ΜΑΡΙΚΑ ΛΥΣΙΑΝΘΗ
Όσοι παρακολούθησαν την αλλαγή του χρόνου από το Σύνταγμα, εκεί όπου ο Δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης έκανε την παραδοσιακή ομιλία απολογισμού της χρονιάς που έφυγε και προσδοκιών για τη χρονιά που ήλθε, θα πρέπει να κατανόησαν πλήρως το εθνικό αδιέξοδο.
«3… 2… 1… μηδέν», ήταν η αντίστροφή μέτρηση από πλευράς Δημάρχου. Μηδέν; Μηδέν; Είναι δυνατόν να μηδενίζουμε την εξέλιξη της ζωής, την πρόοδο, την προσδοκία για ένα καλύτερο μέλλον;
Η στιγμιαία λεκτική και νοηματική αστοχία του Δημάρχου της ιστορικότερης πόλης της Ευρώπης, της πρωτεύουσας της Δημοκρατίας, του πολιτισμού και της ανατρεπτικής σκέψης, είναι εξόχως αποκαλυπτική του… γιατί φτάσαμε ως εδώ. Να έχουμε ξεπεράσει το χείλος του γκρεμού.
Το τελειωτικό χτύπημα σε έναν απολύτως μίζερο εορτασμό των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, με πρόφαση την ανάγκη να μην γίνουν περιττά έξοδα. Μόνο που πάλι μπερδέψαμε το μέτρο και την εγκράτεια με τη… μιζέρια. Αλλά είπαμε: «3… 2… 1… Μηδέν».