Η αποστολή των κομμάτων είναι να κυβερνούν για να υλοποιούν τα προγράμματά τους τα οποία σε κάθε εκλογική αναμέτρηση τίθενται υπό τη κρίση του εκλογικού σώματος. Εφόσον λάβουν την λαϊκή εντολή σχηματίζουν κυβέρνηση και εφαρμόζουν την πολιτική που απορρέει από τις προγραμματικές θέσεις τους. Έτσι απλά.
Προφανώς ο στόχος ενός κόμματος εξουσίας είναι η αυτοδυναμία. Κάθε τι διαφορετικό θα αποτελούσε παγκόσμια πρωτοτυπία. Συνεπώς ορθότατα ο Αντώνης Σαμαράς, όπως και όποιος άλλος στη θέση του, ζητάει καθαρή εντολή για να κυβερνήσει.
Είναι ευνόητο ότι κάθε άλλη συζήτηση θα αποδυνάμωνε το κεντρικό μήνυμα του κόμματος, θα προκαλούσε σύγχυση στους ψηφοφόρους του, ενώ θα έδινε επιχειρήματα στους αντιπάλους του να το εμφανίσουν ότι κινείται παρασκηνιακά για να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ παραπλανώντας τους οπαδούς του. Ασφαλώς τα κόμματα δεν είναι στρατιωτικοί σχηματισμοί και οι εκλογές δεν είναι πόλεμος ώστε η νίκη του ενός επί του άλλου να συνεπάγεται νεκρούς και αιχμαλώτους. Είναι φορείς ιδεών και ως εκ τούτου βασικοί παραγωγοί πολιτικού πολιτισμού.
Οφείλουν να συνεργάζονται, να συνεννοούνται και ενίοτε να συναινούν για τη διασφάλιση των συμφερόντων της χώρας και την προάσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών. Κυρίως όμως οφείλουν να σέβονται τους εντολείς τους, να ερμηνεύουν σωστά τη ψήφο τους και όταν είναι αναγκαίο να παραμερίζουν το κομματικό συμφέρον προκειμένου να ανταποκριθούν στη λαϊκή εντολή. Εν προκειμένω οι ψηφοφόροι δια της ψήφου τους θα αποφασίσουν αν θέλουν να κυβερνήσει ένα κόμμα με αυτοδυναμία ή συνεργαζόμενο μ’ ένα άλλο κόμμα. Στην πρώτη περίπτωση τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Στη δεύτερη απαιτείται υψηλό αίσθημα ευθύνης και χειρισμοί πρωτόγνωροι για τα ελληνικά δεδομένα. Ωστόσο τα κόμματα εξουσίας χρειάζεται πλέον να συνηθίσουν να ζουν και στην ιδέα της συγκυβέρνησης. Και κάτι τελευταίο, λίγο πριν η ένταση του προεκλογικού αγώνα μας παρασύρει στη δύνη του. Η Ελλάδα χρειάζεται-ειδικά τώρα- κυβέρνηση εθνικής ανασυγκρότησης. Ασφαλώς οι Έλληνες θα αποφασίσουν, όπως προαναφέραμε, ποια θα είναι η μορφή της. Οι ηγέτες όμως της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, θα πρέπει να αντιληφθούν ότι δεν θα κριθούν από τις τύψεις τους αλλά από τις αποφάσεις τους.