..Αν πράγματι τα ταμειακά περιθώρια της χώρας είναι τόσο στενά, ας ξεκινήσουν άμεσα οι περικοπές. Όχι φυσικά από το δημόσιο, με τις απολύσεις υπαλλήλων, ή από τον ιδιωτικό τομέα, με τη… βιαιοπραγία σε βάρος του κατώτατου μισθού. Αλλά από τις αμοιβές που εισπράττουν οι πολιτικοί. Μετά, οι πρόεδροι οργανισμών και φορέων. Και στη συνέχεια, οι δικαστικοί λειτουργοί...
Για να το γράφει ο «Μικροπολιτικός», έτσι θα είναι… Σύμφωνα λοιπόν με την πάντα έγκυρη στήλη της εφημερίδας του Συγκροτήματος Λαμπράκη, ο Ευάγγελος Βενιζέλος ενημέρωσε το Μέγαρο Μαξίμου ότι το κόστος της επερχόμενης πρόωρης εκλογικής αναμέτρησης, θα ανέλθει στο επίπεδο των 300 εκατομμυρίων ευρώ.
Η επισήμανση προφανής. Οι εκλογές κοστίζουν, επομένως… να μην βιαζόμαστε. Αυτό είναι το συμπέρασμα που προκύπτει από την αφήγηση του ρεπορτάζ, μιας και τα χρήματα συνδέονται ευθέως με την εκταμίευση της επόμενης δόσης. Που θα είναι η πρώτη του επόμενου δανείου. Το οποίο… δεν θα έρθει ποτέ, αν δεν προωθηθούν οι μεταρρυθμίσεις τις οποίες απαιτεί η τρόικα.
Πιο ξεκάθαρο δεν θα μπορούσε να είναι το… υπονοούμενο. Μόνο που, την απάντηση τη δίνει η ίδια η ζωή, και μάλιστα με τη χροιά της φωνής του Γιώργου Παπανδρέου: Λεφτά υπάρχουν.
Δεν είναι δυνατό, σε ένα κράτος το οποίο διεκδικεί το δικαίωμά του να λέγεται ακόμη ευνομούμενο και δημοκρατικό, να διατυπώνονται υπονοούμενα καθυστέρησης και αναβολής των εκλογών, ελλείψει… ρευστού. Αν πράγματι τα ταμειακά περιθώρια της χώρας είναι τόσο στενά, ας ξεκινήσουν άμεσα οι περικοπές.
Όχι φυσικά από το δημόσιο, με τις απολύσεις υπαλλήλων, ή από τον ιδιωτικό τομέα, με τη… βιαιοπραγία σε βάρος του κατώτατου μισθού. Αλλά από τις αμοιβές που εισπράττουν οι πολιτικοί. Μετά, οι πρόεδροι οργανισμών και φορέων. Και στη συνέχεια, οι δικαστικοί λειτουργοί.
Κι αν τα χρήματα δεν φτάνουν, ας επιβληθεί φόρος… μετάνοιας, σε όσους πρωταγωνίστησαν τις τελευταίες δεκαετίες στην πολιτική ζωή και τα δημόσια πράγματα του τόπου. Και μάλιστα, με αναδρομική ισχύ, από τον Οκτώβριο του 1981, και την έλευση του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.
Οι εκλογές δεν είναι θέμα… ρευστού. Είναι ζήτημα Δημοκρατίας. Σεβασμού στους θεσμούς αλλά και στον ελληνικό λαό.
