NΙΚΟΛΑΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΖΩΝΤΑΝΟΣ
Η χθεσινή συνάντηση του Γιώργου Παπανδρέου με τον Ευάγγελο Βενιζέλο είχε από πολύ νωρίς προσλάβει… μυθολογικές διαστάσεις, αναφορικά με τις επιπτώσεις της στην ενότητα του ΠΑΣΟΚ, και κατά συνέπεια της κυβέρνησης Παπαδήμου, η οποία απαρτίζεται κατά… 90% από στελέχη του Κινήματος.
Πολλοί μάλιστα είχαν φτάσει στο σημείο να διακινούν παρασκηνιακά πληροφορίες περί του ενδεχομένου ρήξης στις σχέσεις των δυο ανδρών, που θα οδηγούσε τον Ευάγγελο Βενιζέλο εκτός ΠΑΣΟΚ, και θα άνοιγε το δρόμο για μια συνολική αναδόμηση του πολιτικού σκηνικού.
Φυσικά, όπως αναμενόταν με βάση την κοινή αλλά και την πολιτική λογική, τίποτα τέτοιο δεν συνέβη. Για τον πολύ απλό λόγο, ότι οι συγκρουσιακές σχέσεις του παρελθόντος, οδήγησαν τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Ευάγγελο Βενιζέλο σε ένα modus vivendi, το οποίο στηρίζεται στην ειλικρίνεια, την εμπιστοσύνη και τον αμοιβαίο σεβασμό.
Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ αναγνωρίζει ότι ο πολιτικός που αμφισβήτησε το imperium του το 2007, στάθηκε δίπλα του σε κάθε δύσκολη «τιμονιά», τα τελευταία δυο χρόνια. Ειδικά όταν δέχτηκε τον «μεγάλο συμβιβασμό», το καλοκαίρι του 2001, και αποδέχτηκε την πρόταση να αναλάβει την ευθύνη της οικονομίας, γνωρίζοντας πόσο άσχημα ήταν τα πράγματα. Και πόσο θα «τσαλακωνόταν» το προφίλ του.
Γι’ αυτό και οι Παπανδρέου-Βενιζέλος επιλέγουν να συνομιλούν απευθείας, χωρίς να παρεμβάλλονται οι… γνωστοί-άγνωστοι «κύκλοι» τους. Χωρίς ενδιάμεσους και πάσης φύσεως «συνεργάτες», οι οποίοι περισσότερο υπονομεύουν τις κοινές προσπάθειές τους για το μέλλον του ΠΑΣΟΚ, παρά λειτουργούν εποικοδομητικά και συνθετικά.
Όταν λοιπόν μιλούν για «καθαρές λύσεις». Το εννοούν. Και χθες, το είπαν και οι δυο. Επειδή το πιστεύουν, και είναι αποφασισμένοι να το κάνουν πράξη.
