Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

Πέντε χρόνια ήταν πολλά

Η απόφαση του Ρόμπερτ Ζέλικ να αποχωρήσει από την προεδρία της Παγκόσμιας Τράπεζας, δεν ξένισε κανέναν. Ο Αμερικανός τεχνοκράτης, από την πολιτική οικογένεια των Ρεπουμπλικανών, βρίσκεται σε αυτή τη θέση από το 2007, συμπληρώνει δηλαδή αισίως πέντε χρόνια θητείας.

Επί ημερών του, η Παγκόσμια Τράπεζα κατάφερε να βελτιώσει την παρεμβατικότητά της, και να στρέψει τις προσπάθειές της στην καταπολέμηση της μάστιγας της φτώχειας, η οποία διαπερνάει σύνορα και ιστορικές καταβολές.
Άντεξε, και πέτυχε να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις επιπτώσεις από την κατάρρευση της Lehman Brothers, και την οικονομική κρίση που ξέσπασε, για να αποκτήσει προϊόντος του χρόνου διαστάσεις παγκόσμιας επιδημίας.
Από κοινού με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Παγκόσμια Τράπεζα προσπάθησε να δημιουργήσει ένα «μαξιλαράκι ασφαλείας», για να μην υποχωρήσει περαιτέρω η παγκόσμια οικονομία. Και να διαμορφωθούν σύντομα, αντικειμενικά αξιόλογες πιθανότητες ανάκαμψης.
Μετά την απόφαση του Ρόμπερτ Ζέλικ να αποχωρήσει, τα βλέμματα στρέφονται στο ποιος θα επιλεγεί για αντικαταστάτης του. Οι ΗΠΑ επιμένουν ότι για τη δουλειά θα πρέπει να επιλεγεί Αμερικανός, οι αναπτυσσόμενες οικονομίες του πλανήτη ωστόσο έχουν τις ενστάσεις τους. Ειδικά μετά την προ μηνών χαμένη θέση για το ΔΝΤ, όπου επικράτησε η Κριστίν Λαγκάρντ.
Οι πληροφορίες θέλουν τον πρώην οικονομικό σύμβουλο του Λευκού Οίκου Λόρενς Σάμερς να ενδιαφέρεται για τη θέση. Καθώς και τη Χίλαρι Κλίντον, παρόλο που η σημερινή επικεφαλής του State Department διέψευσε τις σχετικές πληροφορίες. Την επιλογή άλλωστε θα την κάνει ο Μπαράκ Ομπάμα. Και πιθανότατα, έχει στο μυαλό του μια περισσότερο ευέλικτη υποψηφιότητα. Και συμβατή με τις πολιτικές του Λευκού Οίκου.