Σοφία ΒούλτεψηΒαβέλ. Αλαλούμ. Εσωκομματικές και διακομματικές συγκρούσεις. Ασυνεννοησία που οδηγεί στο απόλυτο χάος.
Η επικρατούσα στο εσωτερικό της κυβέρνησης κατάσταση, με αποκορύφωμα το εμφυλιοπολεμικό κλίμα στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο, δείχνει πως υπό τις παρούσες συνθήκες το «πείραμα» δεν μπορεί να συνεχιστεί, διότι υπονομεύει και αυτόν τον σκοπό για τον οποίο συγκροτήθηκε το αναγκαστικό αυτό ετερόκλητο σχήμα – το PSI.
Είναι πλέον σαφές ότι δεν υπάρχει στη χώρα η αναγκαία ηρεμία, ψυχραιμία και αυτοσυγκέντρωση προκειμένου να διεξαχθούν οι κρίσιμες διαπραγματεύσεις, για τις οποίες τόσο συχνά μιλά ο υπουργός των Οικονομικών.
Μετά δε τις χθεσινές «ιδεολογικές», όπως αναφέρθηκαν, διαφωνίες με αφορμή το νομοσχέδιο για την απονομή της Δικαιοσύνης, αλλά και τις προχθεσινές σχετικά με την περικοπή των επικουρικών συντάξεων, καθίσταται σαφές ότι δεν υπάρχει λειτουργία υπουργικού συμβουλίου.
Πολύ περισσότερο που χθες, τα μέλη του πολυπληθούς υπουργικού συμβουλίου θεώρησαν ότι βρήκαν τη «λύση», διατυπώνοντας την καινοφανή άποψη ότι είναι δυνατόν κάθε φορά που διαφωνούν μεταξύ τους να πετούν το μπαλάκι στη Βουλή – όπου είναι βέβαιο ότι θα γίνεται του Κουτρούλη το πανηγύρι.
Ανακάλυψαν δηλαδή ξαφνικά την αποστολή της Βουλής, αλλά παρέλειψαν να μας πουν πώς θα συμβεί κάτι τέτοιο στην πράξη, καθώς είναι βέβαιο ότι θα προκύψουν σειρά προβλημάτων και ερωτημάτων:
Θα τίθενται ζητήματα κομματικής πειθαρχίας ή οι βουλευτές θα είναι ελεύθεροι να ψηφίζουν κάθε φορά κατά συνείδηση;
Σε περίπτωση που η πλειοψηφία των βουλευτών, ανεξαρτήτως κομμάτων, αποφασίσουν κατά της περικοπής των επικουρικών συντάξεων ή να καταψηφίσουν το νομοσχέδιο του υπουργού Δικαιοσύνης, η κυβέρνηση θα συνεχίσει να υπάρχει;
Και τέλος, αν η περικοπή των επικουρικών συντάξεων ή ο νόμος περί απονομής Δικαιοσύνης ή η ρύθμιση για την αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ ή το θέμα των ταξί ή οτιδήποτε άλλο σοβεί, ψηφιστεί μόνο από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ ή από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ ομού με βουλευτές κομμάτων που δεν μετέχουν στην κυβέρνηση, θα συνεχίσει να υπάρχει η παρούσα κυβέρνηση συνεργασίας;
Χθες, για παράδειγμα, ο προερχόμενος από τον ΛΑΟΣ υπουργός Μεταφορών Μάκης Βορίδης, διερωτήθηκε πώς είναι δυνατόν να έρχονται τέτοια νομοσχέδια, όταν είναι γνωστές οι ιδεολογικές διαφορές.
Η παρατήρησή του, προκάλεσε την αντίδραση του κ. Βενιζέλου, ο οποίος είπε χαρακτηριστικά πως «δεν έχουν δίκιο οι κραυγάζοντες».
Η παρέμβαση Βενιζέλου προκάλεσε νέα αντίδραση Βορίδη, ο οποίος έσπευσε να υπενθυμίσει πως «η κυβέρνηση αυτή δεν είναι κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ αλλά αποτελείται από τρεις εταίρους, των οποίων οι απόψεις πρέπει να λαμβάνονται υπόψη», απαντώντας πως «όποιος έχει άλλη άποψη δεν είναι "κραυγάζων"».
Οπότε, άρχισαν όλοι να προσθέτουν το μακρύ τους και το κοντό τους, για να καταλήξουν στην άποψη πως όποτε διαφωνούν θα έχουν για… διαιτητή τη Βουλή!
Το παράδοξο είναι πως και στη Βουλή, ο κ. Βενιζέλος έκανε αναφορά στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ ως «εγγύηση για την επιτυχή ολοκλήρωση του έργου της κυβέρνησης του Λουκά Παπαδήμου», διότι, όπως είπε, «εμείς θέλουμε αυτή η κυβέρνηση να πετύχει και θα κάνουμε τα πάντα για να πετύχει».
