Λέγομαι Γιάννης Δαμουλής. Είμαι 65 ετών και είμαι μέλος του κινήματος «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» (www.oxidiodia.gr). Του αληθινού όμως. Του κινήματος που θα δείτε στο δρόμο, στα διόδια, στις πλατείες, στο Μώλο, στην Καλλιθέα, στην Λαμία ,στην Κόρινθο, στην Θεσσαλονίκη, στις πορείες και σε πολλές πόλεις της Ελλάδας .
Και από εδώ και πέρα θα μας βλέπετε και στα δικαστήρια κατηγορούμενους όχι γιατί είμαστε τραμπούκοι ή μπαχαλακηδες , αλλά γιατί διαμαρτυρόμαστε με ειρηνικό τρόπο για τα άδικα χαράτσια του κράτους.
Μπορεί να μην είμαστε χιλιάδες αριστεροί στρατιώτες για να προστατεύσουμε το «ναό της δημοκρατίας» (χαχαχαχαχα) , αλλά αυτοί που είμαστε δημιουργήσαμε πρόβλημα στους κρατούντες. Γιατί ξυπνήσαμε. Γιατί σηκωθήκαμε από τους καναπέδες που καθόμασταν και βλέπαμε στην τηλεόραση αποβλακωτικά σίριαλ και ειδήσεις τρόμου.
Είμαστε το κίνημα των δράσεων, των συνελεύσεων και των κοινών αποφάσεων. Αποφασίσουμε εμείς για εμάς . Καπέλα δεν θέλουμε. Έχουμε τα δικά μας.
Αν δείτε ένα τεράστιο πανό στις πορείες, στις πλατειές με το σήμα του κινήματος μας « ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ» και αόρατους αγωνιστές , καμία σχέση. Δεν είναι εκεί, έχουν πάει να καταθέσουν την εφεύρεση του αόρατου αγωνιστή. Έχουν site όμως με τις δράσεις τους αλλά λόγω ελλείψεως κάμερας και δράσεων περιορίζονται στον γραπτό λόγο.
Είμαι καινούργιος στο κίνημα. Ακολούθησα το κίνημα για πρώτη φορά στην έκθεση Θεσσαλονίκης . Είπα: ωραία μέρα είναι, να πάω και μια εκδρομή να περάσει το σαββατοκύριακο καλά θα είναι. Δεν θέλω να ανήκω πουθενά, βαρέθηκα να μου λένε τι να κάνω και τι να λέω. Είπα λοιπόν ας πάω και βλέπουμε. Μου έκανε εντύπωση ότι οποιαδήποτε ενέργεια και να γινόταν στο διήμερο αυτό συναποφασίζαμε, είτε ήταν άνοιγμα διοδίων ή που θα πάμε ή πως θα δράσουμε. Αυτό που με έκανε να ενταχθώ στο κίνημα ήταν στη Θεσσαλονίκη, όταν τελείως απρόκλητα φωνάζοντας μόνο τα συνθήματά μας δεχτήκαμε καταιγισμό ασφυξιογόνων προκαλώντας ένα μικροπανικό, αλλά με αλληλεγγύη, κρατώντας ο ένας τον άλλον μείναμε όρθιοι. Τότε κατάλαβα ότι είναι ένα κίνημα που ενοχλεί. Γιατί έχει την αποδοχή του κόσμου, που είναι αποτελεσματικό και είπα εδώ είμαστε , είμαι στο σωστό τόπο. Αναρωτήθηκα πως είναι δυνατόν χιλιάδες ΚΚΕτζηδες που διεκδικούν το «δίκαιο του λαού», δεν έχουν αστυνομική παρουσία και εμείς 50-100 άτομα που διαμαρτυρόμαστε για τα χαράτσια και την εξαθλίωση μας περπατώντας στο δρόμο ειρηνικά να προπηλακιζόμαστε και να μας συλλαμβάνουν 3 διμοιρίες των ΜΑΤ, με κατηγορίες ανυπόστατες, εγκάθετων καρεκλοκένταυρων και μάλιστα κατά αγνώστων. Κύριοι της εξουσίας πάρτε το χαμπάρι είμαστε κίνημα μια γροθιά ότι και να μας κάνετε θα είμαστε στο δρόμο. Μπορεί να μας δείρετε, να μας φυλακίσετε , να μας σκοτώσετε δεν θα πάρετε όμως την καρδιά μας , την ψυχή μας και το μυαλό μας.
Το τσουνάμι ξεκινάει από ένα μικρό κύμα.
Γιάννης Δαμουλής, μέλος του ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ
