Γιορτή για τους ερωτευμένους σήμερα και αποφάσισα να αφιερώσω το κείμενο σε έναν μεγάλο «έρωτα» του ελληνικού αθλητισμού. Τον μεγαλύτερο! Έναν έρωτα με πάθος, μίσος, με φωτιά κι ατσάλι! Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, αν θέλετε! Εδώ υπάρχει ένας ΕΡΩΤΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ!!!
Πράσινοι και ερυθρόλευκοι αποτελούν το «αιώνιο» ζευγάρι του ελληνικού αθλητισμού! Τι κι αν έρχονται σε κόντρες, τι κι αν η διαμάχη για τίτλους παίρνει διαστάσεις και ξεφεύγει από τα όρια! Στην πραγματικότητα δεν ζει ο ένας χωρίς τον άλλο! Δεν υπάρχει ο καθένας μόνος του χωρίς την παράλληλη ύπαρξη του άλλου!
Να το αιτιολογίσω; Αν και δεν χρειάζεται, θα το κάνω.
Ποιοί είναι οι λαοφιλέστεροι σύλλογοι στην Ελλάδα; Οι δυο τους!
Πότε ένας τίτλος λαμβάνει ξεχωριστό ενδιαφέρον; Όταν οι ομάδες με τους περισσότερους φιλάθλους τον διεκδικούν!
Πότε μία νίκη πανηγυρίζεται πιό πολύ από τους φιλάθλους των δύο συλλόγων; Όταν είναι επί του «αιώνιου» αντίπαλου!
Πότε μια μεταγραφή ιντριγκάρει; Όταν γίνεται από τον «αιώνιο»!
Ποιός πρόεδρος γίνεται πιο αρεστός; Αυτός που «την πέφτει» στον αντίστοιχο του «αιώνιου»!
Μπορώ να αραδιάσω ακόμα χίλιους δυο παρόμοιους λόγους (όχι ότι τους επικροτώ, όμως ισχύουν)!
Αν λοιπόν οι δύο τεράστιοι σύλλογοι δεν το καταλάβουν, πως δηλαδή χωρίς τον άλλο από μόνος του ο καθένας, χάνει την αίγλη, την δόξα και την δύναμή του, τότε ποτέ ο ελληνικός αθλητισμός δεν θα πάρει τα πάνω του. Οι δύο τους μπορούν να κάνουν θαύματα, αρκεί να βρούν, την ίδια χρονική στιγμή, δύο ανθρώπους που θα έχουν έναν κοινό στόχο και ένα όραμα. Την ανάπτυξη του ελληνικού αθλητισμού, που θα σημάνει και την εκτόξευση των συλλόγων τους! Όταν υπάρχει μονομερώς ευημερία που στηρίζεται στο ποδοπάτημα του αντιπάλου, αυτή είναι εφήμερη και κάποια στιγμή θα γυρίσει μπούμερανγκ! Ποτέ δεν είναι αργά!
Η νίκη, άλλωστε, έχει μεγαλύτερη αξία όταν επιτυγχάνεται κόντρα σε έναν πανίσχυρο αντίπαλο!