Προφανώς σ’ αυτό το «τα πάντα» περιλαμβάνεται και η πτώση της κυβέρνησης Παπαδήμου, καθώς είναι γνωστό ότι από την στιγμή που σχηματίστηκε τρικομματική κυβέρνηση, μονοκομματική κοινοβουλευτική πλειοψηφία στη Βουλή δεν μπορεί να υπάρξει.
Ξεχνά – ή κάνει πως ξεχνά - επίσης ο κ. Βενιζέλος ότι από την στιγμή που ο κ. Παπανδρέου εγκατέλειψε την πρωθυπουργία για να παραδώσει όχι σε άλλον αρχηγό του ίδιου κόμματος αλλά σε μια «κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης», όπως αρέσκεται να την αποκαλεί, πολιτικά η δεδηλωμένη δεν υπάρχει παρά μόνο όταν στη Βουλή επιτυγχάνεται ευρεία πλειοψηφία, προερχόμενη και από τα τρία κόμματα.
Βέβαια, κάποιοι θα πουν πως συνταγματικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει και πως πρόκειται για ανωμαλία.
Αλλά αυτό θα έπρεπε να το σκεφθούν όταν δέχονταν τις άλλες «ανωμαλίες», όπως η υπό προϋποθέσεις παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπανδρέου προκειμένου αυτή να… πέσει!
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, άγνωστη είναι η έκβαση των επαφών που ξεκινά σήμερα με τους αρχηγούς των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνησή του, ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος.
Και στο κενό έπεσε η χείρα βοηθείας που φέρεται να του πρόσφερε ο Κάρολος Παπούλιας, με τον οποίο είχε χθες τηλεφωνική επικοινωνία, στη διάρκεια της οποίας ο Πρόεδρος φέρεται να δήλωσε πρόθυμος για νέα σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών – προφανώς αυτών που μετέχουν στην κυβέρνηση.
Η Νέα Δημοκρατία ξεκαθάρισε πως διαφωνεί με ένα τέτοιο ενδεχόμενο, καθώς, όπως αναφέρθηκε «τα όσα έχουν συμφωνηθεί μεταξύ των πολιτικών αρχηγών είναι προφανή και δεν αλλάζουν» και επομένως δεν γίνεται αντιληπτή η σκοπιμότητα μιας τέτοιας συνάντησης.
Κατά συνέπεια, αυτό που αναμένεται είναι η επαναβεβαίωση της αρχικής συμφωνίας μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, αν και θα πρόκειται για μια επαναβεβαίωση χωρίς ουσία, αφού οι διαφωνίες που προκύπτουν απλώς δείχνουν πως οι χθεσινές παράξενες πορείες διαμαρτυρίας σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λάρισα των ιδιοκτητών γραφείων τελετών θα μπορούσαν να εκληφθούν ως… μακάβριος προάγγελος του τέλους μιας επικίνδυνης συγκατοίκησης.
Μετά δε τις χθεσινές «ιδεολογικές», όπως αναφέρθηκαν, διαφωνίες με αφορμή το νομοσχέδιο για την απονομή της Δικαιοσύνης, αλλά και τις προχθεσινές σχετικά με την περικοπή των επικουρικών συντάξεων, καθίσταται σαφές ότι δεν υπάρχει λειτουργία υπουργικού συμβουλίου.
Πολύ περισσότερο που χθες, τα μέλη του πολυπληθούς υπουργικού συμβουλίου θεώρησαν ότι βρήκαν τη «λύση», διατυπώνοντας την καινοφανή άποψη ότι είναι δυνατόν κάθε φορά που διαφωνούν μεταξύ τους να πετούν το μπαλάκι στη Βουλή – όπου είναι βέβαιο ότι θα γίνεται του Κουτρούλη το πανηγύρι.
Ανακάλυψαν δηλαδή ξαφνικά την αποστολή της Βουλής, αλλά παρέλειψαν να μας πουν πώς θα συμβεί κάτι τέτοιο στην πράξη, καθώς είναι βέβαιο ότι θα προκύψουν σειρά προβλημάτων και ερωτημάτων:
Θα τίθενται ζητήματα κομματικής πειθαρχίας ή οι βουλευτές θα είναι ελεύθεροι να ψηφίζουν κάθε φορά κατά συνείδηση;
Σε περίπτωση που η πλειοψηφία των βουλευτών, ανεξαρτήτως κομμάτων, αποφασίσουν κατά της περικοπής των επικουρικών συντάξεων ή να καταψηφίσουν το νομοσχέδιο του υπουργού Δικαιοσύνης, η κυβέρνηση θα συνεχίσει να υπάρχει;
Και τέλος, αν η περικοπή των επικουρικών συντάξεων ή ο νόμος περί απονομής Δικαιοσύνης ή η ρύθμιση για την αύξηση των τιμολογίων της ΔΕΗ ή το θέμα των ταξί ή οτιδήποτε άλλο σοβεί, ψηφιστεί μόνο από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ ή από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ ομού με βουλευτές κομμάτων που δεν μετέχουν στην κυβέρνηση, θα συνεχίσει να υπάρχει η παρούσα κυβέρνηση συνεργασίας;
Χθες, για παράδειγμα, ο προερχόμενος από τον ΛΑΟΣ υπουργός Μεταφορών Μάκης Βορίδης, διερωτήθηκε πώς είναι δυνατόν να έρχονται τέτοια νομοσχέδια, όταν είναι γνωστές οι ιδεολογικές διαφορές.
