Ο λαός μας διακρινόταν μέχρι πρότινος για τον αυτοσαρκασμό του και ενίοτε για το χιούμορ του. Τελευταία η αίσθηση του χιούμορ και η διάθεση για αυτοσαρκασμό έχουν αισθητά υποχωρήσει. Κι αυτό θεωρώ ότι είναι ενδεικτικό του κακού κλίματος στους κόλπους της κοινωνίας.
Ξαφνικά γίναμε… ορθολογιστές, σκεφτόμαστε ως ομολογιούχοι που υπολογίζουν τις επιπτώσεις που θα έχει το «κούρεμα» στα χαρτοφυλάκια μας. Εν ολίγοις πέσαμε από την απόλυτη ευτυχία στην απόλυτη δυστυχία. Χάσαμε το μέτρο.
Και μαζί χάσαμε και την αισιοδοξία που ανέκαθεν μας συνόδευε στα δύσκολα. Και όμως αν σταθμίσουμε νηφάλια τα δεδομένα και σκεφθούμε ψύχραιμα τη θέση μας, τότε θα διαπιστώσουμε ότι μέσα από αυτή την κατάσταση μπορεί να βγει κάτι καλό. Κι αυτό θα είναι να ξαναφτιάξουμε κράτος απ’ την αρχή. Φτου κι απ’ την αρχή.
