Ο Μάρτιο Ντράγκι υπήρξε προσωπική επιλογή της Άνγκελα Μέρκελ για τη θέση του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όταν τέθηκε θέμα διαδοχής του Ζαν-Κλοντ Τρισέ. Προκειμένου μάλιστα να επιβάλλει τον άλλοτε κεντρικό τραπεζίτη της Ιταλίας, η Γερμανίδα Καγκελάριος δεν δίστασε να «κουρέψει» τον Άξελ Βέμπερ, πρόεδρο της Bundesbank, και επικρατέστερο για τη διαδοχή του Γάλλου «γκουρού» της ευρωπαϊκής οικονομικής σκέψης, και των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών.
Όλοι περίμεναν λοιπόν ότι ο νέος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας δεν θα είχε ιδιαίτερες… στιγμές παραφωνίας, σε σχέση με τις στρατηγικές επιδιώξεις και τη χάραξη πολιτικής από την πλευρά του Βερολίνου. Όλοι… έκαναν λάθος.
Ο Μάριο Ντράγκι έχει κρατήσει από το ξεκίνημα της θητείας του μια κριτική στάση απέναντι στην αναβλητικότητα της πολιτικής ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή κυρίως του Βερολίνου. Εστιάζοντας στην αναβλητικότητα αυτή την… αιτία του κακού για τη διαιώνιση των αρνητικών συνεπειών από την κρίση χρέους της ευρωζώνης.
Χθες, την ώρα που η Άνγκελα Μέρκελ κουνούσε και πάλι, με νόημα το δάχτυλο, προς την Ελλάδα και τις υπόλοιπες οικονομίες της ευρωζώνης, που δεν έχουν την αξιολόγηση «ΑΑΑ» την οποία απολαμβάνει το Βερολίνο, ο Μάριο Ντράγκι έβαλε και πάλι τα πράγματα στη θέση τους.
«Οι επικεφαλείς κρατών και κυβερνήσεων της ευρωζώνης συμφώνησαν σε ένα σημαντικό δημοσιονομικό σύμφωνο, και έναν στενό συντονισμό της οικονομικής πολιτικής. Οι αποφάσεις όμως που δεν συνοδεύονται από πράξεις, δεν επαρκούν», ήταν το… πολιτικό καρφί του Μάριο Ντράγκι προς την κατά τη Monde «παιδική χαρά» της Ευρώπης.