Η παρατήρησή του, προκάλεσε την αντίδραση του κ. Βενιζέλου, ο οποίος είπε χαρακτηριστικά πως «δεν έχουν δίκιο οι κραυγάζοντες».
Η παρέμβαση Βενιζέλου προκάλεσε νέα αντίδραση Βορίδη, ο οποίος έσπευσε να υπενθυμίσει πως «η κυβέρνηση αυτή δεν είναι κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ αλλά αποτελείται από τρεις εταίρους, των οποίων οι απόψεις πρέπει να λαμβάνονται υπόψη», απαντώντας πως «όποιος έχει άλλη άποψη δεν είναι "κραυγάζων"».
Οπότε, άρχισαν όλοι να προσθέτουν το μακρύ τους και το κοντό τους, για να καταλήξουν στην άποψη πως όποτε διαφωνούν θα έχουν για… διαιτητή τη Βουλή!
Το παράδοξο είναι πως και στη Βουλή, ο κ. Βενιζέλος έκανε αναφορά στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία του ΠΑΣΟΚ ως «εγγύηση για την επιτυχή ολοκλήρωση του έργου της κυβέρνησης του Λουκά Παπαδήμου», διότι, όπως είπε, «εμείς θέλουμε αυτή η κυβέρνηση να πετύχει και θα κάνουμε τα πάντα για να πετύχει».
Προφανώς σ’ αυτό το «τα πάντα» περιλαμβάνεται και η πτώση της κυβέρνησης Παπαδήμου, καθώς είναι γνωστό ότι από την στιγμή που σχηματίστηκε τρικομματική κυβέρνηση, μονοκομματική κοινοβουλευτική πλειοψηφία στη Βουλή δεν μπορεί να υπάρξει.
Ξεχνά – ή κάνει πως ξεχνά - επίσης ο κ. Βενιζέλος ότι από την στιγμή που ο κ. Παπανδρέου εγκατέλειψε την πρωθυπουργία για να παραδώσει όχι σε άλλον αρχηγό του ίδιου κόμματος αλλά σε μια «κυβέρνηση εθνικής συνεννόησης», όπως αρέσκεται να την αποκαλεί, πολιτικά η δεδηλωμένη δεν υπάρχει παρά μόνο όταν στη Βουλή επιτυγχάνεται ευρεία πλειοψηφία, προερχόμενη και από τα τρία κόμματα.
Βέβαια, κάποιοι θα πουν πως συνταγματικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει και πως πρόκειται για ανωμαλία.
Αλλά αυτό θα έπρεπε να το σκεφθούν όταν δέχονταν τις άλλες «ανωμαλίες», όπως η υπό προϋποθέσεις παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπανδρέου προκειμένου αυτή να… πέσει!
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, άγνωστη είναι η έκβαση των επαφών που ξεκινά σήμερα με τους αρχηγούς των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνησή του, ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος.
Και στο κενό έπεσε η χείρα βοηθείας που φέρεται να του πρόσφερε ο Κάρολος Παπούλιας, με τον οποίο είχε χθες τηλεφωνική επικοινωνία, στη διάρκεια της οποίας ο Πρόεδρος φέρεται να δήλωσε πρόθυμος για νέα σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών – προφανώς αυτών που μετέχουν στην κυβέρνηση.
Η Νέα Δημοκρατία ξεκαθάρισε πως διαφωνεί με ένα τέτοιο ενδεχόμενο, καθώς, όπως αναφέρθηκε «τα όσα έχουν συμφωνηθεί μεταξύ των πολιτικών αρχηγών είναι προφανή και δεν αλλάζουν» και επομένως δεν γίνεται αντιληπτή η σκοπιμότητα μιας τέτοιας συνάντησης.
Κατά συνέπεια, αυτό που αναμένεται είναι η επαναβεβαίωση της αρχικής συμφωνίας μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, αν και θα πρόκειται για μια επαναβεβαίωση χωρίς ουσία, αφού οι διαφωνίες που προκύπτουν απλώς δείχνουν πως οι χθεσινές παράξενες πορείες διαμαρτυρίας σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λάρισα των ιδιοκτητών γραφείων τελετών θα μπορούσαν να εκληφθούν ως… μακάβριος προάγγελος του τέλους μιας επικίνδυνης συγκατοίκησης.
