Αφιερωμένο εξαιρετικά σε όσους, λίγους ευτυχώς πλέον, εξακολουθούν να βλέπουν «μεταρρυθμίσεις» και «οδικό χάρτη ανάπτυξης», πίσω από τα αδιέξοδα μέτρα ενός Μνημονίου υφεσιακού προσανατολισμού, που τείνει να χρωματίσει με εξαιρετικά σκούρα χρώματα το μέλλον του τόπου.
Σύμφωνα λοιπόν με στοιχεία που έχουν στα χέρια τους οι έμποροι, παρά τις γενναίες εκπτώσεις στις οποίες προχώρησαν τα καταστήματα την τρέχουσα περίοδο, η πτώση του τζίρου που έχει καταγραφεί, υπερβαίνει το 40%. Και η σύγκριση φυσικά δεν γίνεται με την εποχής της μεγάλης κατανάλωσης, πριν από πέντε ή έξι χρόνια, αλλά με την περσινή περίοδο, στην οποία είχε ήδη παρατηρηθεί αντίστοιχα μεγάλη πτώση.
Η παραπάνω πραγματικότητα φυσικά, δεν αποτυπώνεται απλώς και μόνο στα χαρτιά. Είναι ζώσα, και μπορεί να την αντικρίσει ο καθένας στην καθημερινότητα και τον δικό του μικρόκοσμο. Αρκεί να ρίξει μια βιαστική ματιά γύρω του.
Η πτώση του τζίρου προέρχεται από τη δραματική συρρίκνωση της αγοραστικής δυνατότητας των Ελλήνων, κυρίως μέσω των μειώσεων στις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι παραδοσιακά αποτελούσαν… συνεπή πελατεία για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Και φυσικά, λόγω των αντίστοιχων μειώσεων αποδοχών που έχουν επιβληθεί στον ιδιωτικό τομέα, εκ παραλλήλου με την αύξηση της ανεργίας.
Τα στοιχεία γίνονται ακόμη πιο δραματικά, αν σκεφτεί κανείς ότι… τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Με τα νέα μέτρα που απαίτησαν οι δανειστές της χώρας, προκειμένου να μην διακόψουν την οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα, προβλέπεται περαιτέρω αύξηση της ανεργίας, νέα μείωση της αγοραστικής δυνατότητας κυρίως της μεσαίας τάξης, και φυσικά λουκέτα στην αγορά και πρόσθετες απολύσεις προσωπικού.
Πρόκειται προφανώς για μια στρατηγική στόχευση που υπηρετεί επιδιώξεις τις οποίες η κοινή λογική αδυνατεί να κατανοήσει.
