Η παρθενική ομιλία του Ευάγγελου Βενιζέλου ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος που τον εξέλεξε αρχηγό, είχε όλα τα στοιχεία που θα περίμενε κανείς. Προσπάθησε να συσπειρώσει, επιτέθηκε στη Νέα Δημοκρατία, έθεσε στο περιθώριο την Αριστερά, υπεραμύνθηκε της προσπάθειας των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ για να σταθεί η χώρα όρθια.
Η πρώτη ομιλία ενός νέου ηγέτη, έχει πάντα τις δυσκολίες της. Ταυτόχρονα έχει και τη βαθιά σημειολογία της. Ειδικά στη σημερινή συγκυρία. Να μιλάμε δηλαδή για το ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα που κατάφερε να διαιωνίσει την παρουσία του στην εξουσία, προχωρώντας κάθε φορά σε ανανέωση κορυφής, ώστε να μην χάνει την επαφή του με την κοινωνία.
Και την ίδια στιγμή, να μιλάμε για τον Ευάγγελο Βενιζέλο, δηλαδή τον πολιτικό που αμφισβήτησε το 2007 τον Γιώργο Παπανδρέου, για να τον διαδεχτεί τελικά στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ, με καθυστέρηση σχεδόν πέντε ετών.
Η συγκεκριμένη Κοινοβουλευτική Ομάδα εξελέγη το 2009 και είναι βαθιά παπανδρεϊκή. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος γνωρίζει καλά ότι η συντριπτική πλειοψηφία των κορυφαίων στελεχών συντάχθηκε στο πλευρό του, ως μοναδική, αυτονόητη λύση, χωρίς ωστόσο να του δίνει και την πίστωση χρόνου την οποία θα είχε στη θέση του, ο οποιοσδήποτε άλλος.
Γι’ αυτό και ο Ευάγγελος Βενιζέλος ξεκίνησε από σήμερα τη δύσκολη προσπάθεια να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ. Ώστε να διεκδικήσει στη συνέχεια την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στον… ανταγωνισμό εξουσίας.
