ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΑΡΚΑΣ
20 χρόνια μετά τα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια της Βούλας Πατουλίδου και του Πύρρου Δήμα, και παρά τις μεγάλες διακρίσεις σε ατομικό, ομαδικό, συλλογικό και εθνικό επίπεδο, ο ελληνικός αθλητισμός παραμένει εξαρτώμενος από την κρατική επιχορήγηση και αποξενωμένος από την ελληνική επιχειρηματική κοινότητα.
Οι λόγοι είναι πολλοί και ενδεικτικά αναφέρω:
Τη χαμένη ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων όπου τα ιδεώδη του ολυμπισμού (αθλητισμός & πολιτισμός) υποβαθμίσθηκαν στο βωμό της εφήμερης προβολής του ελληνικού lifestyle.
Την οπαδική αχαριστία που ανάγκασε καταξιωμένους επιχειρηματίες όπως οι κ. κ. Βαρδινογιάννης, Εμφιετζόγλου, Κανελλόπουλος, Κοντομηνάς, Μελισσανίδης, Μυτηλιναίος, Φιλίππου, Χαϊτογλου να «ρίξουν μαύρη πέτρα» πίσω τους και να προτιμήσουν τη χρηματοδότηση μη-αθλητικών δραστηριοτήτων.
Την ποδοσφαιρική & στοιχηματική κουλτούρα των ελληνικών αθλητικών ΜΜΕ που περιορίζει την προβολή των άλλων αθλημάτων.
Την κρατική απροθυμία για την εξάλειψη των χούλιγκανς από τους αθλητικούς χώρους.
Την αδυναμία των διαφημιστικών εταιριών να ξεφύγουν από την μεγιστοποίηση των «επιστροφών» τους μέσω της τηλεοπτικής διαφήμισης .
Την έλλειψη ικανών «αθλητικών» στελεχών που θα εκπονήσουν ολοκληρωμένα επικοινωνιακά προγράμματα για την προβολή προϊόντων & υπηρεσιών.
Η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και κυρίως η φετεινή διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, μας δίνουν την αφορμή για τον επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων του ελληνικού αθλητισμού και την έναρξη της προσπάθειας προσέλκυσης νέων κεφαλαίων υπό την καθοδήγηση του φυσικού ηγέτη του ελληνικού αθλητισμού, του προέδρου της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής Σπύρου Καπράλου.
Η καταξιωμένη διαχρονική πορεία του προέδρου της ΕΟΕ στον αθλητισμό (αθλητής, παράγοντας, εντεταλμένος σύμβουλος ΑΘΗΝΑ 2004) σε συνδυασμό με την επαγγελματική του θητεία σε θεσμικές θέσεις της ελληνικής επιχειρηματικότητας εγγυόνται την επιτυχή χάραξη μιάς νέας στρατηγικής και εναπόκειται στα στελέχη των αθλητικών ομοσπονδιών και συλλόγων να εκμεταλλευθούν την τελευταία τους ευκαιρία.
