Nτέμης Νικολαϊδης, Θοδωρής Ζαγοράκης. Δυο άνθρωποι του ποδοσφαίρου, δυο ισχυρές προσωπικότητες, που γνωρίζουν, όσο ελάχιστοι, τα «πως» και τα «γιατί» στα αποδυτήρια μιας ομάδας. Κι όμως και οι δυο τους, έστω και με κάποιες διαφοροποιήσεις, απέτυχαν να διοικήσουν τις ΠΑΕ που ανέλαβαν και έφυγαν σαν… κυνηγημένοι.
Κοινή συνισταμένη και των δυο περιπτώσεων ήταν οι οργανωμένοι οπαδοί. Στη μεν ΑΕΚ, αφού πρώτα χρησιμοποιήθηκαν σε… επικίνδυνες αποστολές για να μπει η ΠΑΕ ΑΕΚ στο άρθρο 44 και να δεχθούν οι πιστωτές- παίκτες να υπογράψουν τα σχετικά έγγραφα, μπήκαν στην άκρη μετά τη δεδομένη απόφαση του Ντέμη να τους βγάλει από τη συνδιοίκηση της ομάδας. Από εκείνο το σημείο και έπειτα ξεκίνησε ένας ανένδοτος αγώνας με διάφορες προφάσεις, αλλά και κραυγαλέα λάθη από την πλευρά του Νικολαϊδη για να φτάσει ο «ποδοσφαιριστής σημαία» της σύγχρονης ΑΕΚ, να φύγει όπως- όπως. Οι οργανωμένοι νίκησαν και… κουνούσαν το μαντήλι στον Ντέμη.
Στον δε ΠΑΟΚ ο Ζαγοράκης έκανε το λάθος να καταστήσει τους οργανωμένους οπαδούς συνιδιοκτήτες της ΠΑΕ. Άλλοτε ζητώντας τους να οργανώσουν εράνους μέσω διάθεσης εισιτηρίων διαρκείας σε όλα τα μέλη των συνδέσμων, άλλοτε βάζοντάς τους μπροστά, όταν ήθελε να διεκδικήσει κάτι από την Πολιτεία, άλλοτε για να φέρει τους αδιάφορους ποδοσφαιριστές στα… ίσια τους και να παίξουν όπως πρέπει, άλλοτε για να… ψήσουν τους παίκτες να κάνουν υπομονή και να αντέξουν απλήρωτοι για μήνες.
Για περίπου τέσσερα χρόνια έγινε δουλειά, υπήρχε πίστωση χρόνου και άνεση κινήσεων. Όλα αυτά όμως κάποτε τελειώνουν. Οι οπαδοί θεώρησαν ότι κάνουν αυτοί κουμάντο στην ομάδα και όταν ο Ζαγοράκης προσπάθησε να τους τραβήξει τα χαλινάρια, αυτοί σαν κακομαθημένα άλογα, δυστρόπησαν και τον πέταξαν κάτω από τη σέλα. Έφυγε από τον ΠΑΟΚ αηδιασμένος με τη μισή Θεσσαλονίκη να τον… σιχτιρίζει! Προφανέστατα άδικα, αλλά ποιος να βρει δίκιο τέτοια ώρα;
Φυσικά δεν είναι μόνο η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ. Αυτοί είναι τα κραυγαλέα παραδείγματα. Σχεδόν η ίδια κατάσταση επικρατεί στον Αρη με τους οπαδούς να… ανεβάζουν και να κατεβάζουν διοικήσεις. Στον Παναθηναϊκό ακόμα πίνουν νερό στο όνομα του «καπετάνιου των ονείρων τους», του εξαφανισμένου πια Νικόλα Πατέρα, στον Ολυμπιακό οι οπαδοί είναι διοίκηση στον Ερασιτέχνη, στον Ηρακλή ο Ρέμος ακόμα και όταν τραγουδάει κοιτά ασυναίσθητα από κάτω στα τραπέζια μη δει κανέναν οργανωμένο και τον κράξει!
Φυσικά οι οργανωμένοι τα κάνουν όλα αυτά απλούστατα επειδή τους αφήνουν. Επειδή βρίσκουν, άλλοτε κερκόπορτες, άλλοτε πύλες ανοιχτές για να επιβάλουν το δικό τους Νόμο.
Πως είπατε; Θεσμικό πλαίσιο και νομική θωράκιση από την Πολιτεία;
