στον Παναθηναϊκό είχαν μείνει ένας πρόεδρος, δεκαπέντε παίκτες κι ένας προπονητής αναγκασμένοι να αντιπαλέψουν ένα ολόκληρο σύστημα αρματωμένο και με ανθρώπους σε όλα τα πόστα. Μόνοι τους. Απόντες όλοι οι υπόλοιποι. Μέτοχοι, μεγαλομέτοχοι, μικρομέτοχοι, όλοι αμέτοχοι των εξελίξεων. Δείλιασαν να σηκώσουν τα μανίκια και να βάλουν τα χέρια τους μέσα στο βόθρο. Τους πείραζε η βρώμα.
Ακόμα και τώρα που η ΠΑΕ πρέπει να βρει χρήματα για να αδειοδοτηθεί από την ΟΥΕΦΑ, άρχισαν τους απίστευτους τακτικισμούς. «Θα δώσω χρήματα, αλλά με τόκο. Όχι άτοκα, όχι με χορηγία, όχι σαν δωρεά, όχι καλύτερα σαν εγγραφή στα βιβλία. Να τα δώσω και να πάρω μετοχές; Και με τη… ΓΗΠΕΛ τι γίνεται;» Ρε φίλε. Τα δίνεις και ξέρεις ότι (μάλλον) δεν θα τα ξαναδείς, αλλιώς μην τα δίνεις καθόλου.
Κανείς δεν μπορεί να υποχρεώσει κανέναν (ειδικά στις εποχές μας) να δώσει χρήματα από την τσέπη του. Από τη στιγμή που το αποφασίζει όμως να βοηθήσει, τα δίνει και στέλνει το μήνυμα…
ΥΓ Ο Τάσος Κάκος έβγαλε από πάνω του τη «ρετσινιά» από τον περσινό τελικό ΑΕΚ- Ατρόμητος και επιτέλους διέκοψε έναν αγώνα. Να ξέρει όμως ότι δεν θα είναι η τελευταία φορά που θα δει σε γήπεδο επεισόδια. Εκεί να δούμε πόσο μετρά ο «Ελληνας Κολίνα»…