Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Οι χρεοκοπημένοι στην εξουσία, ο λαός στους δρόμους!

EPΓATIKO EΠANAΣTATIKO KOMMA
Δεν πληρώνουμε την χρεοκοπία τους με την ζωή μας! Κάτω η πρασινογάλαζη κυβέρνηση ανδρεικέλων της τρόικας, των τραπεζιτών και της Μέρκελ! Γενική πολιτική απεργία διαρκείας! Εργατική εξουσία!
Παπανδρέου και Σαμαράς διέπραξαν πραξικόπημα στο Μέγαρο Μαξίμου κατ’ εντολήν των Βρυξελλών, της Μέρκελ, του Σαρκοζύ και των διεθνών τοκογλύφων. Χωρίς καμιά νομιμοποίηση από τον λαό, μια μειοψηφία δύο δυσφημισμένων κομμάτων που ακόμα και οι δημοσκοπήσεις τους δίνουν το πολύ 37% (22% ο ένας και λιγότερο από 15% ο άλλος) ζητούν ψήφο εμπιστοσύνης από μια Βουλή που δεν αντιπροσωπεύει τίποτα από τους συσχετισμούς του καιρού των εκλογών του 2009 και τη λαϊκή βούληση. Καταργούν ακόμα και την αστική συνταγματική τάξη διατηρώντας τους τύπους της συνταγματικής τάξης, μ’ άλλα λόγια εγκαθιστούν καθεστώς έκτακτης ανάγκης με μια κυβέρνηση ανδρεικέλων για τη σωτηρία του κεφαλαίου, που παριστάνει την «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας». Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και λοιπών «προθύμων» πολιτικών πυγμαίων είναι τόσο «εθνική» όσο ήταν «εθνική κυβέρνηση» η χούντα της αμερικανοκίνητης δικτατορίας των συνταγματαρχών. Είναι μια κυβέρνηση εγκαθέτων του γερμανικού, του ευρωπαϊκού αλλά και του ελληνικού κεφαλαίου που θέλει να επιβάλλει το πρόγραμμα άγριου κοινωνικού κανιβαλισμού της περιβόητης Συμφωνίας της ΕΕ της 26ης Οκτωβρίου, «κουρεύοντας» τα ελάχιστα που απέμειναν για να ζούμε και να αναπνέουμε με ατελείωτα διαδοχικά Μνημόνια. Κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» σημαίνει κυβέρνηση λαϊκής καταστροφής, μετατροπής του ελληνικού λαού σε έθνος αποκλήρων.
Οι μάσκες όλων τους πέσανε. Το «δημοκρατικό αντιδεξιό» ΠΑΣΟΚ του «αντιεξουσιαστή» Παπανδρέου και της αξιοθρήνητης κοινοβουλευτικής του αγέλης που καταριόταν την επάρατη Δεξιά της παραδίνει την εξουσία στο πιάτο μαζί με ένα κουτάλι (το άλλο το κρατά για τον εαυτό της η πράσινη νομενκλατούρα). Η «λαϊκή» Δεξιά του υπερπατριώτη Σαμαρά που παρίστανε την «αντιμνημονιακή» δίνει όρκους πίστης στις Βρυξέλλες για την πιστή εφαρμογή των εντολών της.
Δεν άργησαν να εκλιπαρήσουν την συμμετοχή τους στο εξουσιαστικό φαγοπότι οι μελανοχίτωνες του Καρατζαφέρη και οι πολιτικοί πυγμαίοι: η θυγατέρα του Μητσοτάκη που δεν εκπροσωπεί παρά την σκιά του σκιάχτρου του πατέρα της, η παρέα Κουβέλη- Ψαριανού που μιλούσε για άμεσες εκλογές και τώρα τα μασάει, οι Οικολόγοι –Πράσινοι που και αυτοί τα στρίψανε μόλις τους τράβηξαν το αυτί από την ΕΕ οι Ευρωπαίοι Οικολόγοι και ο Κον Μπεντίτ. Όλο το αστικό πολιτικό σύστημα είναι σάπιο μέχρι το μεδούλι κι όποιος συμβιβάζεται μαζί του κολλάει και αυτός γάγγραινα.
Η κοινοβουλευτική Αριστερά, το ΚΚΕ κι ΣΥΡΙΖΑ αντιτάσσονται στην πρασινογάλαζη συγκυβέρνηση και σωστά αρνήθηκαν να την νομιμοποιήσουν πηγαίνοντας στην φαρσοκωμωδία μιας συνάντησης των αρχηγών ενώπιον του Προέδρου Παπούλια (που προσβάλλεται μόνον από τις λαϊκές αντιδράσεις δίκαιης οργής κι όχι από την βρώμα και δυσωδία των υπό γερμανική επιτήρηση αστών πολιτικάντηδων). Δεν αρκεί, όμως, μια φραστική καταγγελία ή και η απαίτηση για «άμεσες εκλογές» ή «υπηρεσιακή κυβέρνηση και εκλογές» (ΚΚΕ). Η καπιταλιστική συστημική χρεοκοπία έχει ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου της διάλυσης σε Ελλάδα και ΕΕ. Σε μια τέτοια ιστορική κρίση δεν υπάρχει διέξοδος μέσα από εκλογομαγειρεία και κάλπες κάτω από την δικτατορία των αστικών ΜΜΕ. Απαιτείται ενότητα στη δράση, κινητοποίηση και αυτο-οργάνωση των μαζών στους δρόμους, στους τόπους δουλειάς και σπουδής, στις γειτονιές, εξοπλισμός τους με πρόγραμμα για απαγόρευση των απολύσεων, δουλειά για όλους, να φέρουν πίσω όλα τα κλεμμένα, για την διαγραφή όλου του χρέους στους διεθνείς τοκογλύφους, άμεση ρήξη με την ιμπεριαλιστική ΕΕ και κοινός αγώνα με τους εργάτες κι όλους τους καταπιεσμένους της Ευρώπης για την κοινωνική χειραφέτηση από τον ζυγό του κεφαλαίου και για κοινωνική δικαιοσύνη μέσα σε μια ελευθεριακή κομμουνιστική κοινωνία. Εδώ και τώρα πρέπει να οργανωθεί ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ για την ανατροπή της συγκυβέρνησης των δοτών της Μέρκελ και κάθε διάδοχό τους, για να ανοίξει ο δρόμος να πάρουν οι εργάτες και η φτωχολογιά της πόλης και της υπαίθρου στα χέρια τους την εξουσία και την ζωή τους.
Δεν πρόκειται για οποιαδήποτε πολιτική κρίση: είναι κρίση εξουσίας. Απαιτείται μια πρόταση εξουσίας κι αυτή, για μας τους τροτσκιστές, για το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα, δεν μπορεί να είναι άλλη από την εξουσία των εργατών κι όχι των αφεντικών. Ή αυτοί, μια φούχτα από λαμόγια και οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους ή εμείς, η συντριπτική πλειοψηφία του λαού των καταπιεσμένων και κατατρεγμένων!
Το Πολιτικό Γραφείο του ΕΕΚ  -EPΓATIKO EΠANAΣTATIKO KOMMA-
94η Επέτειος της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης του 1917