Τι κι αν σήμερα παίζει Ολυμπιακός – ΑΕΚ στο Γ.Καραϊσκάκης. Τι κι αν την Κυριακή το απόγευμα έχουμε το μπασκετικό ντέρμπι αιωνίων στο Σ.Ε.Φ., με τις δύο ομάδες να προέρχονται από σημαντικές νίκες στην Euroleague. Πώς να ασχοληθεί κάποιος με αυτά, τα δευτερεύοντα, όταν το βράδυ της Κυριακής στη Βουλή κρίνεται το μέλλον της Ελλάδας!
Η κοινωνία είναι σε εγρήγορση αλλά δυστυχώς δεν περνούν και πολλά από το χέρι της! Οι βουλευτές, εν μέσω απεργιακών κινητοποιήσεων και λαϊκής κατακραυγής, θα κληθούν να ψηφίσουν τα νέα «μνημονιακά» μέτρα που θα οδηγήσουν την χώρα σε ένα νέο μακροχρόνιο διάστημα λιτότητας με αμφίβολα αποτελέσματα! Κανείς από τους 300 δεν είναι σίγουρος για το τι θέλει να πράξει αφού αντιμετωπίζει το δίλημμα: «Ψηφίζω το ΝΑΙ και με ‘γιαουρτώνουν’ τώρα ή το ΟΧΙ και με ‘γιαουρτώνουν’ σε ένα χρόνο; Εγγυητής για το αποτέλεσμα της μιας ή της άλλης λύσης δεν υπάρχει! Αβεβαιότητα και αγωνία για το αν πράγματι τα νέα, καταστροφικά μέτρα, μπορούν να φέρουν την βιωσιμότητα του χρέους ή απλά θα οδηγήσουν σε μία καινούρια, μεγαλύτερη, ύφεση χωρίς να αποτρέψουν την διαφαινόμενη χρεωκοπία!
Η Ελλάδα οφείλει να βρεί ένα ‘plan …C’! Με ισοσκελισμό του ισοζυγίου εισαγωγών-εξαγωγών, με μείωση των δαπανών και της γραφειοκρατίας, με αύξηση της παραγωγικότητας και ταυτόχρονα αξιοποίηση προς «ίδιον» όφελος των πλουτοπαραγωγικών πηγών της που αποδεδειγμένα υπάρχουν! Τα νέα δάνεια, δεν είναι η λύση σε μια ήδη πολυδανειζόμενη χώρα! Πόσο μάλλον όταν τα επιτόκια δανεισμού είναι αντιστρόφως ανάλογα από την αγοραστική δύναμη του δανειζόμενου! Η Ευρώπη πρέπει να μας αντιμετωπίσει σαν Ελλάδα, σε όλα τα ζητήματα, και όχι να μας δανείζει λες και είμαστε …η Γερμανία!
Ας μην ξεχνάμε πως υπάρχει και η επιλογή «παύσης πληρωμών χρεών» όταν υπάρχει ζήτημα εθνικής υπόστασης, επικαλούμενοι την “κατάσταση ανάγκης” (state of necessity), η οποία υιοθετείται από την Επιτροπή Διεθνούς Δικαίου του ΟΗΕ και αναφέρει ότι «ένα κράτος δεν μπορεί να κλείσει τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τα νοσοκομεία και τα δικαστήρια, να διαλύσει την αστυνομία, να παραμελήσει τις δημόσιες υπηρεσίες και να εκθέσει το λαό του σε συνθήκες χάους και αναρχίας, μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει τους δανειστές του, αλλοδαπούς ή ημεδαπούς», όπως έχει ήδη αναφερθεί πάλι από αυτή τη σελίδα!
Ο τρίτος δρόμος είναι αυτός της ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ σε ελεύθερη αγορά, με κανόνες όμως και τάξη που προασπίζουν το ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ!