Και από τη Θεσσαλονίκη όπου βρέθηκε σήμερα, ο Αντώνης Σαμαράς δεν άφησε περιθώρια αμφιβολίας για την πολιτική στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας. Που συνιστάται από την εθνικά υπεύθυνη στήριξη της κυβέρνησης Παπαδήμου για να ολοκληρώσει την αποστολή για την οποία έχει δεσμευτεί, και την εν συνεχεία προσφυγή στις κάλπες.
Πριν από την περίοδο του Πάσχα, όπως επανέλαβε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, προκαλώντας και πάλι… αρρυθμίες στο «σύστημα». Δηλαδή, το πολιτικό, επιχειρηματικό και μιντιακό «καθεστώς», που αφήνει υπονοούμενα για την παράταση της κυβέρνησης Παπαδήμου «όσο χρειάζεται», χωρίς φυσικά να προσδιορίζεται επακριβώς το… τι είναι αυτό που θα κρίνει την αποστολή της.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μιλάμε για μια κυβέρνηση η οποία δεν προέκυψε μέσα από τη λαϊκή νομιμοποίηση των εκλογών, αλλά από τη συμφωνία τριών κομμάτων στο Κοινοβούλιο. Ένα Κοινοβούλιο που επίσης βρίσκεται σε προφανή δυσαρμονία με τις προτεραιότητες και τα θέλω της ελληνικής κοινωνίας, από τη στιγμή που στηρίχτηκε στο… μνημειώδες πλέον «λεφτά υπάρχουν», ώστε να διαμορφωθεί η πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ υπό τον Γιώργο Παπανδρέου.
Ο Αντώνης Σαμαράς, με τη συνεπή στάση του να μην επιτρέπει να καλλιεργούνται προσδοκίες περαιτέρω… παρέκκλισης από τον κοινοβουλευτισμό και τη δημοκρατική τάξη, στέκεται αυτή τη στιγμή απέναντι σε αυτό το «σύστημα».
Που προκειμένου να ορθώσει πρόσθετα εμπόδια στην πορεία της Νέας Δημοκρατίας προς την αυτοδυναμία, μεταφράζει τη στρατηγική κρίση ταυτότητας και ιδεολογικού προσανατολισμού του ΠΑΣΟΚ, σε κρίση συνολικά του πολιτικού συστήματος.
Ξεχνώντας ότι το Μνημόνιο δεν το εμπνεύστηκε, ούτε το επεδίωξε, και ούτε το κατέστησε νόμο του κράτους, το πολιτικό σύστημα. Το ΠΑΣΟΚ το έκανε. Και μάλιστα, δήλωνε περήφανο για την εθνική αποστολή του.
