Εκείνοι που γνωρίζουν καλά, και έχουν παρακολουθήσει από κοντά και προσεκτικά την πολιτική διαδρομή του Γιώργου Παπανδρέου, δεν έχουν καμία αμφιβολία για τις προθέσεις του απερχόμενου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ για το προσωπικό μέλλον του.
Ο 3ος Παπανδρέου που έγινε πρωθυπουργός, και μάλιστα κάτω από τις πλέον δύσκολες συνθήκες, δεν σκοπεύει να επιλέξει την… εργασιακή εφεδρεία από την ενεργό πολιτική. Θα παραμείνει παρών, και μάχιμος, από το αξίωμα του Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, με διπλή στόχευση: Απ’ τη μια να αξιοποιήσει τη διεθνή αναγνωρισιμότητά του, και τις εξαιρετικές προσβάσεις που διαθέτει στο εξωτερικό, και από την άλλη να υπερασπιστεί το έργο της διακυβέρνησής του, τα τελευταία δυο χρόνια, που βρίσκεται ήδη στο μικροσκόπιο σκληρής κριτικής.
Ο απερχόμενος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι ο όποιος διάδοχός του στην ηγεσία του Κινήματος, δεν θα μπορεί να γίνει πιστευτός, αν προσπαθήσει να διαχωρίσει τη θέση του από τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων του Κινήματος μετά το 2009.
Όλοι είχαν υπογράψει το Μνημόνιο ΙΙ, είτε… το είχαν διαβάσει, είτε όχι, όλοι στήριξαν αδιαμαρτύρητα τη συγκεκριμένη πολιτική, ενώ ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος προβάλλει σήμερα ως ο επικρατέστερος διάδοχός του, ταυτίστηκε ακόμη πιο έντονα με την εφαρμογή του Μνημονίου Ι, και την επιβολή του Μνημονίου ΙΙ, στην πρόσφατη ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο.
