Ο Κλεισθένης γράφει.
Με μεγάλη δόση πατριωτικής «υστερίας» θα υποστηρίξω ότι οι Έλληνες είναι σήμερα στην παγκόσμια πρωτοπορία για την ανατροπή της νέας τάξης.
Με μεγάλη δόση αυτογνωσίας θα υποστηρίξω ότι οι Έλληνες είναι ατίθασος και απρόβλεπτος λαός.
Με μεγάλη δόση πραγματισμού θα υποστηρίξω ότι η Ελλάδα μοιάζει με την αγελάδα που ενώ γεμίζει τον κουβά με το γάλα της, δίνει μια κλωτσιά στον κουβά και το χύνει.
Με μια μεγάλη δόση «συμπάθειας» για τον Παπαδήμ(ι)ο θα αναρωτηθώ, ξέρει ο άνθρωπος που έχει μπλέξει;
Δεν απαιτείται πανεπιστημιακή γνώση για να αντιληφθεί ο καθένας το τι πρόκειται να συμβεί, αρκεί να παρακολουθεί τα γεγονότα, τις εξελίξεις και τις δηλώσεις των πολιτικάντηδων. Τα όσα έγιναν την 28η Οκτωβρίου δείχνουν ότι οι Έλληνες δεν αντιδρούν με το λογικό αλλά με το θυμικό.
Η κυβέρνηση Παπαδήμ(ι)ου έχει τη στήριξη των «μεγάλων» (Ζήτω το «Σημιτιστάν») αλλά απομένει να αποδειχτεί αν θα έχει την στήριξη των «μικρών» και φυσικά, την εκ των ουκ άνευ, των πολλών.
Είναι μια δοτή κυβέρνηση των ηγεσιών των τριών κομμάτων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ) με τις ευλογίες των τραπεζιτών, της οικονομικής ελίτ και της ΕΕ.
Ακόμη δεν έχει διαφανεί το τι θα πράξουν οι βουλευτές αυτών των κομμάτων. Η είσοδος στην κυβέρνηση των ακραίων του ΛΑΟΣ θα δημιουργήσει σε πολλούς βουλευτές συνειδησιακό πρόβλημα.
Το πολιτικό τοπίο είναι ρευστό. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις έχουν τόσο μικρά ποσοστά που η αυτοδυναμία είναι αδύνατη. Αυτό σημαίνει κυβέρνηση συνεργασίας μετά τις εκλογές.
Η συγκολλητική ουσία αυτών των κομμάτων δλδ η ανεξέλεγκτη εξουσία μέσω της αυτοδυναμίας χάνεται. Αυτό σημαίνει ότι οι τάσεις που υπάρχουν σ’ αυτά τα κόμματα πιθανά θα αυτονομηθούν.
Στη ΝΔ τα 7 δηλωμένα νεοφιλελεύθερα "μπουμπούκια" βρίσκονται ένα βήμα πριν την αποχώρηση και την ένταξή τους στο κόμμα της ιέρειας του νεοφιλελευθερισμού Ντόρας. Οι κεντρογενείς, όντες ανεκπροσώπητοι στην ηγετική ομάδα, θα ψάξουν άλλη «φωλιά».
Η μεγάλη πλειοψηφία της λαϊκής δεξιάς αρχίζει να μην εμπιστεύεται τον Σαμαρά. Οι Καραμανλικοί «ψάχνονται».
Η ΝΔ επί της ουσίας έχασε το προνόμιο του να είναι αξιωματική αντιπολίτευση, το πήρε σύμφωνα με το σύνταγμα και τον κανονισμό της βουλής το ΚΚΕ.
Στο ΠΑΣΟΚ ο πόλεμος μεταξύ του βαθέος και του εκσυγχρονιστικού-νεοφιλελεύθερου πιθανά θα διαμελίσει το κόμμα. Οι αποχωρήσεις στελεχών του έχουν ήδη αρχίσει. Η καρέκλα του Παπανδρέου στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ άρχισε να «τρίζει».
Το παράδειγμα της αριστεράς όπου δεν υπήρξε ποτέ η συγκολλητική εξουσία είναι αποκαλυπτικό. Κάθε μικροδιαφοροποίηση δημιουργεί και ένα νέο κομματικό σχηματισμό.
Όλα αυτά συνηγορούν στο ότι η στήριξη της κυβέρνηση Παπαδήμ(ι)ου απ’ τα «μνημονιακά» κόμματα δεν είναι σίγουρη ή τουλάχιστον δεν θα είναι ισχυρή.
Αυτό βέβαια δίνει την ευκαιρία στον Παπαδήμ(ι)ο να εκμεταλλευτεί την αποσύνθεση των κομμάτων και να προχωρήσει στο «εθνοσωτήριο» έργο του. Έλα όμως που υπάρχει και ο «ξενοδόχος»!
Η αποδοχή της σημερινής διορισμένης κυβέρνησης δεν διαφαίνεται από μεγάλα τμήματα του Ελληνικού λαού. Ειδικότερα όταν θα πάρει κάποια «φιλολαϊκά» μέτρα, όλοι όσοι την στηρίζουν λένε πως είναι απαραίτητα, τότε θα δει «πόσα απίδια πιάνει ο σάκος».
Καημένε Παπαδήμ(ι)ε να ‘ξερες που έχεις μπλέξει.
(Όποιος ενοχλείται απ’ το Παπαδήμ(ι)ος ας διαβάζει Παπαδήμος, το ίδιο κάνει).
Δώσε μας μεγαλοδύναμε υγεία και υπομονή.
